Πέμπτη 23 Δεκεμβρίου 2010
Τρίτη 21 Δεκεμβρίου 2010
ΑΝΑΦΟΡΑ ΑΠΟ ΠΑΤΕΡΑ ΓΙΑ ΤΟ Α.Τ. ΧΑΝΙΩΝ
ΑΝΑΦΟΡΑ
Κ. Λ. Δ/νση: Κ..... Χανιά Τ. Κ. .... τηλ..... κιν......
“Σε εκτέλεση ανωτέρω σχετικής διαταγής του Α.Ε.Α. και σε απάντηση της σχετικής καταγγελίας σας γνωρίζεται ότι από τους χειριστές Αστυνομικούς του Γραφείου Διαβατηρίων της Υπηρεσίας μας, τηρήθηκαν όλες οι προβλεπόμενες διαδικασίες για την έκδοση του διαβατηρίου του ανηλίκου τέκνου σας Λ.Φ., από την εν διαστάσει σύζυγο σας Θ. Λ.-Ι, καθόσον προσκόμισε την απαιτούμενη προσωρινή διαταγή του Πρωτοδικείου Χανίων, σύμφωνα με την οποία ανατίθεται η επιμέλεια του παραπάνω ανηλίκου στην ίδια, μέχρι της οριστικής συζήτησης της υπόθεσης την 05-10-2010 στο ίδιο δικαστήριο.”
Στις 16-08-2010 παρέλαβα αυτοπροσώπως από το Γραφείο Διαβατηρίων του Αστυνομικού Τμήματος Χανίων το έγγραφο με τα απαιτούμενα δικαιολογητικά για την έκδοση διαβατηρίου για ανηλίκους κάτω των 12 ετών (ισχύς 3 έτη). Στην παράγραφο δ των γενικών επισημάνσεων αναφέρεται: “Αν ο ένας γονέας έχει την ολοκληρωτική γονική μέριμνα ή επιμέλεια πρέπει να προσκομίσει τελεσίδικη απόφαση δικαστικής αρχής και φωτοαντίγραφο αυτής.”
Επισκεύθηκα αρκετές φορές το Αστυνομικό Τμήμα Χανίων για περαιτέρω διευκρινήσεις. Σε μία από αυτές έγινε τηλεφώνημα ενώπιον μου προς την Διεύθυνση Διαβατηρίων από όπου δόθηκε η απάντηση ότι όλα έγιναν νόμιμα χωρίς περαιτέρω διευκρινήσεις και χωρίς να ερωτηθώ καν αν έχω κάποιες απορίες και σε ποια σημεία. Και σε άλλα επανηλειμμένα τηλέφωνα που έγιναν από αστυνομικούς του Τμήματος Χανίων (όπως μου ανέφεραν) διδόταν λακωνικά και στερεότυπα η ίδια απάντηση. Επίσης οι εδώ αστυνομικοί δήλωναν κατ΄ επανάληψη αναρμόδιοι και με παρέπεμπαν στη Διεύθυνση Διαβατηρίων στην Αθήνα.
Αναγκάζομαι λοιπόν να επανέλθω επειδή θεωρώ ότι η απάντηση που έλαβα δεν είναι επαρκής:
1ον) Γιατί εκδόθηκε διαβατήριο χωρίς τη δική μου συγκατάθεση με μία προσωρινή διαταγή χορήγησης επιμέλειας και όχι με τελεσίδικη απόφαση δικαστικής αρχής;
2ον) Γιατί η Ρουμανική Πρεσβεία αρνήθηκε να χορηγήσει ρουμανικό διαβατήριο στο ανήλικο τέκνο μου χωρίς τη συγκατάθεση μου; Παρόλο που η εν διαστάσει σύζυγος μου είναι Ρουμάνα υπήκοος και επίσης προσκόμισε την προσωρινή διαταγή καθώς και τη ληξιαρχική πράξη γέννησης μου την οποία μετέφρασε στα ρουμανικά και τη σφράγισε στο πρωτοδικείο με τη σφραγίδα της Χάγης. Υπόψη ότι την παρέλαβε παρανόμως (σύμφωνα με τη γνώμη της δικηγόρου της Αρχής προστασίας προσωπικών δεδομένων αλλά και της δικηγόρου του ίδιου του δήμου Χανίων) από το Δήμο Χανίων και προσπάθησε να τη χρησιμοποιήσει (στη Ρουμανική Πρεσβεία) παρότι είχα ζητήσει και είχαν γίνει δεκτά ασφαλιστικά μέτρα ώστε να απαγορευτεί η χρήση αυτού του εγγράφου. Η Ρουμανία δηλαδή σεβάστηκε τα δικαιώματα μου ως πατέρα, έστω και αν είμαι Έλληνας πολίτης, ενώ η ίδια η χώρα μου όχι!
3ον) Στις 05-10-2010 εκδικάστηκαν ασφαλιστικά μέτρα και δεν έγινε η οριστική συζήτηση, όπως αναφέρεται στην απάντηση σας. Δηλαδή εκδώσατε ένα διαβατήριο χωρίς να έχουν καν εκδικαστεί τα ασφαλιστικά μέτρα και με μια προσωρινή διαταγή χορήγησης επιμέλειας, η οποία χορηγήθηκε χωρίς να είμαι παρόν και χωρίς να ενημερωθώ ούτε καν τηλεφωνικά!
4ον) Η ισχύς του διαβατηρίου είναι για 3 χρόνια. Το δικαστήριο θα γίνει το Φεβρουάριο του 2011. Έχετε προφανώς προεξοφλήσει και την απόφαση του δικαστηρίου!
Η εν διαστάσει σύζυγος μου ζήτησε πλέον ανοικτά από το ελληνικό δικαστήριο να πάρει το παιδί και να φύγει οριστικά στη Ρουμανία.
ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΑΡΕΙΟ ΠΑΓΟ:
ΑΝΑΦΟΡΑ ΠΡΟΣ ΤΟΝ κ. ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ ΤΟΥ
Κ.Λ. του ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
Πέτρου Κοινοποίηση:
Δ/νση: Κ........ Χανιά 1) Υπουργό Δικαιοσύνης,
Τ. Κ......
Τηλ.........
Κιν... 2) Υπουργό Προστασίας του
email:.....
Είμαι Ιατρός Νευρολόγος, μόνιμος κάτοικος Χανίων και ο λόγος που προβαίνω στην παρούσα αναφορά μου είναι ότι με διάφορες μεθοδεύσεις της εν διαστάσει συζύγου μου Λ. Ι. το γένος Γ. Μ., ρουμανικής καταγωγής, η οποία έχει μέσω διοικητικής διαδικασίας διατηρήσει το επώνυμο ¨Θ......¨ , που ανήκει σε πρώην σύζυγο της, στις οποίες μεθοδεύσεις συνήργησαν διοικητικοί αλλά και δικαστικοί παράγοντες, στερούμαι παντελώς της επικοινωνίας με το ανήλικο τέκνο μου Φ. Λ., ηλικίας σήμερα 3 ετών, με το οποίο έχω να επικοινωνήσω από τις 29 Ιουνίου του τρέχοντος έτους.
Η υπόθεση μου έχει εν συντομία ως εξής:
Με την ανωτέρω εν διαστάσει σύζυγο μου με την οποία απέκτησα ένα τέκνο τον Φ. που γεννήθηκε το έτος 2007 , ηλικίας σήμερα 3 ετών, βρισκόμαστε σε διάσταση από τον Οκτώβριο του 2009.
Κατά τον χρόνο που έλαβε χώρα η διάσταση της έγγαμης συμβίωσης μας, καταρτίσαμε με την σύζυγο μου ιδιωτικό συμφωνητικό με το οποίο ρυθμίζαμε μεταξύ των άλλων θεμάτων και τα θέματα που αφορούσαν το ως άνω ανήλικο τέκνο μας, καθώς και τις σχέσεις μας με τούτο. Ειδικότερα είχαμε συμφωνήσει να αναλάβει λόγω και της μικρής ηλικίας του τέκνου μας, την επιμέλεια του η σύζυγος μου με την οποία και θα διέμενε στα Χανιά Κρήτης, πόλη η οποία ρητώς συμφωνήθηκε ως τόπος διαμονής του τέκνου μας.
Ειδικώς όμως σε ότι αφορούσε στα θέματα εκπαίδευσης και μόρφωσης του καθώς και επιλογής τόπου κατοικίας\διαμονής του θα συναποφασίζαμε και οι δυο γονείς , ενώ σε περίπτωση διαφωνίας μας αυτή θα επιλύονταν από τα Δικαστήρια . Στο ως άνω συμφωνητικό καθορίζονταν και η επικοινωνία μου με τον γιο μου, με τον οποίο θα επικοινωνούσα δυο φορές την εβδομάδα, κάθε δεύτερη Κυριακή, τις εορτές Χριστουγέννων-Πάσχα, καθώς και 15 ημέρες το καλοκαίρι, όπως αναλυτικά εκτίθενται στο εν λόγω συμφωνητικό.
Η συναίνεση μου στην ανάληψη της επιμέλειας του γιου μου από την εν διαστάσει σύζυγο μου δόθηκε με μεγάλο προσωπικό κόστος καθώς πίστευα και πιστεύω ότι είμαι εξίσου αν όχι και περισσότερο κατάλληλος απ’ αυτήν, ν’ αναλάβω την επιμέλεια του.
Πλην όμως και προκειμένου ν’ αποφευχθεί μία επώδυνη δικαστική αντιπαράθεση μεταξύ μας που ενδεχομένως θα δημιουργούσε δυσβάσταχτη ψυχολογική φόρτιση στο γιο μας, υποχώρησα και δέχθηκα ν’ αναλάβει την επιμέλεια του η εν διαστάσει σύζυγος μου, εξασφαλίζοντας παράλληλα αφενός ότι θα διέμενε ο γιος μας στα Χανιά (δεδομένου ότι η εν διαστάσει σύζυγος μου είναι αλλοδαπή) και αφετέρου ότι θα έχω μαζί του συχνότατη επικοινωνία , ώστε να καλλιεργηθεί μία σωστή σχέση ανάμεσα μας, η οποία θα συντελούσε τα μέγιστα στην ορθή ψυχοσυναισθηματική του ανάπτυξη και στην διαμόρφωση της προσωπικότητας του.
Ατυχώς όμως οι ελπίδες μου αυτές πολύ σύντομα διαψεύστηκαν πλήρως καθώς η εν διαστάσει σύζυγος μου αμέσως μετά την υπογραφή του ως άνω ιδιωτικού συμφωνητικού που της εξασφάλισε την επιμέλεια του γιου μας, άρχισε να προβάλει εμπόδια και προσκόμματα στην επικοινωνία μου μαζί του, ευφερίσκουσα συνεχώς και νέα εμπόδια ώστε να μην τον παραλαμβάνω από την οικία μας, προφασιζόμενη άλλοτε ότι “κοιμάται” και άλλοτε ότι είναι “αδιάθετος”, ενώ σε σύντομο χρονικό διάστημα δεν μου επέτρεπε να επικοινωνήσω μαζί του, ούτε καν στην οικία μας, χωρίς πλέον να επικαλείται κάποιο συγκεκριμένο λόγο. Εξαιτίας της απαράδεκτης αυτής συμπεριφοράς της εν διαστάσει συζύγου μου αναγκάστηκα να της απευθύνω τον Δεκέμβριο 2009 εξώδικη διαμαρτυρία ,δήλωση και πρόσκληση με την οποία την καλούσα να τηρήσει τα μεταξύ μας συμφωνηθέντα. Η εν διαστάσει σύζυγος μου αντί να τα τηρήσει τα μεταξύ μας συμφωνηθέντα, προχώρησε στις 15-12-2009 στην υποβολή ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Χανίων αιτήσεως λήψεως ασφαλιστικών μέτρων με την οποία , εκμεταλλευόμενη το περιεχόμενο του ως άνω ιδιωτικού συμφωνητικού με το οποίο της ανετίθετο η επιμέλεια του γιου μας, ζήτησε πλέον να της ανατεθεί το σύνολο της γονικής μέριμνας του!!
Όσον αφορά δε την επικοινωνία μου με το τέκνο μου, η εν διαστάσει σύζυγος μου επικαλέσθηκε ότι το ως άνω ιδιωτικό συμφωνητικό, το οποίο αυτή και μόνο αυτή αρνείτο να τηρήσει, είχε δήθεν απωλέσει την ισχύ του και για τούτο δεν ήταν δυνατόν να επικοινωνώ με τον γιο μου βάσει των συμφωνιών που περιλάμβανε.! Η συζήτηση της ως άνω αιτήσεως λήψεως ασφαλιστικών μέτρων της εν διαστάσει συζύγου μου είχε ορισθεί αρχικά στις 16-2-2010 , οπότε και αναβλήθηκε για την δικάσιμο της 23-3-2010.
Κατά την δικάσιμο της 16-2-2010 η χορηγήσασα την αναβολή Πρόεδρος Πρωτοδικών αυτεπάγγελτα και χωρίς να διεξαχθεί περί τούτου συζήτηση στο ακροατήριο, εξέδωσε προσωρινή διαταγή με την οποία ανατίθεντο προσωρινά η επιμέλεια του τέκνου μας στην εν διαστάσει σύζυγο μου. Σημειωτέον ότι ούτε στο δικόγραφο της αιτήσεως της συζύγου μου υπήρχε σχετικό αίτημα εκδόσεως προσωρινής διαταγής, ούτε προφορικώς υπέβαλλε αυτή τέτοιο αίτημα.
