ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΓΙΑ ΣΥΓΑΠΑ

Το μέσο είναι το μήνυμα http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_2_16/01/2009_299440

Tης Ολγας Σελλα
Tο ένα συμβαίνει τώρα. Το άλλο είχε συμβεί μερικά χρόνια πριν -αρκετά- και τώρα γίνεται ταινία. Το πρώτο είναι η διάθεση των διαζευγμένων πατεράδων να ιδρύσουν κόμμα και να διεκδικήσουν την ψήφο του κοινού στις επόμενες ςυρωεκλογές, θέλοντας έτσι να κάνουν γνωστά τα προβλήματα και τα αιτήματά τους.
Το δεύτερο είναι ένα υπαρκτό πρόσωπο που από χθες η ιστορία του προβάλλεται στις μεγάλες οθόνες των αθηναϊκών κινηματογράφων: του ομοφυλόφιλου και ακτιβιστή Χάρβεϊ Μιλκ, που το 1977 εξελέγη δημοτικός σύμβουλος του Σαν Φρανσίσκο έχοντας δηλώσει ανοικτά τον σεξουαλικό προσανατολισμό του, σε μια εποχή που κάτι τέτοιο δεν ήταν διόλου αυτονόητο.
Ποιο είναι το κοινό στοιχείο των δύο αυτών μακρινών και διαφορετικών περιπτώσεων; Οτι και οι μεν και ο δε επέλεξαν τον δρόμο της πολιτικής για να δημοσιοποιήσουν και να υπερασπιστούν κοινωνικά, κατά κύριο λόγο, δικαιώματα. «Ο ρόλος της εξουσίας είναι να δίνει χώρο στην ελπίδα» έλεγε ο Χάρβεϊ Μιλκ. «Αποφασίσαμε να “κατέβουμε” συλλογικά, ιδρύοντας το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Κόμμα, με στόχο να παλέψουμε για τα αιτήματά μας μέσα από την Ευρωβουλή. Ποιος ξέρει, ίσως έτσι ακουστούμε και στην Ελλάδα», δηλώνει ο πρόεδρος του Συλλόγου για την Ανδρική και Πατρική Αξιοπρέπεια κ. Νίκος Σπιτάλας («Κ», 15/1/09). Που πάει να πει ότι εκεί όπου όλα έχουν τελειώσει, η συνεννόηση, η καλή θέληση, η διαλλακτικότητα, η σύμπνοια, η συναίνεση, η κατανόηση, το μόνο που μένει είναι η εξουσία. Η οποία συνήθως συνοδεύεται από δημόσιες θέσεις. Που, υπό κανονικές συνθήκες, σημαίνει ότι μια μεγάλη μερίδα συνανθρώπων έχουν εκτιμήσει και γι’ αυτό τιμήσει τη συμπεριφορά όσων κατεβαίνουν στον πολιτικό στίβο, μεγαλύτερης ή μικρότερης εμβέλειας. Από την Ευρωβουλή μέχρι ένα δημοτικό συμβούλιο.
Μπορώ να υποθέσω τα προβλήματα που αντιμετώπισε ο αληθινός Χάρβεϊ Μιλκ, όντας διαφορετικός σε μια εποχή που καθόλου δεν συγχωρούσε τις διαφορετικότητες. Γνωρίζω τα τεράστια προβλήματα των διαζευγμένων πατεράδων που ζουν σήμερα δίπλα μας, ανάμεσά μας. Εχω δει τη σιωπηλή απελπισία τους, την αφόρητη πίκρα τους, την τεράστια αίσθηση αδυναμίας, που ακυρώνει το πατρικό πρότυπο. Ο Χάρβεϊ Μιλκ διεκδίκησε την ψηφο των συμπολιτών του στο Σαν Φρανσίσκο για να αισθανθεί ασφαλής και αποδεκτός. Δεν τα κατάφερε. Δολοφονήθηκε από έναν ακραία μισαλλόδοξο. Οι διαζευγμένοι πατεράδες δηλώνουν ότι θα διεκδικήσουν την ψήφο των Ευρωπαίων πολιτών για να γνωστοποιήσουν τα αδιέξοδά τους.
Αυτή είναι η λύση όμως; Κάθε κοινωνική ομάδα που έχει ένα ζήτημα να επιλύσει ή να διεκδικήσει να φτιάχνει ένα κόμμα; Σαν μια ακόμα αίσθηση αδυναμίας μού μοιάζει αυτό. Σαν δηλαδή να έχουμε παραιτηθεί από την ελπίδα ότι οι φορείς (δηλαδή τα κόμματα, οι οργανισμοί), οι θεσμοί (δηλαδή η πολιτεία, η Βουλή) έχουν τη δυνατότητα να κοιτάξουν, να ακούσουν, να αφουγκραστούν και να εκφράσουν όλο και περισσότερες ανάγκες μιας κοινωνίας. Και να παίρνουμε την κατάσταση στα χέρια μας.
Εχουν αιτήματα οι διαζευγμένοι πατεράδες και δεν φαίνεται να βαυκαλίζονται ότι οι ίδιοι θα τα επιλύσουν. Να ακουστούν θέλουν, γι’ αυτό βουτάνε στα βαθιά της... πολιτικής. Υπογραμμίζοντας, μ’ αυτήν την κίνηση, το τεράστιο έλλειμμα θεσμών και νομικών πλαισίων που να απαντούν στις σύγχρονες ανάγκες. Ετσι, η πολιτική γίνεται το μέσον, αντί να ακούει το μήνυμα.