Την χορήγηση της εν λόγω προσωρινής διαταγής πληροφορήθηκα στις 17-2-2010, όταν η εν διαστάσει σύζυγος μου, μου κοινοποίησε αντίγραφο των πρακτικών.
Η εν διαστάσει σύζυγος μου εκμεταλλευόμενη τις περιστάσεις εξακολούθησε να προβάλλει προσκόμματα στην επικοινωνία μου με τον γιο μου, με τον οποίο ούτε και η ίδια δεν ασχολείται, καθώς έχει αναθέσει εξ ολοκλήρου την φροντίδα του στην Ρουμανικής ιθαγένειας οικιακή βοηθό, η οποία δεν ομιλεί την ελληνική γλώσσα, και η οποία μαθαίνει στον γιο μου μόνο ρουμανικά. Την ίδια εποχή με την έκδοση της ως άνω προσωρινής διαταγής ανακάλυψα ότι η σύζυγος μου κινείτο δραστήρια προκειμένου να εκδοθεί, εν αγνοία μου, ρουμανικό διαβατήριο στον γιο μου και συγκεκριμένα ανακάλυψα ότι είχε φροντίσει ώστε να εκδοθεί μεταξύ των άλλων εγγράφων και αντίγραφο ληξιαρχικής πράξης γέννησης μου, να μεταφρασθεί επισήμως στην ρουμανική γλώσσα και να τεθεί επ’ αυτού η επισημείωση APOSTILLE, σύμφωνα με την σύμβαση της Χάγης, ώστε μαζί με τ’ άλλα έγγραφα να χρησιμοποιηθεί στην Ρουμανία. Κατόπιν της ανακάλυψης μου αυτής και επειδή η εν διαστάσει σύζυγος μου , ρουμανικής ιθαγένειας , πολλάκις στο πρόσφατο παρελθόν μου είχε δηλώσει ότι θα πάρει το παιδί στην Ρουμανία και δεν θα το ξαναέβλεπα, προχώρησα στην υποβολή ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Χανίων αιτήσεως λήψεως ασφαλιστικών μέτρων με την οποία ζητούσα να υποχρεωθεί η σύζυγος μου να μου παραδώσει άμεσα την ληξιαρχική πράξη γέννησης μου, ως και να απαγορευθεί η χρήση της ενώπιον οποιασδήποτε αρχής.
Η προαναφερθείσα αίτηση ασφαλιστικών μέτρων της συζύγου μου, η συζήτηση της οποίας είχε αναβληθεί για την δικάσιμο της 23-3-2010 , ανεβλήθη εκ νέου λόγω αποχής των Δικηγόρων για την δικάσιμο της 11-5-2010 , κατά την οποία η συζήτηση ματαιώθηκε , οπότε η ως άνω προσωρινή διαταγή με την οποία ανατίθετο προσωρινά η επιμέλεια του γιου μου στην εν διαστάσει σύζυγο μου έπαυσε να έχει ισχύ.
Στις 17-5-2010 η εν διαστάσει σύζυγος μου κατέθεσε δια της πληρεξουσίας Δικηγόρου της στο Μονομελές Πρωτοδικείο Χανίων κλήση με την οποία ζήτησε ορισμό δικασίμου για την συζήτηση της ως άνω αιτήσεως της. Με την ίδια αίτηση της ζήτησε και την χορήγηση προσωρινής διαταγής με αίτημα την προσωρινή ανάθεση σ’ αυτήν της επιμέλειας του γιου μας. Η Πρόεδρος του Πρωτοδικείου Χανίων κ.Μ.Β., η οποία επελήφθη της αιτήσεως αυτής της συζύγου μου, χωρίς να με καλέσει , προκειμένου να εκθέσω τις απόψεις μου και χωρίς να επικοινωνήσει μαζί μου έστω και τηλεφωνικά, μολονότι ως ιατρός έχω το κινητό μου τηλέφωνο ενεργοποιημένο όλο το 24ωρο, ενώ έχω ενεργοποιήσει και την υπηρεσία ειδοποίησης για κλήσεις που δεν είναι εφικτές, προχώρησε στην έκδοση προσωρινής διαταγής με την οποία ανέθεσε την επιμέλεια του γιου μας στην εν διαστάσει σύζυγο μου προσωρινά και μέχρι την εκδίκαση της αίτησης αυτής την οποία προσδιόρισε 5 μήνες αργότερα, δηλαδή στις 5-10-2010.
Στις 21 Μαΐου 2010 η εν διαστάσει σύζυγος μου χρησιμοποιώντας προφανώς την προσωρινή διαταγή της κ. Β. και εκμεταλλευόμενη την εντελώς πρόσφατη τροποποίηση του Π.Δ. 25/2004 σύμφωνα με την οποία η αίτηση για χορήγηση διαβατηρίου σε ανήλικο κάτω των 18 ετών υποβάλλεται από τον ασκούντα την επιμέλεια, ή την επιτροπεία του, προσήλθε στο Γραφείο Διαβατηρίων της Αστυνομικής Διεύθυνσης Χανίων και κατέθεσε τα απαιτούμενα δικαιολογητικά για την έκδοση διαβατηρίου του ανηλίκου τέκνου μου. Αυθημερόν τα δικαιολογητικά απεστάλησαν στη Διεύθυνση Διαβατηρίων στην Αθήνα.
Στις 01 Ιουνίου του 2010 προσήλθε στο Γραφείο Διαβατηρίων η εν διαστάσει σύζυγος μου και παρέλαβε το διαβατήριο του ανηλίκου τέκνου μου με αριθμό ΑΖ0221899. Στις 03 Ιουνίου μου επιδόθηκε με δικαστικό επιμελητή η ως άνω προσωρινή διαταγή την οποία μέχρι τότε αγνοούσα.
Μετά ταύτα και επειδή με όλες τις προπεριγραφείσες ενέργειες της εν διαστάσει συζύγου μου, τις οποίες συνέδραμαν τόσο οι Πρόεδροι Πρωτοδικών που επελήφθησαν, όσο και η Διεύθυνση διαβατηρίων, καθόσον και παρά την πρόσφατη τροποποίηση του νόμου δεν είναι δυνατόν να θεωρείται ότι νομιμοποιείται να ζητήσει μονομερώς την έκδοση διαβατηρίου ανηλίκου, η έχουσα με απλή προσωρινή διαταγή του Δικαστηρίου προσωρινά και για εξαιρετικά περιορισμένο χρόνο την επιμέλεια του μητέρα του, όταν μάλιστα αυτή τυγχάνει να είναι και αλλοδαπή, διαγράφετο πλέον ορατός ο κίνδυνος να μεταφερθεί ο γιός μου στην Ρουμανία, όπου σύμφωνα με πληροφορίες μου, σκοπεύει να εγκατασταθεί μονίμως η εν διαστάσει σύζυγος μου και ν’ απωλέσω τοιουτοτρόπως κάθε επαφή με τον γιο μου και επειδή η σύζυγος μου εξακολουθούσε να παρεμποδίζει με κάθε τρόπο την επικοινωνία μου με τον γιο μου προχώρησα στις 22-6-2010 στην άσκηση ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Χανίων αιτήσεως ασφαλιστικών μέτρων με την οποία ζήτησα την ανάθεση σε μένα προσωρινά της επιμέλειας του γιου μας και επικουρικά την ρύθμιση της επικοινωνίας μου μαζί του. Με την ίδια αίτηση ζήτησα να εκδοθεί προσωρινή διαταγή με την οποία να ρυθμισθεί η επικοινωνία μου με τον γιο μου κατά τρόπο ώστε να διανυκτερεύει μαζί μου κάθε δεύτερο Σαββατοκύριακο. Ζήτησα τέλος την απαγόρευση μεταφοράς του γιου μου σε άλλη χώρα εκτός Ελλάδας, φοβούμενος ότι σε πιθανή μετάβαση του στην Ρουμανία, ήταν πολύ πιθανό να μην τον επέστρεφε η εν διαστάσει σύζυγος μου, όπως άλλωστε συνεχώς με απειλούσε.
Κατά την συζήτηση της προσωρινής διαταγής ενώπιον και πάλι της κ. Προέδρου Πρωτοδικών Μ.Β., εξέφρασα την ανησυχία μου ότι πιθανόν ο γιος μου να μεταφερθεί από την εν διαστάσει σύζυγο μου στην Ρουμανία , λόγο για τον οποίο θα έπρεπε ν’ απαγορευθεί προσωρινά η έξοδος του από την Ελλάδα, ενώ όσον αφορούσε το αίτημα μου για ρύθμιση της προσωρινής επικοινωνίας μου με τον γιο μου , ανέφερα ότι σύμφωνα και με την γνώμη παιδοψυχολόγων με τους οποίους είχα συζητήσει , ήταν προτιμότερο να επικοινωνώ μαζί του για μεγαλύτερα χρονικά διαστήματα, απαραιτήτως και με διανυκτέρευση, καθόσον τοιουτοτρόπως θα ενισχύετο και θα ενδυναμώνεται ο δεσμός μου μαζί του. Όσον αφορά δε την δυνατότητα μου να φροντίζω τον γιο μου δήλωσα ότι γνωρίζω όλες τις οικιακές εργασίες και έχω ικανοποιητική εμπειρία ως προς την φροντίδα μικρών παιδιών, καθόσον ως νευρολόγος της ΕΛΕΠΑΠ Χανίων (Ελληνική Εταιρεία προστασίας και αποκατάστασης αναπήρων παιδιών) τα τελευταία 12 χρόνια, εξετάζω συνεχώς και παρακολουθώ παιδιά και δη ανάπηρα από την βρεφική τους ηλικία.
Η δικηγόρος της εν διαστάσει συζύγου μου ζήτησε να μην μου δοθεί επικοινωνία τον μήνα Ιούλιο, λόγω διακοπών , ενώ δήλωσε θρασύτατα ότι είναι δικαίωμα της εν διαστάσει συζύγου μου να μεταβεί όπου θέλει με τον γιο μου, ακόμη και στο εξωτερικό, χωρίς να μ’ ενημερώσει , επιβεβαιώνοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο τους χειρότερους φόβους μου, ότι επρόκειτο ο γιος μου να οδηγηθεί στην Ρουμανία. Παρά ταύτα όμως η Πρόεδρος του Πρωτοδικείου Χανίων , όχι μόνο δεν απαγόρευσε προσωρινά την έξοδο του γιου μου από την χώρα, αλλά αντιθέτως απαγόρευσε την δική μου επικοινωνία μαζί του τον μήνα Ιούλιο, διευκολύνοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο την εν διαστάσει σύζυγο μου στην υλοποίηση των σχεδίων της. Όσον αφορά δε την επικοινωνία μου με τον γιο μου, όρισε μια ιδιαίτερα περιορισμένη επικοινωνία, ήτοι κάθε Τρίτη 4 ώρες (από 17.00 έως 21.00) και κάθε Κυριακή 10 ώρες (10.00 έως 20.00) ΧΩΡΙΣ ΔΙΑΝΥΚΤΕΡΕΥΣΗ.
Ήδη η εν διαστάσει σύζυγος μου βρίσκεται μαζί με τον γιο μου από τις αρχές Ιουλίου εκτός Ελλάδος, χωρίς να με έχει προηγουμένως ενημερώσει και χωρίς να μου επιτρέπει να μιλώ με τον γιο μου στο τηλέφωνο , με αποτέλεσμα να μην γνωρίζω ούτε που βρίσκεται το παιδί μου ούτε αν είναι καλά.
Στις επανειλημμένες τηλεφωνικές μου κλήσεις στο κινητό τηλέφωνο της, συνήθως δεν απαντά, αλλά ακόμα και όταν απαντήσει αρνείται με διάφορες προφάσεις να μου επιτρέψει να μιλήσω στον γιο μου και τούτο παρά την ρητή υπόσχεση που έδωσε στις 30 Ιουνίου μέσω της Δικηγόρου της ότι το τηλέφωνο της θα ήταν ανοικτό όλο τον μήνα Ιούλιο ώστε να μπορώ να επικοινωνώ με τον γιο μου όποτε θέλω.
Συμπερασματικά, αυτήν την στιγμή δεν ξέρω που βρίσκεται το παιδί μου, δεν γνωρίζω δε σε τι κατάσταση είναι, αν το φροντίζουν επαρκώς, αν θα επιστρέψει εκ νέου στην Ελλάδα, καθώς και πότε θα το ξαναδώ.
Στο αποτέλεσμα τούτο συνέτειναν πρωτίστως οι ενέργειες των ως άνω Δικαστικών λειτουργών, να χορηγήσουν στην εν διαστάσει σύζυγο μου την προσωρινή επιμέλεια του γιου μου, την πρώτη φορά χωρίς καν να έχει υποβληθεί τέτοιο αίτημα και την δεύτερη χωρίς προηγούμενη ενημέρωση μου. Η χορήγηση της προσωρινής επιμέλειας πιστεύω ότι είναι ιδιαιτέρως σοβαρό ζήτημα, ακόμη και σε επίπεδο προσωρινής διαταγής και δεν θα πρέπει ν’ αγνοείται παντελώς η πλευρά του ενός γονέα κατά την σχετική διαδικασία. Συνέτεινε ακόμη η στάση της ως άνω Προέδρου Πρωτοδικών η οποία επέτρεψε στην εν διαστάσει σύζυγο μου “να εξαφανίσει” κυριολεκτικά τον γιο μου, ασκούσα κατ’ απολύτως καταχρηστικό τρόπο την ανατεθείσα σ’ αυτήν προσωρινή επιμέλεια του. Συνέτειναν τέλος οι πράξεις και παραλείψεις των αρμοδίων Διοικητικών Υπηρεσιών και δη της Διεύθυνσης Διαβατηρίων ,να εκδώσει διαβατήριο στον ανήλικο γιο μου με αίτηση της έχουσας με απλή προσωρινή διαταγή και όχι με τελεσίδικη απόφαση του Δικαστηρίου, την προσωρινή επιμέλεια του γιου μου εν διαστάσει συζύγου μου, εν αγνοία μου και χωρίς να ενημερωθώ καθ’ οιονδήποτε τρόπο.
Εν κατακλείδι με όλες τις προπεριγραφείσες πράξεις και παραλείψεις των αρμοδίων Δικαστικών και Διοικητικών οργάνων, οι οποίες έτειναν χείρα βοηθείας και συνέδραμαν την εν διαστάσει σύζυγο μου στις δόλιες σε βάρος μου, αλλά και σε βάρος του αληθούς συμφέροντος του γιου μας μεθοδεύσεις της, πλήττεται όχι μόνο το δικαίωμα μου ως γονέα να επικοινωνώ με το τέκνο μου, αλλά και το συμφέρον του ίδιου του τέκνου μου, το οποίο και εφόσον εξακολουθήσει να μην επικοινωνεί μαζί μου, ως και να επικοινωνεί μόνο με ομιλούντες την ρουμανική γλώσσα, ή να παραμείνει στο εξωτερικό , κινδυνεύει όχι μόνο να υποστεί σημαντική βλάβη στην ψυχική του ανάπτυξη και στην διαμόρφωση της προσωπικότητας του, αλλά και να αφελληνιστεί πλήρως, ήτοι να καταστεί ξένο σώμα για την Ελλάδα, η οποία είναι η χώρα καταγωγής του.
Για τους λόγους αυτούς ζητώ να διενεργήσετε σχετική έρευνα προκειμένου να διακριβώσετε τις παράνομες πράξεις και παραλείψεις εκείνες που οδήγησαν στην ως άνω άκρως δυσμενή και ζημιογόνα για μένα και το συμφέρον του ανηλίκου γιου μου εξέλιξη και να επιβάλλετε τις δέουσες κυρώσεις στους υπαίτιους
Χανιά 20- 07 -2010
Ο αναφέρων
ΣΕΜΙΝΑΡΙΑ ΓΙΑ ΔΙΑΖΕΥΓΜΕΝΟΥΣ
ΟΙ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ ΜΑΣ - ΣΕΜΙΝΑΡΙΑ ΣΤΗ ΧΑΝΘ ΕΛΗΞΑΝ ΓΙΑ ΤΟ 2010.
ΣΤΙΣ 12 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ ΘΑ ΚΟΨΟΥΜΕ ΒΑΣΙΛΟΠΙΤΑ ΜΑΖΙ ΜΕ ΟΛΟΥΣ ΣΤΗ ΧΑΝΘ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΝΕΟ ΕΤΟΣ ΘΑ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ ΕΙΔΙΚΑ ΘΕΜΑΤΙΚΑ ΣΕΜΙΝΑΡΙΑ.
ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ - ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ
http://www.dailymotion.com/video/xg7kx0_dr-spitalas-yyy-yyyy-yyy-yyyyyyyyy_school
Dr SPITALAS στη ΧΑΝΘ για Σεμινάρια
Ανέβηκε από spitalas. - Βίντεο από πάρτυ και φοιτητικές εστίες.
ΣΤΙΣ 12 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ ΘΑ ΚΟΨΟΥΜΕ ΒΑΣΙΛΟΠΙΤΑ ΜΑΖΙ ΜΕ ΟΛΟΥΣ ΣΤΗ ΧΑΝΘ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΝΕΟ ΕΤΟΣ ΘΑ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ ΕΙΔΙΚΑ ΘΕΜΑΤΙΚΑ ΣΕΜΙΝΑΡΙΑ.
ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ - ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ
http://www.dailymotion.com/video/xg7kx0_dr-spitalas-yyy-yyyy-yyy-yyyyyyyyy_school
Dr SPITALAS στη ΧΑΝΘ για Σεμινάρια
Ανέβηκε από spitalas. - Βίντεο από πάρτυ και φοιτητικές εστίες.
Κυριακή 19 Δεκεμβρίου 2010
ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟ Α.Τ. ΡΟΔΟΥ ΑΠΟ ΠΑΤΕΡΑ
ΣΟΒΑΡΗ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟ ΤΜΗΜΑ ΡΟΔΟΥ
Ονομάζομαι ZANNETHΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΤΟΙΚΟΣ ΡΟΔΟΥ ΕΤΩΝ 41 ΤΗΛΕΦΩΝΟ 6944658699
Επανέρχομαι για τρίτη φορά μέσα σε διάστημα 2 περίπου μηνών για να καταγγείλω και να δημοσιοποιήσω την χωρίς άλλο κατρακυλά και κατάντια που έχει πλέον περιέλθει το αστυνομικό τμήμα ρόδου από προσωπικές μου εμπειρίες .
Σήμερα στις 10:30 10-12-2010 επισκέφτηκα το αστυνομικό τμήμα ρόδου για να καταθέσω μήνυση στην εν διαστάσει σύζυγο μου για παραβίαση μόνιμης δικαστικής απόφασης στα πλαίσια της καθημερινής επικοινωνίας μου που πρέπει να έχω με την ανήλικη κόρη μου.
Υπέδειξα λοιπόν στον αξιωματικό υπηρεσίας που βρισκόταν εκείνη την στιγμή η εγκαλούμενη και του ζήτησα να κινηθεί αμεσα η διαδικασία του αυτοφώρου.
Μου απάντησε ότι αυτή την στιγμή δεν υπάρχει διαθέσιμο περιπολικό και ότι η διαδικασία θα ολοκληρωνόταν στο επόμενο δίωρο.
Στις 11:30 τηλεφώνησα στον αξιωματικό και τον ρώτησα αν έγινε η σύλληψη αλλά μου απάντησε ότι δεν υπάρχει ακόμα διαθέσιμο περιπολικό.
Ξανατηλεφώνησα στις 12:30 αλλά η απάντηση ήταν η ιδία με την μονή διάφορα ότι είχε ήδη ενημερώσει κάποιο περιπολικού και θα κινιόντουσαν εντος της επόμενης ώρας .
Στις 13:20 και ενώ βρισκόμουν σε απόσταση περίπου 50 μέτρων από το σημείο που τους είχα υποδείξει να γίνει η σύλληψη ,είδα την εγκαλούμενη να βγαίνει έξω τρέχοντας και να μπαίνει στο αμάξι της με το όποιο έφυγε με μεγάλη ταχύτητα .ΟΠΩΣ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΤΕ ΕΙΧΕ ΗΔΗ ΠΕΣΕΙ ΣΥΡΜΑ ΚΑΙ Η ΚΥΡΙΑ ΕΤΡΕΧΕ ΝΑ ΑΠΟΦΥΓΕΙ ΤΟ ΑΥΤΟΦΟΡΟ ..ΑΠΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΕ ΝΑ ΑΝΑΡΩΤΙΕΣΤΕ..
Κατέβηκα στο Α Τ ΡΟΔΟΥ ,βρήκα τον αξιωματικό υπηρεσίας και τον ρώτησα τι έγινε, μου απάντησε ότι σε 15 λεπτά που θα αλλάξει η βάρδια θα πάνε αμέσως να την συλλάβουν.
Του απάντησα ότι δεν χρειάζεται διότι ήδη είχε πέσει σύρμα μέσα από το τμήμα και η κυρία το είχε σκάσει. εδω θα ήθελα να δηλώσω ότι δεν ρίχνω καμία μομφή για τον αξιωματικό υπηρεσίας ,αντίθετος ήταν ένας παρά πολύ ευγενέστατος αξιωματικός ,απλά στο σήμα που δόθηκε το έμαθαν και κάποια αλλά λαγωνίκα και έκαναν την δουλεία τους άψογα.
Ζήτησα να δω τον διοικητή και πήγα στο γραφείο του όπου ήταν και ο υποδιοικητής μέσα .
ΔΙΑΛΟΓΟΣ
ΕΓΩ: καλημέρα κύριε διοικητά .(του αναφέρω ακριβώς το περιστατικό πως έγινε).ήρθα στο γραφείο σας να το αναφέρω όπως μου είχατε πει και στην προ ενός μηνός συνάντηση μας ..το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν την είχα ειδοποιήσει εγώ ..κάποιος από το προσωπικό του τμήματος φρόντισε να το κάνει.
ΔΙΟΙΚΗΤΗΣ: Δεν σου απαντώ γιατί δεν ξέρω αν με μαγνητοφωνείς (τι ήθελε άραγε να μου απαντήσει και φοβήθηκε να το κάνει;;;;)
ΕΓΩ: Και βεβαία δεν μαγνητοφωνώ κύριε διοικητά ,,αλλά δεν καταλαβαίνω την απάντηση σας και δεν κατανοώ την στάση σας .
ΔΙΟΙΚΗΤΗΣ: Μην μου μιλάς ρε έμενα έτσι εδώ μέσα , ακούς τι σου λέω.
ΕΓΩ: Τι συμπεριφορά είναι αυτή κύριε διοικητά σας παρακαλώ δεν σας επιτρέπω να μου μιλάτε έτσι.
ΔΙΟΙΚΗΤΗΣ: Πέρασε έξω από εδώ ρε ..ορίστε μας τώρα ..δεν μου αρέσει το ύφος σου ρε, κατάλαβες .
ΕΓΩ: Κύριε διοικητά σας παρακαλώ αυτή την στιγμή βρίσκομαι στην υπηρεσία σας και όχι στο σπίτι σας , όταν έρθω σπίτι σας να με πετάξετε έξω ,εδώ απαιτώ να μου συμπεριφέρεστε καλυτέρα.
ΔΙΟΙΚΗΤΗΣ: Σηκώνετε πάνω μου υψώνει το ανάστημα του και πάει να σηκώσει το χέρι του να με κτυπήσει (προφανώς αναπόλησε μνήμες της χούντας .)
ΕΓΩ: Μην τολμήσεις και με αγγίξεις .
Εκείνη την στιγμή μπήκε στην μέση ο υποδιοικητής ,ένας ευγενέστατος κύριος ,επίπεδου για να αποσυμφορήσεις την ένταση.
ΔΙΟΙΚΗΤΗΣ: Φύγε από εδώ ρε μην σε. που θα μου πεις έμενα για το σπίτι μου , και ξανακάνει την κίνηση πάλι να πάει να με κτυπήσει .
ΕΓΩ: Δεν σας είπα τίποτα για το σπίτι σας και να μην λέτε ψέματα δεν σας Τιμα, μην κινήστε κατά πάνω μου γιατί δεν σας φοβαμε.δεν σας επιτρέπω ,η συμπεριφορά σας είναι ανάρμοστη και δεν ταιριάζει σε έναν διοικητή τμήματος .είστε επιεικώς απαράδεκτος .
Αποχώρησα από το τμήμα και πήγα και κατήγγειλα το γεγονός στον δικηγόρο μου και μετέπειτα στον κύριο εισαγγελέα .
Η συμπεριφορά αυτή του διοικητή του αστυνομικού τμήματος Φ. Ν. έχει να κάνει φανερά με την ενόχληση και τον πανικό που τον διακατέχει μετά από δημοσιοποίηση που έκανα σε γνωστά μπλοκ της ρόδου και όχι μόνο για τα καμώματα υφιστάμενων προ ενός μηνός περίπου και επί των ημερών του.. επειδή λοιπόν ξεγύμνωσα την σήψη που υπάρχει εκεί μέσα από ορισμένους και την κατάντια. Ο εν λόγο κύριος λοιπόν μόλις με είδε δεν κρατήθηκε και ξέσπασε ..προφανώς κάποιους τους ενοχλεί τόσο πολύ η αλήθεια και επειδή έχουν μάθει διαφορετικά δεν μπορούν να δεχθούν ένα πολίτη που ρίχνει γροθιά στο μαχαίρι.
Ο φοβος της καρέκλας προφανής αλλά και ο τρόπος της προστασίας της λανθασμένος .
Κύριε Ν...... γνωρίζετε σε πια θέση σας έχει βάλει η πολιτεία ,μήπως όμως δεν γνωρίζετε οτι ο τρόπος που συμπεριφέρεστε είναι ανάρμοστος .δεν αρμόζουν σε ένα διοικητή συμπεριφορές πεζοδρομίου.
Η σύζυγος σας είναι διευθύντρια στον δημοτικό παιδικό σταθμό που πάει η κόρη μου τον όποιον και επισκέπτεται καθημερινά η πρώην σύζυγος μου με πολλές φορές η παραμονή της μέσα να ξεπερνά και το 20λεπτο.μηπως έχετε λάβει λανθασμένες πληροφορίες για το πρόσωπο μου ,δεν θέλω να το πιστεύω...
Αλλά και έτσι να υποθέσουμε ότι είναι , δεν αρμόζει η συμπεριφορά σας σε ένα πολίτη που παλεύει για το δικαίωμα του παιδιού του..
Από εδώ και πίσω οφείλετε να σεβεστε. Δεν θ α ανεχτώ πλέον από εδώ και πίσω άλλη τέτοια συμπεριφορά .