TRANSLATION FROM NEWSPAPER 'KATHIMERINI' BY GOOGLE
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_2_16/01/2009_299440
The medium is the message of Mis Olga Sella
The one happening now. The other happened a few years ago-quite-done and now film. The first is the availability of divorced fathers to establish command and assert the voting public in the next syroekloges, seeking thereby to make known the problems and demands.
The second is a real person from yesterday's story on the big screens showing the Athenian movie: gay activist Harvey Milk and who in 1977 was elected city councilor of San Francisco having openly declared their sexual orientation, at a time when this was far from obvious.
What is the common element between these two distant and different situations? Both categories and it chose the path of policy to disclose and defend society, mainly rights. The role of power is to give room for hope "said Harvey Milk. "We decided to" go down "collectively, establishing the European Social Party, in order to fight for our demands through europarl. Who knows, so maybe heard in Greece, "says the chairman of the Association for Male and Paternal Dignity Nikos Spitalas ('K', 15/01/2009). Which goes to say that when all have completed the consultation, the goodwill, tolerance, solidarity, consensus, understanding, all that remains is the power. Generally accompanied by public positions. Which normally means that a large portion of other people have been assessed and therefore honor the behavior of those hanging in the political arena, large or small scale. From europarl by a municipal council.
I can imagine the problems faced by the real Harvey Milk, being different in an era in no way condone the difference. I know the huge problems of divorced fathers who live next to us, among us. Ve seen the silent desperation, the unbearable sorrow, their great sense of weakness, which deletes the paternal model. The Harvey Milk claimed the vote of his fellow citizens in San Francisco to feel safe and accepted. Did not succeed. Murdered by an extremist hate. The divorced fathers say they would claim the vote of European citizens to inform them of the dead ends.
This is the solution though? Each social group has to solve a problem or makes a claim to a party? Still feel like a failure to me like this. Like say that we abandon the hope that the parties (ie parties, organizations), institutions (ie state, parliament) can look, listen, listen and express more and more a society needs . And we take the situation into our own hands.
The requests are divorced fathers do not seem to delude themselves that they will solve. Want to hear, so dive in deep ... policy. Emphasizing with this move, the huge deficit of institutions and legal frameworks to respond to modern needs. So the policy is the medium, rather than hear the message.
FRANCAIS
Le média est le message de mme Olga Sella
Il se passe en ce moment. Les autres événements il ya quelques années, tout-fait, et maintenant le cinéma. Le premier est la disponibilité des pères divorcés à établir de commande et d'affirmer le public vote aux elections europeennes prochaines, cherchant ainsi à faire connaître les problèmes et leurs exigences.
La seconde est une personne réelle de l'histoire d'hier sur les écrans géants montrant le film a Athènes: Le gay militant Harvey Milk et qui en 1977 a été élu conseiller municipal de San Francisco après avoir ouvertement déclaré leur orientation sexuelle, à un moment où cette était loin d'être évident.
Quel est l'élément commun entre ces deux situations lointain et différent? Les deux catégories ils ont choisit la voie de la politique pour divulguer et de défendre la société, principalement leurs droits. Le rôle du pouvoir est de donner place à l'espoir ", a déclaré Harvey Milk. "Nous avons décidé de« descendre »collectivement, instituant la Communauté européenne Parti social, à lutter pour nos revendications par le biais Europarl. Qui sait, alors peut-être entendu en Grèce », explique le président de l'Association pour Homme et la dignité paternelle Nikos Spitalas (« K », 15/01/2009). Ce qui tend à dire que lorsque tous ont terminé la consultation, la bonne volonté, la tolérance, la solidarité, le consensus, de compréhension, tout ce qui reste est le pouvoir. Habituellement accompagné d'une charge publique. Ce qui signifie que, normalement, qu'une grande partie des autres personnes ont été évalués et donc l'honneur le comportement de ceux suspendus dans l'arène politique, grande ou petite échelle. De Europarl par le conseil municipal.
Je peux imaginer les problèmes rencontrés par le lait véritable Harvey, est différente dans une époque en aucun cas tolérer la différence. Je sais que d'énormes problèmes de pères divorcés qui vivent à côté de nous, parmi nous. J'ai vu le désespoir silencieux, la douleur insupportable, leur grand sens de faiblesse, ce qui supprime le modèle paternel. Le Harvey Milk réclamé le vote de ses concitoyens à San Francisco pour se sentir en sécurité et acceptée. N'a pas réussi. Assassiné par un extrémiste de haine. Les pères divorcés se disent prêts à demander le vote des citoyens européens pour les informer des impasses.
C'est la solution si? Chaque groupe social a à résoudre un problème ou une demande tendant à la commande? Me sens encore comme un échec pour moi comme ça. Comme nous le disons à abandonner l'espoir que les parties (c.-à-parties, des organisations), institutions (l'État, soit, le Parlement) peut regarder, écouter, écouter et d'exprimer de plus en plus une société a besoin . Et nous prenons la situation dans nos propres mains.
Les demandes sont les pères divorcés ne semblent pas se faire d'illusions qu'ils résoudre. Vous voulez entendre, alors plongée dans de profondes ... la politique. Soulignant avec ce mouvement, l'énorme déficit des institutions et des cadres juridiques pour répondre aux besoins modernes. Ainsi, la politique devient un moyen plutôt que d'écouter le message.