Καταγγέλλω και δημοσιοποιώ ανάρμοστη συμπεριφορά ,κακή λειτουργιά του τμήματος που διοικηταί και υφιστάμενους σας (φιλαράκια της κύριας ) που κάνουν πλάτες και νταβατζηλίκια που στην ουσία εκθέτουν εσάς τον ίδιο και κατεπεκταση το ίδιο το σώμα.
Ανυψώστε λοιπόν εκεί το ανάστημα σας ...
Ο σκοπός για τον όποιο αγωνίζομαι είναι ιερός και δεν θα διστάσω να πάω ακόμα και κόντρα στο ρεύμα για να βρω το δίκιο του παιδιού μου.
Πόσοι άλλοι συμπολίτες μας ταλαιπωρήθηκαν με παρόμοιες ιστορίες και σιώπησαν ..λάθος δημοσιοποιήστε .κολάστε τους στον τοίχο..έχουμε δημοκρατία .βαλτέ και εσείς ένα λιθαράκι να σώσουμε τους εαυτούς μας τα παιδιά μας .και αυτό το έρημο το κράτος ..
Ονομάζομαι ZANNETHΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΤΟΙΚΟΣ ΡΟΔΟΥ ΕΤΩΝ 41 ΤΗΛΕΦΩΝΟ 6944658699
Επανέρχομαι για τρίτη φορά μέσα σε διάστημα 2 περίπου μηνών για να καταγγείλω και να δημοσιοποιήσω την χωρίς άλλο κατρακυλά και κατάντια που έχει πλέον περιέλθει το αστυνομικό τμήμα ρόδου από προσωπικές μου εμπειρίες .
Σήμερα στις 10:30 10-12-2010 επισκέφτηκα το αστυνομικό τμήμα ρόδου για να καταθέσω μήνυση στην εν διαστάσει σύζυγο μου για παραβίαση μόνιμης δικαστικής απόφασης στα πλαίσια της καθημερινής επικοινωνίας μου που πρέπει να έχω με την ανήλικη κόρη μου.
Υπέδειξα λοιπόν στον αξιωματικό υπηρεσίας που βρισκόταν εκείνη την στιγμή η εγκαλούμενη και του ζήτησα να κινηθεί αμεσα η διαδικασία του αυτοφώρου.
Μου απάντησε ότι αυτή την στιγμή δεν υπάρχει διαθέσιμο περιπολικό και ότι η διαδικασία θα ολοκληρωνόταν στο επόμενο δίωρο.
Στις 11:30 τηλεφώνησα στον αξιωματικό και τον ρώτησα αν έγινε η σύλληψη αλλά μου απάντησε ότι δεν υπάρχει ακόμα διαθέσιμο περιπολικό.
Ξανατηλεφώνησα στις 12:30 αλλά η απάντηση ήταν η ιδία με την μονή διάφορα ότι είχε ήδη ενημερώσει κάποιο περιπολικού και θα κινιόντουσαν εντος της επόμενης ώρας .
Στις 13:20 και ενώ βρισκόμουν σε απόσταση περίπου 50 μέτρων από το σημείο που τους είχα υποδείξει να γίνει η σύλληψη ,είδα την εγκαλούμενη να βγαίνει έξω τρέχοντας και να μπαίνει στο αμάξι της με το όποιο έφυγε με μεγάλη ταχύτητα .ΟΠΩΣ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΤΕ ΕΙΧΕ ΗΔΗ ΠΕΣΕΙ ΣΥΡΜΑ ΚΑΙ Η ΚΥΡΙΑ ΕΤΡΕΧΕ ΝΑ ΑΠΟΦΥΓΕΙ ΤΟ ΑΥΤΟΦΟΡΟ ..ΑΠΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΕ ΝΑ ΑΝΑΡΩΤΙΕΣΤΕ..
Κατέβηκα στο Α Τ ΡΟΔΟΥ ,βρήκα τον αξιωματικό υπηρεσίας και τον ρώτησα τι έγινε, μου απάντησε ότι σε 15 λεπτά που θα αλλάξει η βάρδια θα πάνε αμέσως να την συλλάβουν.
Του απάντησα ότι δεν χρειάζεται διότι ήδη είχε πέσει σύρμα μέσα από το τμήμα και η κυρία το είχε σκάσει. εδω θα ήθελα να δηλώσω ότι δεν ρίχνω καμία μομφή για τον αξιωματικό υπηρεσίας ,αντίθετος ήταν ένας παρά πολύ ευγενέστατος αξιωματικός ,απλά στο σήμα που δόθηκε το έμαθαν και κάποια αλλά λαγωνίκα και έκαναν την δουλεία τους άψογα.
Ζήτησα να δω τον διοικητή και πήγα στο γραφείο του όπου ήταν και ο υποδιοικητής μέσα .
ΔΙΑΛΟΓΟΣ
ΕΓΩ: καλημέρα κύριε διοικητά .(του αναφέρω ακριβώς το περιστατικό πως έγινε).ήρθα στο γραφείο σας να το αναφέρω όπως μου είχατε πει και στην προ ενός μηνός συνάντηση μας ..το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν την είχα ειδοποιήσει εγώ ..κάποιος από το προσωπικό του τμήματος φρόντισε να το κάνει.
ΔΙΟΙΚΗΤΗΣ: Δεν σου απαντώ γιατί δεν ξέρω αν με μαγνητοφωνείς (τι ήθελε άραγε να μου απαντήσει και φοβήθηκε να το κάνει;;;;)
ΕΓΩ: Και βεβαία δεν μαγνητοφωνώ κύριε διοικητά ,,αλλά δεν καταλαβαίνω την απάντηση σας και δεν κατανοώ την στάση σας .
ΔΙΟΙΚΗΤΗΣ: Μην μου μιλάς ρε έμενα έτσι εδώ μέσα , ακούς τι σου λέω.
ΕΓΩ: Τι συμπεριφορά είναι αυτή κύριε διοικητά σας παρακαλώ δεν σας επιτρέπω να μου μιλάτε έτσι.
ΔΙΟΙΚΗΤΗΣ: Πέρασε έξω από εδώ ρε ..ορίστε μας τώρα ..δεν μου αρέσει το ύφος σου ρε, κατάλαβες .
ΕΓΩ: Κύριε διοικητά σας παρακαλώ αυτή την στιγμή βρίσκομαι στην υπηρεσία σας και όχι στο σπίτι σας , όταν έρθω σπίτι σας να με πετάξετε έξω ,εδώ απαιτώ να μου συμπεριφέρεστε καλυτέρα.
ΔΙΟΙΚΗΤΗΣ: Σηκώνετε πάνω μου υψώνει το ανάστημα του και πάει να σηκώσει το χέρι του να με κτυπήσει (προφανώς αναπόλησε μνήμες της χούντας .)
ΕΓΩ: Μην τολμήσεις και με αγγίξεις .
Εκείνη την στιγμή μπήκε στην μέση ο υποδιοικητής ,ένας ευγενέστατος κύριος ,επίπεδου για να αποσυμφορήσεις την ένταση.
ΔΙΟΙΚΗΤΗΣ: Φύγε από εδώ ρε μην σε. που θα μου πεις έμενα για το σπίτι μου , και ξανακάνει την κίνηση πάλι να πάει να με κτυπήσει .
ΕΓΩ: Δεν σας είπα τίποτα για το σπίτι σας και να μην λέτε ψέματα δεν σας Τιμα, μην κινήστε κατά πάνω μου γιατί δεν σας φοβαμε.δεν σας επιτρέπω ,η συμπεριφορά σας είναι ανάρμοστη και δεν ταιριάζει σε έναν διοικητή τμήματος .είστε επιεικώς απαράδεκτος .
Αποχώρησα από το τμήμα και πήγα και κατήγγειλα το γεγονός στον δικηγόρο μου και μετέπειτα στον κύριο εισαγγελέα .
Η συμπεριφορά αυτή του διοικητή του αστυνομικού τμήματος Φ. Ν. έχει να κάνει φανερά με την ενόχληση και τον πανικό που τον διακατέχει μετά από δημοσιοποίηση που έκανα σε γνωστά μπλοκ της ρόδου και όχι μόνο για τα καμώματα υφιστάμενων προ ενός μηνός περίπου και επί των ημερών του.. επειδή λοιπόν ξεγύμνωσα την σήψη που υπάρχει εκεί μέσα από ορισμένους και την κατάντια. Ο εν λόγο κύριος λοιπόν μόλις με είδε δεν κρατήθηκε και ξέσπασε ..προφανώς κάποιους τους ενοχλεί τόσο πολύ η αλήθεια και επειδή έχουν μάθει διαφορετικά δεν μπορούν να δεχθούν ένα πολίτη που ρίχνει γροθιά στο μαχαίρι.
Ο φοβος της καρέκλας προφανής αλλά και ο τρόπος της προστασίας της λανθασμένος .
Κύριε Ν...... γνωρίζετε σε πια θέση σας έχει βάλει η πολιτεία ,μήπως όμως δεν γνωρίζετε οτι ο τρόπος που συμπεριφέρεστε είναι ανάρμοστος .δεν αρμόζουν σε ένα διοικητή συμπεριφορές πεζοδρομίου.
Η σύζυγος σας είναι διευθύντρια στον δημοτικό παιδικό σταθμό που πάει η κόρη μου τον όποιον και επισκέπτεται καθημερινά η πρώην σύζυγος μου με πολλές φορές η παραμονή της μέσα να ξεπερνά και το 20λεπτο.μηπως έχετε λάβει λανθασμένες πληροφορίες για το πρόσωπο μου ,δεν θέλω να το πιστεύω...
Αλλά και έτσι να υποθέσουμε ότι είναι , δεν αρμόζει η συμπεριφορά σας σε ένα πολίτη που παλεύει για το δικαίωμα του παιδιού του..
Από εδώ και πίσω οφείλετε να σεβεστε. Δεν θ α ανεχτώ πλέον από εδώ και πίσω άλλη τέτοια συμπεριφορά .
Καταγγέλλω και δημοσιοποιώ ανάρμοστη συμπεριφορά ,κακή λειτουργιά του τμήματος που διοικηταί και υφιστάμενους σας (φιλαράκια της κύριας ) που κάνουν πλάτες και νταβατζηλίκια που στην ουσία εκθέτουν εσάς τον ίδιο και κατεπεκταση το ίδιο το σώμα.
Ανυψώστε λοιπόν εκεί το ανάστημα σας ...
Ο σκοπός για τον όποιο αγωνίζομαι είναι ιερός και δεν θα διστάσω να πάω ακόμα και κόντρα στο ρεύμα για να βρω το δίκιο του παιδιού μου.
Πόσοι άλλοι συμπολίτες μας ταλαιπωρήθηκαν με παρόμοιες ιστορίες και σιώπησαν ..λάθος δημοσιοποιήστε .κολάστε τους στον τοίχο..έχουμε δημοκρατία .βαλτέ και εσείς ένα λιθαράκι να σώσουμε τους εαυτούς μας τα παιδιά μας .και αυτό το έρημο το κράτος ..
Παρασκευή 17 Δεκεμβρίου 2010
Κυριακή 12 Δεκεμβρίου 2010
ΤΟ ΕΥΡΩΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΕ ΤΙΣ ΓΕΡΜΑΝΙΚΕΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ
http://www.europarl.europa.eu/meetdocs/2009_2014/documents/peti/cm/822/822413/822413el.pdf
http://www.causes.com/causes/537410-support-european-parliament-amendment-50-on-fully-paid-paternity-leave-in-eu-of-at-least-2-weeks?m=9e4cc0c7&recruiter_id=57324874
http://www.facebook.com/video/video.php?v=135316056521853&comments
http://www.causes.com/causes/537410-support-european-parliament-amendment-50-on-fully-paid-paternity-leave-in-eu-of-at-least-2-weeks?m=9e4cc0c7&recruiter_id=57324874
http://www.facebook.com/video/video.php?v=135316056521853&comments
Δευτέρα 29 Νοεμβρίου 2010
ΓΟΝΕΙΣ ΙΣΟΙ - ΓΟΝΕΙΚΗ ΙΣΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΗΣ ΠΑΤΡΟΤΗΤΑΣ
«Η πατρότητα είναι το ίδιο σημαντική με τη μητρότητα»
«Σύμφωνα με το άρθρο 21 του Συντάγματος «η οικογένεια ως θεμέλιο συντηρήσεως και προαγωγής του έθνους, ο γάμος, η μητρότητα και η παιδική ηλικία
τελούν υπό την προστασία του κράτους». Παρατηρούμε ότι από το άρθρο 21 λείπει η λέξη «πατρότητα». Και το ερώτημα είναι: Δεν θα έπρεπε η μητρότητα, αλλά και η πατρότητα, που αποτελούν βασικές συνιστώσες για την ανάπτυξη μιας οικογένειας, να προστατεύονται από το ελληνικό Σύνταγμα; Γιατί υπάρχει αυτή η διάκριση ανάμεσα σε μητέρα και πατέρα;», αναρωτήθηκε ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΛΑ.Ο.Σ. και βουλευτής Λάρισας κ. Αστέριος Ροντούλης, σε ομιλία του στη Βουλή.
Στη συνέχεια της ομιλίας του ο κ. Ροντούλης, μεταξύ άλλων, είπε και τα εξής:
«Η παραπάνω διάκριση δεν έχει μόνο κάποιες θεωρητικές επιπτώσεις στο ζήτημα της ισότητας δικαιωμάτων μεταξύ των δύο φύλων ή στο ζήτημα της ηθικής τάξης των πραγμάτων που πρέπει να αποκατασταθεί. Έχει πραγματικές επιπτώσεις στη ζωή των Ελλήνων πολιτών.
Δύο κραυγαλέα παραδείγματα των δυσμενών διακρίσεων που υφίστανται οι Έλληνες πατεράδες λόγω του φύλου και της «παραλείψεως» που υπάρχει στο Σύνταγμα είναι τα εξής:
Πρώτον, ο πολύτεκνος πατέρας, σε αντίθεση με την πολύτεκνη μητέρα, δεν δικαιούται της ισόβιας τιμητικής σύνταξης των 132 ευρώ. Επιπροσθέτως, όταν η πολύτεκνη μητέρα αποβιώσει σταματάει εντελώς η παροχή του επιδόματος αυτού και δεν μεταβιβάζεται στον πολύτεκνο πατέρα, λες και αυτός δεν έχει καμία συνεισφορά στην ανατροφή των παιδιών.
Δεύτερον, στα τέλη του 2007, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έστειλε την Ελλάδα στο Δικαστήριο Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων με την κατηγορία ότι παραβιάζουμε το άρθρο 141 της Ευρωπαϊκής Συνθήκης περί ίσης αμοιβής ανδρών και γυναικών. Οι ευρωπαίοι είδαν, εξετάζοντας το καθεστώς των δημοσίων υπαλλήλων στην Ελλάδα, ότι άλλα είναι τα συνταξιοδοτικά δικαιώματα των γυναικών και άλλα είναι τα συνταξιοδοτικά δικαιώματα των ανδρών, τουλάχιστον μέχρι πρότινος. Άρα, οι άνδρες δημόσιοι υπάλληλοι υφίσταντο μία δυσμενή μεταχείριση εις βάρος τους λόγω του φύλου τους.
Τέλος, υπάρχει και κάτι ακόμη που είναι τραγικό. Στις περιπτώσεις που έχουμε διαζύγιο και πρέπει να ρυθμιστεί το ζήτημα της επιμέλειας των τέκνων, οι αποφάσεις των δικαστηρίων κατά 99% θεωρούν τη μητέρα καταλληλότερη του πατέρα. Είναι τόσο εμπεδωμένη δε η αντίληψη αυτή, που όταν κάποιος πατέρας θέλει να προσφύγει στη Δικαιοσύνη για να αναλάβει την επιμέλεια των τέκνων του, οι ίδιοι οι συνήγοροι δικηγόροι του, του λένε: «Μην πας, άδικος κόπος, γιατί και τη δίκη θα χάσεις και χρήματα θα χάσεις». Είναι λυπηρό αυτό που συμβαίνει στις αίθουσες των δικαστηρίων διότι εμφανίζεται μία νέα τάξη ανθρώπων στην ελληνική κοινωνία. Είναι τα ορφανά των δικαστηρίων, δηλαδή τα παιδιά που δεν μπορούν να δουν ούτε ένα Σαββατοκύριακο τον πατέρα τους, τη στιγμή που το αυτό δικαίωμα έχουν ακόμη και οι φυλακισμένοι βαρυποινίτες.Άρα, η πρόταση που κατατίθεται επισήμως στη Βουλή εκ μέρους του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού είναι, στην επόμενη αναθεωρητική Βουλή, στο άρθρο 21 του Συντάγματος να προστεθεί η λέξη «πατρότητα» και να καταβληθεί κάθε δυνατή προσπάθεια, ούτως ώστε να αλλάξει η εμπεδωμένη πρακτική των ελληνικών δικαστηρίων. Αν δεν γίνει κάτι τέτοιο, θα διαιωνίζεται ένα καθεστώς δυσμενούς διάκρισης εις βάρος των Ελλήνων πατέρων», κατέληξε ο κ. Ροντούλης.
Παρασκευή 12 Νοεμβρίου 2010
ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΑΠΟΞΕΝΩΣΗΣ-ΑΛΛΟΤΡΙΩΣΗΣ
http://www.dailymotion.com/video/xfm3ze_parental-alienation-syndrome-greece-sygapa-dr-spitalas_people
PARENTAL ALIENATION SYNDROME GREECE SYGAPA Dr SPITALAS
ΑνÎβηκε απÏ� spitalas. - ΑνακαλÏ�ψτε βίντεο με οικογÎνειες και φίλους.
PARENTAL ALIENATION SYNDROME GREECE SYGAPA Dr SPITALAS
ΑνÎβηκε απÏ� spitalas. - ΑνακαλÏ�ψτε βίντεο με οικογÎνειες και φίλους.
Σάββατο 30 Οκτωβρίου 2010
ΕΚΛΟΓΕΣ 2010
ΣΥ.Γ.Α.Π.Α.: «Ο ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΕΠΙΒΡΑΒΕΥΕΤΑΙ»
Του Λευτέρη Αϋφαντή
Βλέποντας την κρατική εξουσία να κωφεύει εδώ και χρόνια πάνω στα ζητήματα αλλαγής του Οικογενειακού δικαίου, γεγονός που έχει ως αποτέλεσμα τη διαιώνιση των προβλημάτων κυρίως των “παιδιών των διαζυγίων”, αλλά και του πατέρα που αντιμετωπίζεται από τα δικαστήρια τις περισσότερες φορές ως γονιός «β’ κατηγορίας», ο Πρόεδρος και τα μέλη του Συλλόγου για την Ανδρική και Πατρική Αξιοπρέπεια, διεκδικούν δυναμικά τη θεσμοθέτηση του Οικογενειακού Διαμεσολαβητή για τα Διαζευγμένα και για τα εν διαστάσει ζευγάρια σε Δημοτικό και Περιφερειακό επίπεδο, ενός θεσμού που έχει εφαρμοστεί σε όλες τις πολιτισμένες χώρες του κόσμου με θετικά αποτελέσματα τόσο για τους γονείς όσο και για την ψυχολογία των παιδιών.
Η παρέμβαση είναι παντού.
Οι υποψήφιοι - μέλη του ΣΥ.Γ.Α.Π.Α. που παρεμβαίνουν στις επερχόμενες εκλογές είναι οι ακόλουθοι:
1. Νικόλαoς Μαρκάτος
Υποψήφιος Περιφερειακός Σύμβουλος Βορείου Τομέα Αττικής με τον Υποψήφιο Γιάννη Δημαρά (ΑΡΜΑ ΠΟΛΙΤΩΝ)
Ο Νικόλας Μαρκάτος είναι π. Πρύτανης Ε.Μ.Π. 1991-97, Καθηγητής Ε.Μ.Π. Τμήμα Χημικών Μηχανικών. Senior Visitor στο Department of Applied Mathematics & Theoretical Physics του Πανεπιστημίου Cambridge και Fellow του Selwyn College του Πανεπιστημίου Cambridge.Visiting Professor University of Surrey (2000-2011) και μέλος της Βασιλικής Εταιρείας Τεχνών της Αγγλίας, FRSA.
2. Νίκος Σπιτάλας
Υποψήφιος Δημοτικός Σύμβουλος Δράμας με τον Υποψήφιο Δήμαρχο Κυριάκο Χαρακίδη (ΠΟΛΗ & ΖΩΗ).
Ο Πρόεδρος του ΣΥ.Γ.Α.Π.Α. είναι καθηγητής στο Τ.Ε.Ι. Καβάλας, διδάκτωρ πολεοδομίας και αρχιτεκτονικής, άνθρωπος με πλούσια κοινωνική δράση, κατάγεται από μικροαστική οικογένεια και φθάνει πάντα έως την ολοκλήρωση των οραμάτων που έχει στοχεύσει για την κοινωνία. Τον διακρίνει η ειλικρίνεια, το ήθος, η αποτελεσματικότητα και η αγωνιστικότητα. Έχει διαθέσει τη ζωή του στην υπεράσπιση των δικαιωμάτων του πατέρα και του παιδιού.
3. Ελένη Εμπορίδου
Υποψήφια Δημοτική Σύμβουλος στο Δήμο Θεσσαλονίκης με τον Υποψήφιο Δήμαρχο Μάκη Στεργίου (ΕΞΟΥΣΙΑ ΠΟΛΙΤΩΝ)
Η Ελένη Εμπορίδου γεννήθηκε και μεγάλωσε στο κέντρο της Θεσσαλονίκης. Είναι παιδί κωφών γονέων και πολύτεκνη μάνα. Ασκεί το επάγγελμα της Διερμηνέως και Δασκάλας Ελληνικής Νοηματικής Γλώσσας και είναι ερασιτέχνης ζωγράφος. Ιδρυτικό μέλος της παγκόσμιας ομοσπονδίας Διερμηνέων Νοηματικής Γλώσσας και ενεργή πολίτης από νεαρή ηλικία.
4. Παναγιώτης Τριβέλλας
Υποψήφιος Δημοτικός Σύμβουλος Βριλησσίων με το Δήμαρχο Κώστα Ιωαννίδη
Ο Παναγιώτης Τριβέλλας γεννήθηκε και μεγάλωσε στα Βριλήσσια. Είναι κάτοχος πτυχίου χειριστή αεροσκαφών, με την πιστοποίηση της Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας. Έχει στο ενεργητικό του δύο εκθέσεις μοντελισμού αεροσκαφών, καθώς και ενεργή συμμετοχή σε φιλανθρωπικούς και πολιτιστικούς φορείς. Ήδη συγγράφει το πρώτο του βιβλίο «Αεροπλάνα του Β΄ Παγκοσμίου».
5. Σωτήρης Αργυρόπουλος
Υποψήφιος σύμβουλος Δημοτικής Κοινότητας Πολίχνης του Δήμου Παύλου Μελά με το Δήμαρχο Κώστα Θεοδωρίδη (ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΥΝΕΝΩΣΗ).
Ο Σωτήρης Αργυρόπουλος είναι ιδιωτικός υπάλληλος και ενεργός πολίτης, μια ζωή με πλούσια κοινωνική και συνδικαλιστική δράση σε θέματα τοπικής αυτοδιοίκησης, παιδείας και πολιτισμού. Έχει σημαντική προσφορά στο γονεϊκό κίνημα και συμμετάσχει ενεργά σε κινήματα αλληλεγγύης. Είναι άνθρωπος με μεγάλη προσφορά στον τόπο του και στην κοινωνία.
Τα παραπάνω σχήματα έχουν αποδεχθεί τις θέσεις του ΣΥΓΑΠΑ όσον αφορά την κοινωνική πολιτική και με τοπικά χαρακτηριστικά. Εγινε το πρώτο και σημαντικό βήμα για την επιβράβευση του αγώνα του ΣΥ.Γ.Α.Π.Α. για την αλλαγή νοοτροπιών, καθώς και του οικογενειακού δικαίου.
«Η αξιοπρέπεια αποτελεί γνώρισμα κάθε γονέα και έτσι πρέπει να αντιμετωπίζεται όταν χωρίσει από τον άλλο», δηλώνει ο Πρόεδρος κος Νίκος Σπιτάλας.
Τα αναξιοπρεπή διαζύγια φέρνουν και αναξιοπρέπεια στην κοινωνία των νέων.
Κυριακή 3 Οκτωβρίου 2010
ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ: Ο ΠΟΝΟΣ ΕΝΟΣ ΠΑΤΕΡΑ
Ύστερα από 7 χρόνια αμέτρητων δικαστικών αγώνων, διασυρμού και εξευτελισμού μου στα δικαστήρια διότι τόλμησα να καταγγείλω ύστερα από μαρτυρίες της πρώην συζύγου μου ότι την εξαπάτησαν με σκοπό να προσποιηθεί την κακοποιημένη υποσχόμενοι ότι αν ακολουθήσει αυτήν στην συμβουλή κάποιοι επιτήδειοι θα την έκαναν βασίλισσα όπως χαρακτηριστικά μου έχει αναφέρει αντί αυτού την έριξαν στα ναρκωτικά, στην πορνεία και πάνω από όλα την πίεσαν να πουλήσει το 2 ετών τότε παιδί μας προσκομίζοντας παρασκηνιακά προκειμένου να μην γίνουν αντηλιπτές από εμένα ή τους δικηγόρους μου και όχι δια της νομίμου οδού αμέτρητες επιστολές απάτης προς την δικαιοσύνη οι οποίες φέρουν το λογότυπο και την σφραγίδα ιδρυμάτων και ονομάτων υπεράνω πάσης υποψίας με σκοπό να με παρουσιάσουν ως κακοποιό του παιδιού μου και να παραπλανήσουν κατά αυτόν τον τρόπο την δικαιοσύνη της πατρίδας μας και ποτέ να μην αποκαλυφθεί η δράση τους, βρίσκονται κατηγορούμενες σε βαθμό πλημμελήματος η τότε πρόεδρος ιδρύματος της αρχιεπισκοπής Αθηνών Ε. Δ. και η επιστημονική διευθύντρια του ιδρύματος SOS ΕΛΛΑΣ Ε. Ζ. για συκοφαντική δυσφήμιση εναντίον μου και παράλληλα εξαπάτηση δικαστηρίων.
Δυστυχώς αυτές είναι μόνον δύο από αυτές που προστάτευαν το κύκλωμα εμπορίας παιδιών, διακίνησης ναρκωτικών και πορνείας που υπό την σκέπη λογοτύπων υποτίθεται ιερών ιδρυμάτων δεν είχαν κινήσει κανενός την υποψία ή κανείς δεν μπόρεσε να ακουμπήσει και κατάφεραν μέχρι σήμερα να σπιλώσουν και να καταστρέψουν άπειρους πατεράδες.
Δυο δικαστικοί λειτουργοί όμως δεν πτοήθηκαν από τις βαρύγδουπες φίρμες και απέδειξαν ότι ο νόμος είναι ίσος πρός όλους.
Αν και προσπάθησαν με άπειρους τρόπους να με τρομοκρατήσουν και να με απειλήσουν ακόμα και για την ζωή μου δεν το έβαλα κάτω με μοναδικό σκοπό την προστασία του παιδιού μου και όσων άλλων έπεσαν στα χέρια τους και έγιναν αντικείμενο εμπορίας.
5 χρόνια έχω να δώ το παιδί μου παρότι υπάρχουν δικαστικές αποφασεις που μου δίνουν επικοινωνία αλλά με τέτοιο τρόπο που δεν κατοχυρώνουν το δικαίωμά μου ώς πατέρα που κανένα στοιχειο δεν έχουν εναντίον μου.
Ευγενικά ζητώ από τον σύλλογό μας να ερωτηθούν όλα τα μέλη αν και ποιοι έπεσαν θύματα τέτοιων επιστολών σε δικαστήρια από τους κάτωθι συγγραφείς!!!!!:
1. ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΗ ΑΘΗΝΩΝ: επιστολές γραμμένες από Ε. Δ. και Ε. Σ..
2. ΙΔΡΥΜΑ SOS ΕΛΛΑΣ : επιστολές γραμμένες από την Ε. Ζ.
3. ΙΔΡΥΜΑ!!!!!! ΦΡΟΝΤΙΔΑ Η ΔΙΕΘΝΗΣ ΕΤΑΙΡΙΑ ΣΤΗΡΙΞΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ( είναι το ίδιο μαγαζί ) επιστολές γραμμένες από την Ε. Δ. ή την Πρ. ή όποια άλλη
ή άλλος υποτίθεται "εθελοντής" υπογράφει κάτω από αυτήν την φίρμα
4. ΓΕΝΙΚΗ ΓΡΑΜΑΤΕΊΑ ΙΣΟΤΗΤΑΤΑΣ
5. ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ ΛΟΓΟΥ
6. ΚΕΣΣΟ
7. ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΚΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΘΗΝΩΝ: Eπιστολές γραμμένες από την Ε. Λ. καθηγήτρια του πανεπιστημίου ή όποιον άλλο..
8. ΓΝΩΜΑΤΕΥΣΕΙΣ ΔΙΑΦΟΡΩΝ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΩΝ ΜΕ ΞΕΝΕΣ ΦΙΡΜΕΣ.....
ΟΠΩΣ ΕΧΩ ΚΑΤΑΘΕΣΕΙ ΣΤΗΝ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ( ΜΕ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΔΙΑΨΕΥΣΤΟΥΝ ΟΣΟ ΕΚΕΙΝΟΙ ΔΕΝ ΤΟΛΜΟΥΝ ΝΑ ΚΙΝΗΘΟΥΝ ΕΝΕΝΤΙΟΝ ΕΚΕΙΝΩΝ ΠΟΥ ΜΟΥ ΤΑ ΕΔΩΣΑΝ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΓΝΩΣΤΑ ΤΟΣΟ ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΟΣΟ ΚΑΙ ΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ) ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΚΥΚΛΩΜΑΤΑ ΕΜΠΟΡΙΑΣ ΠΑΙΔΙΩΝ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ ΚΡΥΒΕΤΑΙ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΡΟΑΝΑΦΕΡΟΜΕΝΕΣ ΦΙΡΜΕΣ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΑΠΛΑ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ ΠΩΣ ΝΑ ΞΕΦΥΓΟΥΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΚΑΙ ΝΑ ΚΟΥΚΟΥΛΩΣΟΥΝ ΤΟ ΣΚΑΝΔΑΛΟ. ΔΕΝ ΤΟΛΜΗΣΑΝ ΟΜΩΣ ΠΟΤΕ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΜΙΑ ΜΗΝΥΣΗ ΓΙΑ ΟΣΑ ΕΧΩ ΚΑΤΑΓΓΕΙΛΕΙ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΧΟΥΝ ΓΝΩΣΤΟΠΟΙΗΘΕΙ!!!!!!!!!!!
ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΟΣΥΛΛΟΓΟΣ ΘΑ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΘΕΙ ΣΤΟ ΑΙΤΗΜΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΑΝ ΚΑΠΟΙΟΣ ΝΟΙΩΘΕΙ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΗ ΝΑ ΚΑΤΑΘΕΣΕΙ ΘΑ ΗΤΑΝ Η ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΜΑΣ.
Με απεριόριστη εκτίμηση και σεβασμό στον πρόεδρο και σε όλα τα μέλη, ΚΑΝΤΑΡΕΛΗΣ ΘΩΜΑΣ
thomaskantarelis@yahoo.com
Σε ερώτησή σας αν το παραπάτω κείμενο που σας απέστειλα προέρχεται από μένα και αν μπορείτε αυτό να το δημοσιεύσετε στην εφημερίδα του συλλόγου, σας επιβεβαιώνω ότι προέρχεται από μένα και πιστεύω ότι γνωρίζετε χρόνια τώρα την ιστορία και τον αγώνα που δίνω συμβάλλοντας στην αποκάλυψη αυτών που βρίσκονται πίσω από αυτά τα κυκλώματα.
Θέλω να πιστεύω ότι η δημοσίευση του e-mail στην εφημερίδα του συλλόγου θα διαβαστεί και από δικαστικούς λειτουργούς και ίσος κάποιος θελήσει να εξετάσει αυτήν την ιστορία στην πραγματική της διάσταση και όχι όπως οι έμποροι παιδικών ψυχών προσπαθούν και από ότι φαίνεται έχουν την δύναμη να προβάλουν.
Όπως γνωρίζετε με προσωπική μου αναφορά χωρίς την συμμετοχή δικηγόρων έχω γνωστοποιήσει τα όσα μέχρι τότε στοιχεία είχα και στον Εισαγγελέα Αρείου Πάγου κύριο Σανιδά.
Η αναφορά μου όμως μπήκε στο αρχείο και καμία έρευνα δεν έγινε.
Είμαι στην διάθεση οποιουδήποτε δικαστικού λειτουργού να καταθέσω όσα μέχρι σήμερα γνωρίζω αναλαμβάνοντας την ευθύνη των όσων αναφέρω ως περιστατικά που έζησα και ζητώντας την πλήρη διερεύνηση των όσων αναφέρω ως πληροφορίες που μου μεταφέρθηκαν.
Πρέπει επιτέλους κάποτε να αποκαλυφθούν όλοι αυτοί που κρύβονται πίσω από αυτά τα κυκλώματα και να νοιώσουμε και οι απλοί πολίτες ότι το κράτος και οι νόμοι λειτουργούν και για την δική μας προστασία.
Μου εξανέμισαν τους κόπους 30 χρόνων στην θάλασσα μέχρι και το τελευταίο ευρώ και το μόνο που κατάφερα είναι η μία δίκη να γεννά άλλες 10.
Μια καλοστημένη βιομηχανία εκατομμυρίων ευρώ πέραν των όσων εισπράττουν ως ΜΚΟ από τους φόρους του Έλληνα και τις χορηγίες.
Πιστεύω ότι είναι πολλά και ενδιαφέροντα όσα έχω για μια ακόμη φορά να καταθέσω.
Και επειδή μιλάμε για θέματα κακοποιημένων γυναικών και παιδιών όπως προσπάθησαν να μου φορτώσουν και εμένα και δικαίως οποιοσδήποτε μπορεί να σκεφτεί άπειρα πράγματα και να μην δώσει ούτε καν σημασία, η ίδια η δικαιοσύνη αναφέρει στην απόφασή της ότι ισχυρισμός κακοποίησης δεν ευσταθεί και δεν τεκμηριώνεται με κανένα στοιχείο και ότι η αγάπη του πατέρα για το παιδί του δεν επιδέχεται αμφισβήτησης. Θεωρεί όμως ότι είμαι φορτικός σύζυγος και υπεύθυνος της διάλυσης του γάμου αφού δεν αγόρασα καινούργιο αυτοκίνητο στην πρώην σύζυγό μου και δεν της κατέθετα το σύνολο των αποδοχών μου σε προσωπικό της λογαριασμό όπως ζήτησε. Το MERCEDES που είχαμε δεν άρεσε στην σύζυγο.
Η κατάθεση της ίδιας της συζύγου και των γονιών της ότι ποτέ δεν της έλειψαν ούτε τα χρήματα, ούτε τα υλικά αγαθά, ούτε η αγάπη αλλά και η μαρτυρία της ίδιας και των γονιών ότι ποτέ δεν υπήρξε κακοποιημένη δεν στάθηκαν ικανά να σταματήσουν τότε την καταστροφή από τους εμπόρους ανθρώπων διακινητών ναρκωτικών και πορνείας.
Η ίδια ζήτησε από την δικαιοσύνη εγγράφως να κατατεθούν όλες οι μαγνητοφωνημένες συνομιλίες που είχα μέχρι τότε.
Μήπως όμως όταν ακούστηκε η ίδια η πρώην σύζυγός μου να αποκαλύπτει με ονόματα και ανατριχιαστικές περιγραφές τι πραγματικά συμβαίνει πίσω από τα ιερά ιδρύματα δεν βόλευε και δεν έγιναν δεκτές οι συνομιλίες?
Αφού δεν κατάφεραν εμένα να σιωπήσω συμμάχησαν με την πρώην σύζυγο και παρέχοντάς της στρατιά δικηγόρων προκειμένου να την κάνουν βασίλισσα με τον τρόπο που εκείνοι ξέρουν την ώθησαν στα ναρκωτικά, την πορνεία και την έβαλαν να πουλήσει το παιδί.
Όλα αυτά τα παραδέχτηκε εκ νέου η πρώην σύζυγος εντός δικαστικής αιθούσης.
ΜΟΝΟΝ ΠΟΥ ΕΚΕΙΝΟΙ ΕΙΧΑΝ ΤΗΝ ΔΥΝΑΜΗ ΝΑ ΜΗΝ ΓΡΑΦΤΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ΑΠΟ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΣΤΑ ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΤΗΣ ΔΙΚΗΣ.
Μάλλον δεν έχουν καμία σημασία όλα αυτά μπρός στην δύναμη των λογοτύπων των επιστολών που κατατέθηκαν και σας ανέφερα σε προηγούμενο e-mail.
Όπως έχω καταθέσει στην δικαιοσύνη με προειδοποίησαν ότι δεν θα προλάβω να περάσω την πόρτα του αεροδρομίου και θα με βρουν σε χαντάκι και ότι θα κάνουν τέτοιο κακό στο παιδί μου που θα το έχω μια ζωή ανάπηρο αν συνεχίσω.
Ελπίζω να τους προλάβει η δικαιοσύνη της πατρίδας μας.
Όπως και σας υποσχέθηκα θα επανέλθω με πλήρη περιγραφή γεγονότων μόλις μου δοθεί ο χρόνος.
Αν πάλι έστω και αυτά τα λίγα κεντρίσουν το ενδιαφέρον της δικαιοσύνης είμαι στην διάθεσή της.
ΜΕ ΣΕΒΑΣΜΟ ΚΑΙ ΕΚΤΙΜΗΣΗ
ΘΩΜΑΣ ΚΑΝΤΑΡΕΛΗΣ
Καλησπέρα σε όλους.
Κύριε Σπιτάλα κατ' αρχάς να ευχαριστήσω πρώτα εσάς για το ενδιαφέρον σας και την κοινοποίηση του e-mail.
Σας έστειλα και δεύτερο e-mail
Ευχαριστώ και τα μέλη για το ενδιαφέρον τους που αμέσως μετά την κοινοποίηση ήρθαν σε επαφή μαζί μου.
Αγαπητέ Κώστα Αλεξόπουλε αυτά που μου προτείνεις τα έχω πράξει από καιρό.
Και εγώ πιστεύω ότι μόνον με δημοσιότητα μπoρεί να πάρει έκταση το θέμα αυτό. Είμαι καθαρός και γιαυτό δεν φοβάμαι. Μου πήραν το παιδί χωρίς κανένα λόγο για να το πουλήσουν 40.000 ευρώ όπως η ίδια η μάνα του μου αποκάλυψε και θα φοβηθώ κιόλας?????
Το προσπάθησαν και αυτό με πολλούς τρόπους αλλά δεν έπιασε.
Όποιος πιστεύει ότι οι πόρτες των καναλιών και των εφημερίδων ανοίγουν τόσο εύκολα όταν κάποιος άσημος αναφέρει τα ονόματα που διαβάσατε κάνει λάθος.
Αντιθέτως άνοιξαν αυτές οι πόρτες όταν ενώ απουσίαζα από την Ελλάδα λόγω επαγγέλματος και εν’ αγνοία μου, αλλά και εν’ αγνοία της μάνας του παιδιού μου με παρουσίασαν σαν τον πατέρα ΤΕΡΑΣ σε μια προσπάθειά τους να εξαπατήσουν την δικαιοσύνη προβάλλοντας ως αγαθοεργία το έγκλημα προκειμένου να αποπροσανατολίσουν την δικαιοσύνη εξαπατώντας τηλεοπτικό σταθμό και όταν επέστρεψα και το πληροφορήθηκα μου απάντησαν " ΜΑΣ ΣΥΓΧΩΡΕΙΤΕ ΑΛΛΑ ΕΞΑΠΑΤΗΘΗΚΑΜΕ. ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΕΚ ΤΩΝ ΥΣΤΕΡΩΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΜΕ ΟΤΙ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ ΚΡΥΒΟΤΑΝ ΕΚΕΙ ". ΟΛΟΙ ΟΣΟΙ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΑΝ ΜΑΖΙ ΜΑΣ, ΜΑΣ ΕΙΠΑΝ ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΑ ΙΔΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΛΕΤΕ ΚΑΙ ΕΣΕΙΣ.
ΟΠΟΥ ΚΑΙ ΑΝ ΕΧΩ ΑΠΕΥΘΥΝΘΕΙ ΚΑΠΟΙΟΙ ΠΑΤΟΥΝ ΦΡΕΝΟ….
Ζήτησα την βοήθεια όλων σας μια και δεν γνωρίζω τόσο καλά το internet, διότι πιστεύω ότι μέσα από αυτό ίσως βρεθεί κάποιος ισχυρός που θα θελήσει να το ψάξει και να το αποκαλύψει.
Θα σας στείλω ολόκληρη την αναφορά μου προς τον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου την οποία ποτέ δεν ερεύνησε και την έβαλε στο αρχείο, αλλά και το τι έχει συμβεί μετά την αρχειοθέτηση και θα σας λυθούν όλες οι απορίες.
Αν δεν είχαν τεράστια δύναμη θα τολμούσαν να αρπάζουν και να πουλούν τα παιδιά πολιτών?
Με εκτίμηση σε όλους σας,
ΘΩΜΑΣ ΚΑΝΤΑΡΕΛΗΣ
Δυστυχώς αυτές είναι μόνον δύο από αυτές που προστάτευαν το κύκλωμα εμπορίας παιδιών, διακίνησης ναρκωτικών και πορνείας που υπό την σκέπη λογοτύπων υποτίθεται ιερών ιδρυμάτων δεν είχαν κινήσει κανενός την υποψία ή κανείς δεν μπόρεσε να ακουμπήσει και κατάφεραν μέχρι σήμερα να σπιλώσουν και να καταστρέψουν άπειρους πατεράδες.
Δυο δικαστικοί λειτουργοί όμως δεν πτοήθηκαν από τις βαρύγδουπες φίρμες και απέδειξαν ότι ο νόμος είναι ίσος πρός όλους.
Αν και προσπάθησαν με άπειρους τρόπους να με τρομοκρατήσουν και να με απειλήσουν ακόμα και για την ζωή μου δεν το έβαλα κάτω με μοναδικό σκοπό την προστασία του παιδιού μου και όσων άλλων έπεσαν στα χέρια τους και έγιναν αντικείμενο εμπορίας.
5 χρόνια έχω να δώ το παιδί μου παρότι υπάρχουν δικαστικές αποφασεις που μου δίνουν επικοινωνία αλλά με τέτοιο τρόπο που δεν κατοχυρώνουν το δικαίωμά μου ώς πατέρα που κανένα στοιχειο δεν έχουν εναντίον μου.
Ευγενικά ζητώ από τον σύλλογό μας να ερωτηθούν όλα τα μέλη αν και ποιοι έπεσαν θύματα τέτοιων επιστολών σε δικαστήρια από τους κάτωθι συγγραφείς!!!!!:
1. ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΗ ΑΘΗΝΩΝ: επιστολές γραμμένες από Ε. Δ. και Ε. Σ..
2. ΙΔΡΥΜΑ SOS ΕΛΛΑΣ : επιστολές γραμμένες από την Ε. Ζ.
3. ΙΔΡΥΜΑ!!!!!! ΦΡΟΝΤΙΔΑ Η ΔΙΕΘΝΗΣ ΕΤΑΙΡΙΑ ΣΤΗΡΙΞΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ( είναι το ίδιο μαγαζί ) επιστολές γραμμένες από την Ε. Δ. ή την Πρ. ή όποια άλλη
ή άλλος υποτίθεται "εθελοντής" υπογράφει κάτω από αυτήν την φίρμα
4. ΓΕΝΙΚΗ ΓΡΑΜΑΤΕΊΑ ΙΣΟΤΗΤΑΤΑΣ
5. ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ ΛΟΓΟΥ
6. ΚΕΣΣΟ
7. ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΚΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΘΗΝΩΝ: Eπιστολές γραμμένες από την Ε. Λ. καθηγήτρια του πανεπιστημίου ή όποιον άλλο..
8. ΓΝΩΜΑΤΕΥΣΕΙΣ ΔΙΑΦΟΡΩΝ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΩΝ ΜΕ ΞΕΝΕΣ ΦΙΡΜΕΣ.....
ΟΠΩΣ ΕΧΩ ΚΑΤΑΘΕΣΕΙ ΣΤΗΝ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ( ΜΕ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΔΙΑΨΕΥΣΤΟΥΝ ΟΣΟ ΕΚΕΙΝΟΙ ΔΕΝ ΤΟΛΜΟΥΝ ΝΑ ΚΙΝΗΘΟΥΝ ΕΝΕΝΤΙΟΝ ΕΚΕΙΝΩΝ ΠΟΥ ΜΟΥ ΤΑ ΕΔΩΣΑΝ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΓΝΩΣΤΑ ΤΟΣΟ ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΟΣΟ ΚΑΙ ΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ) ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΚΥΚΛΩΜΑΤΑ ΕΜΠΟΡΙΑΣ ΠΑΙΔΙΩΝ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ ΚΡΥΒΕΤΑΙ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΡΟΑΝΑΦΕΡΟΜΕΝΕΣ ΦΙΡΜΕΣ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΑΠΛΑ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ ΠΩΣ ΝΑ ΞΕΦΥΓΟΥΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΚΑΙ ΝΑ ΚΟΥΚΟΥΛΩΣΟΥΝ ΤΟ ΣΚΑΝΔΑΛΟ. ΔΕΝ ΤΟΛΜΗΣΑΝ ΟΜΩΣ ΠΟΤΕ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΜΙΑ ΜΗΝΥΣΗ ΓΙΑ ΟΣΑ ΕΧΩ ΚΑΤΑΓΓΕΙΛΕΙ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΧΟΥΝ ΓΝΩΣΤΟΠΟΙΗΘΕΙ!!!!!!!!!!!
ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΟΣΥΛΛΟΓΟΣ ΘΑ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΘΕΙ ΣΤΟ ΑΙΤΗΜΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΑΝ ΚΑΠΟΙΟΣ ΝΟΙΩΘΕΙ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΗ ΝΑ ΚΑΤΑΘΕΣΕΙ ΘΑ ΗΤΑΝ Η ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΜΑΣ.
Με απεριόριστη εκτίμηση και σεβασμό στον πρόεδρο και σε όλα τα μέλη, ΚΑΝΤΑΡΕΛΗΣ ΘΩΜΑΣ
thomaskantarelis@yahoo.com
Σε ερώτησή σας αν το παραπάτω κείμενο που σας απέστειλα προέρχεται από μένα και αν μπορείτε αυτό να το δημοσιεύσετε στην εφημερίδα του συλλόγου, σας επιβεβαιώνω ότι προέρχεται από μένα και πιστεύω ότι γνωρίζετε χρόνια τώρα την ιστορία και τον αγώνα που δίνω συμβάλλοντας στην αποκάλυψη αυτών που βρίσκονται πίσω από αυτά τα κυκλώματα.
Θέλω να πιστεύω ότι η δημοσίευση του e-mail στην εφημερίδα του συλλόγου θα διαβαστεί και από δικαστικούς λειτουργούς και ίσος κάποιος θελήσει να εξετάσει αυτήν την ιστορία στην πραγματική της διάσταση και όχι όπως οι έμποροι παιδικών ψυχών προσπαθούν και από ότι φαίνεται έχουν την δύναμη να προβάλουν.
Όπως γνωρίζετε με προσωπική μου αναφορά χωρίς την συμμετοχή δικηγόρων έχω γνωστοποιήσει τα όσα μέχρι τότε στοιχεία είχα και στον Εισαγγελέα Αρείου Πάγου κύριο Σανιδά.
Η αναφορά μου όμως μπήκε στο αρχείο και καμία έρευνα δεν έγινε.
Είμαι στην διάθεση οποιουδήποτε δικαστικού λειτουργού να καταθέσω όσα μέχρι σήμερα γνωρίζω αναλαμβάνοντας την ευθύνη των όσων αναφέρω ως περιστατικά που έζησα και ζητώντας την πλήρη διερεύνηση των όσων αναφέρω ως πληροφορίες που μου μεταφέρθηκαν.
Πρέπει επιτέλους κάποτε να αποκαλυφθούν όλοι αυτοί που κρύβονται πίσω από αυτά τα κυκλώματα και να νοιώσουμε και οι απλοί πολίτες ότι το κράτος και οι νόμοι λειτουργούν και για την δική μας προστασία.
Μου εξανέμισαν τους κόπους 30 χρόνων στην θάλασσα μέχρι και το τελευταίο ευρώ και το μόνο που κατάφερα είναι η μία δίκη να γεννά άλλες 10.
Μια καλοστημένη βιομηχανία εκατομμυρίων ευρώ πέραν των όσων εισπράττουν ως ΜΚΟ από τους φόρους του Έλληνα και τις χορηγίες.
Πιστεύω ότι είναι πολλά και ενδιαφέροντα όσα έχω για μια ακόμη φορά να καταθέσω.
Και επειδή μιλάμε για θέματα κακοποιημένων γυναικών και παιδιών όπως προσπάθησαν να μου φορτώσουν και εμένα και δικαίως οποιοσδήποτε μπορεί να σκεφτεί άπειρα πράγματα και να μην δώσει ούτε καν σημασία, η ίδια η δικαιοσύνη αναφέρει στην απόφασή της ότι ισχυρισμός κακοποίησης δεν ευσταθεί και δεν τεκμηριώνεται με κανένα στοιχείο και ότι η αγάπη του πατέρα για το παιδί του δεν επιδέχεται αμφισβήτησης. Θεωρεί όμως ότι είμαι φορτικός σύζυγος και υπεύθυνος της διάλυσης του γάμου αφού δεν αγόρασα καινούργιο αυτοκίνητο στην πρώην σύζυγό μου και δεν της κατέθετα το σύνολο των αποδοχών μου σε προσωπικό της λογαριασμό όπως ζήτησε. Το MERCEDES που είχαμε δεν άρεσε στην σύζυγο.
Η κατάθεση της ίδιας της συζύγου και των γονιών της ότι ποτέ δεν της έλειψαν ούτε τα χρήματα, ούτε τα υλικά αγαθά, ούτε η αγάπη αλλά και η μαρτυρία της ίδιας και των γονιών ότι ποτέ δεν υπήρξε κακοποιημένη δεν στάθηκαν ικανά να σταματήσουν τότε την καταστροφή από τους εμπόρους ανθρώπων διακινητών ναρκωτικών και πορνείας.
Η ίδια ζήτησε από την δικαιοσύνη εγγράφως να κατατεθούν όλες οι μαγνητοφωνημένες συνομιλίες που είχα μέχρι τότε.
Μήπως όμως όταν ακούστηκε η ίδια η πρώην σύζυγός μου να αποκαλύπτει με ονόματα και ανατριχιαστικές περιγραφές τι πραγματικά συμβαίνει πίσω από τα ιερά ιδρύματα δεν βόλευε και δεν έγιναν δεκτές οι συνομιλίες?
Αφού δεν κατάφεραν εμένα να σιωπήσω συμμάχησαν με την πρώην σύζυγο και παρέχοντάς της στρατιά δικηγόρων προκειμένου να την κάνουν βασίλισσα με τον τρόπο που εκείνοι ξέρουν την ώθησαν στα ναρκωτικά, την πορνεία και την έβαλαν να πουλήσει το παιδί.
Όλα αυτά τα παραδέχτηκε εκ νέου η πρώην σύζυγος εντός δικαστικής αιθούσης.
ΜΟΝΟΝ ΠΟΥ ΕΚΕΙΝΟΙ ΕΙΧΑΝ ΤΗΝ ΔΥΝΑΜΗ ΝΑ ΜΗΝ ΓΡΑΦΤΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ΑΠΟ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΣΤΑ ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΤΗΣ ΔΙΚΗΣ.
Μάλλον δεν έχουν καμία σημασία όλα αυτά μπρός στην δύναμη των λογοτύπων των επιστολών που κατατέθηκαν και σας ανέφερα σε προηγούμενο e-mail.
Όπως έχω καταθέσει στην δικαιοσύνη με προειδοποίησαν ότι δεν θα προλάβω να περάσω την πόρτα του αεροδρομίου και θα με βρουν σε χαντάκι και ότι θα κάνουν τέτοιο κακό στο παιδί μου που θα το έχω μια ζωή ανάπηρο αν συνεχίσω.
Ελπίζω να τους προλάβει η δικαιοσύνη της πατρίδας μας.
Όπως και σας υποσχέθηκα θα επανέλθω με πλήρη περιγραφή γεγονότων μόλις μου δοθεί ο χρόνος.
Αν πάλι έστω και αυτά τα λίγα κεντρίσουν το ενδιαφέρον της δικαιοσύνης είμαι στην διάθεσή της.
ΜΕ ΣΕΒΑΣΜΟ ΚΑΙ ΕΚΤΙΜΗΣΗ
ΘΩΜΑΣ ΚΑΝΤΑΡΕΛΗΣ
Καλησπέρα σε όλους.
Κύριε Σπιτάλα κατ' αρχάς να ευχαριστήσω πρώτα εσάς για το ενδιαφέρον σας και την κοινοποίηση του e-mail.
Σας έστειλα και δεύτερο e-mail
Ευχαριστώ και τα μέλη για το ενδιαφέρον τους που αμέσως μετά την κοινοποίηση ήρθαν σε επαφή μαζί μου.
Αγαπητέ Κώστα Αλεξόπουλε αυτά που μου προτείνεις τα έχω πράξει από καιρό.
Και εγώ πιστεύω ότι μόνον με δημοσιότητα μπoρεί να πάρει έκταση το θέμα αυτό. Είμαι καθαρός και γιαυτό δεν φοβάμαι. Μου πήραν το παιδί χωρίς κανένα λόγο για να το πουλήσουν 40.000 ευρώ όπως η ίδια η μάνα του μου αποκάλυψε και θα φοβηθώ κιόλας?????
Το προσπάθησαν και αυτό με πολλούς τρόπους αλλά δεν έπιασε.
Όποιος πιστεύει ότι οι πόρτες των καναλιών και των εφημερίδων ανοίγουν τόσο εύκολα όταν κάποιος άσημος αναφέρει τα ονόματα που διαβάσατε κάνει λάθος.
Αντιθέτως άνοιξαν αυτές οι πόρτες όταν ενώ απουσίαζα από την Ελλάδα λόγω επαγγέλματος και εν’ αγνοία μου, αλλά και εν’ αγνοία της μάνας του παιδιού μου με παρουσίασαν σαν τον πατέρα ΤΕΡΑΣ σε μια προσπάθειά τους να εξαπατήσουν την δικαιοσύνη προβάλλοντας ως αγαθοεργία το έγκλημα προκειμένου να αποπροσανατολίσουν την δικαιοσύνη εξαπατώντας τηλεοπτικό σταθμό και όταν επέστρεψα και το πληροφορήθηκα μου απάντησαν " ΜΑΣ ΣΥΓΧΩΡΕΙΤΕ ΑΛΛΑ ΕΞΑΠΑΤΗΘΗΚΑΜΕ. ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΕΚ ΤΩΝ ΥΣΤΕΡΩΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΜΕ ΟΤΙ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ ΚΡΥΒΟΤΑΝ ΕΚΕΙ ". ΟΛΟΙ ΟΣΟΙ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΑΝ ΜΑΖΙ ΜΑΣ, ΜΑΣ ΕΙΠΑΝ ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΑ ΙΔΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΛΕΤΕ ΚΑΙ ΕΣΕΙΣ.
ΟΠΟΥ ΚΑΙ ΑΝ ΕΧΩ ΑΠΕΥΘΥΝΘΕΙ ΚΑΠΟΙΟΙ ΠΑΤΟΥΝ ΦΡΕΝΟ….
Ζήτησα την βοήθεια όλων σας μια και δεν γνωρίζω τόσο καλά το internet, διότι πιστεύω ότι μέσα από αυτό ίσως βρεθεί κάποιος ισχυρός που θα θελήσει να το ψάξει και να το αποκαλύψει.
Θα σας στείλω ολόκληρη την αναφορά μου προς τον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου την οποία ποτέ δεν ερεύνησε και την έβαλε στο αρχείο, αλλά και το τι έχει συμβεί μετά την αρχειοθέτηση και θα σας λυθούν όλες οι απορίες.
Αν δεν είχαν τεράστια δύναμη θα τολμούσαν να αρπάζουν και να πουλούν τα παιδιά πολιτών?
Με εκτίμηση σε όλους σας,
ΘΩΜΑΣ ΚΑΝΤΑΡΕΛΗΣ
Παρασκευή 24 Σεπτεμβρίου 2010
ΥΠΟΘΕΣΗ ΚΟΣΜΟΠΟΥΛΟΥ - ΕΥΡΩΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ
ΚΟΣΜΟΠΟΥΛΟΥ ΚΑΤΑ ΕΛΛΑΔΟΣ
ΑΠΟΦΑΣΗ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ (προσφυγή υπ. αρ. 60457/2000) Κοσμοπούλου κατά Ελλάδος.
Στη περίπτωση αυτή, η μητέρα, έχοντας χάσει την επιμέλεια των παιδιών, υπέστη αποξένωση και το δικαστήριο καταδίκασε την Ελλάδα σε 10.000 ευρώ για ηθική βλάβη και 6000 ευρώ για έξοδα. Επίσης ότι άλλο σε φόρους που σίγουρα μπορεί να θεωρηθεί και το γεγονός ότι δεν μπορούσε να δηλώσει στη φορολογική της δήλωση τα παιδιά εξ’αιτίας των ελληνικών νόμων. Τα παιδιά είχαν υποστεί το Σύνδρομο Γονικής Αποξένωσης (PAS: Parental Alienation Syndrome).
Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (Πρώτο Τμήμα), συνεδρίασε ως Chamber με την εξής σύνθεση: Κος P. LORENZEN, Πρόεδρος, Κος Χ. Λ. ΡΟΖΑΚΗΣ, Κος G. BONELLO, Κα F. TULKENS, Κα N. VAJIĆ, Κα E. STEINER,
Κος K. HAJIYEV, δικαστές ,Κος S. NIELSEN, Αναπληρωτής Γραμματεύς του Τμήματος.
Αφού συνεδρίασε κατ' ιδίαν στις 10 Οκτωβρίου 2002 και στις 15 Ιανουαρίου 2004, Εκδίδει την ακόλουθη απόφαση, την οποία έλαβε την τελευταία των ως άνω ημερομηνιών:
Η ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
1. Η υπόθεση ξεκίνησε με μία προσφυγή (υπ' αριθμόν 60457/00) που κατετέθη στο Δικαστήριο κατά της Ελληνικής Δημοκρατίας δυνάμει του Άρθρου 34 της Συμβάσεως για την Προστασία των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των Θεμελιωδών Ελευθεριών ("η Σύμβαση") από μία Ελληνίδα πολίτη, την κ Ελένη Κοσμοπούλου ("η προσφεύγουσα") στις 16 Αυγούστου 2000.
2. Η προσφεύγουσα εκπροσωπήθηκε από τον κ Σ. Τσακιράκη, δικηγόρο Αθηνών. Η Ελληνική κυβέρνηση ("η κυβέρνηση") εκπροσωπήθηκε από τους εκπροσώπους του Agent, Κύριο Μ. Απέσσο, Νομικό Σύμβουλο του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, και Κυρία Σ. Τρεκλή, Δικαστική Αντιπρόσωπο του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους.
3. Η προσφεύγουσα παραπονείται μεταξύ άλλων για παραβίαση του δικαιώματος οικογενειακής ζωής που εγγυάται το Άρθρο 8 της Συμβάσεως.
4. Η αίτηση ανατέθηκε στο Δεύτερο Τμήμα του Δικαστηρίου (Κανονισμός 52 § 1 των Κανονισμών του Δικαστηρίου). Εντός αυτού του Τμήματος συγκροτήθηκε το Chamber που θα εξέταζε την υπόθεση (Άρθρο 27 § 1 της Συμβάσεως) όπως ορίζει ο Κανονισμός 26 § 1 των Κανονισμών του Δικαστηρίου.
5. Την 1 Νοεμβρίου 2001 το Δικαστήριο άλλαξε την σύνθεση των Τμημάτων του (Κανονισμός 25 § 1). Η υπόθεση ανατέθηκε στο νεοσυστα-θέν Πρώτο Τμήμα (Κανονισμός 52 § 1).
6. Με την από 10 Οκτωβρίου 2002 απόφαση, το Δικαστήριο κήρυξε την προσφυγή παραδεκτή.
7. Η προσφεύγουσα και η Κυβέρνηση κατέθεσαν παρατηρήσεις επί της ουσίας (Κανονισμός 59 § 1).
ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ
8. Η προσφεύγουσα γεννήθηκε το 1965 και ζει στην Αθήνα.
9. Στις 25.4.1987 παντρεύτηκε και στις 23.1.1988 γέννησε μία κόρη.
10. Στις 19.11.1996 η προσφεύγουσα έφυγε από την συζυγική στέγη και πήγε στην Αγγλία, αφήνοντας την κόρη της με τον άντρα της.
Α. Διαδικασία για την επιμέλεια της κόρης της προσφεύγουσας
11. Στις 6.2.1997 ο σύζυγος της προσφεύγουσας κατέθεσε μία προσωρινή αίτηση στο Πρωτοδικείο Αθηνών ζητώντας την έκδοση απόφασης προσωρινής επιμέλειας. Την 1.3.1997 η προσφεύγουσα κατέθεσε μία α-νταίτηση για προσωρινή επιμέλεια.
12. Στις 2.5.1997 το Πρωτοδικείο εξέδωσε μία προσωρινή απόφαση και ανέθεσε την επιμέλεια στον πατέρα (απόφαση Αριθ. 11208/1997).
13. Στις 12.1.1998 το δικαστήριο εξέδωσε οριστική απόφαση και ανέθεσε την επιμέλεια στον πατέρα (απόφαση Αριθ. 1/1998). Η προσφεύγουσα άσκησε έφεση η οποία απερρίφθη από το Εφετείο Αθηνών στις 29.2.2000 (απόφαση Αριθ. 1559/2000). Η προσφεύγουσα δεν άσκησε αναίρεση κατ' αυτής της αποφάσεως.
Β. Διαδικασία για την επικοινωνία
14. Στο μεταξύ, στις 9 και 23.5.1997, η προσφεύγουσα και ο σύζυγός της ξεχωριστά υπέβαλαν αιτήσεις στο Πρωτοδικείο Αθηνών για την έκδοση προσωρινής απόφασης σχετικά με την επικοινωνία. Η εκδίκαση της αίτηση της προσφεύγουσας, που είχε αρχικώς προσδιοριστεί για τις 28.5.1997, αναβλήθηκε για τις 9.7.1997 για να συνεκδικαστεί με την αίτηση του πα-τέρα.
15. Στις 6.6.1997, η προσφεύγουσα κατέθεσε μία δεύτερη αίτηση, με την οποία ζητούσε από τον πρώην σύζυγό της να φέρει το παιδί στην οικία της. Την ίδια ημέρα, ο δικαστής εξέδωσε μία απόφαση που έδινε προσωρι-νό δικαίωμα επικοινωνίας κάθε Σάββατο από τις 10 π.μ. έως τις 2 μ.μ. Το Σάββατο 7.6.1997 ο πρώην σύζυγος της προσφεύγουσας δεν συμμορφώ-θηκε με την απόφαση. Στις 9.6.1997 ζήτησε από το δικαστήριο να ακυρώσει την προσωρινή απόφαση του δικαστή, πράγμα το οποίο έγινε στις 10.6.1997 (απόφαση Αριθ. 15142/1997).
16. Σε μία ιατρική έκθεση με ημερομηνία 26.6.1997, τρεις ψυχολόγοι που είχαν εξετάσει το παιδί και τον πατέρα, αλλά όχι την μητέρα, ανέφε-ραν ότι το παιδί έπασχε "από φυσική παραμέληση και εγκατάλειψη από την μητέρα του, άρνηση αγάπης και στοργής, και αδιαφορία για τις επιτυχίες και τις δραστηριότητες με τις οποίες ασχολείτο". Κατέληγαν ότι εάν υπήρ-χε "μία απόσταση προσωρινά από την μητέρα του, αυτό θα βοηθούσε να ηρεμήσουν τα αρνητικά αισθήματα του παιδιού".
17. Μετά την συζήτηση της 9.7.1997, το Πρωτοδικείο εξέδωσε την α-πόφαση της 30.7.1997. Συγκεκριμένα δέχθηκε:
"Στις 19.11.1996, μετά την διάλυση της συζυγικής σχέσης μεταξύ των διαδίκων, [η προσφεύγουσα] έφυγε από την συζυγική στέγη ... και εγκαταστάθηκε προσωρινά στο Μπρίστολ της Αγγλίας, χωρίς να δώσει σημείο ζωής μέχρι τις 17.12.1996. Δεν επικοινώνησε με την κόρη της, η οποία διαρκώς έκλαιγε και αναζητούσε την μητέρα της, αδυνατώντας να καταλάβει τον λόγο της μακράς απουσίας της. Όταν το παιδί επισκέφθηκε την μητέρα του στις 17.12.1996 στο ξε-νοδοχείο όπου έμενε στο Μπρίστολ, [η προσφεύγουσα] την άφησε μόνη της στο δωμάτιο και έφυγε, αφήνοντας το παιδί σε κατάσταση έντονου φόβου και ανασφάλειας... Σημειωτέον επίσης ότι στις αρ-χές Μαΐου 1997, η προσφεύγουσα, που είχε ήδη επιστρέψει στην Ελλάδα, συνοδευόμενη από την μητέρα της, επισκέφθηκε το σχο-λείο της κόρης της για να συναντήσει τους δασκάλους. Όταν η κό-ρη της την είδε στο προαύλιο, έτρεξε μακριά φοβισμένη, ζητώντας από τους δασκάλους να την βοηθήσουν και να την προστατεύσουν από την μητέρα της. Εν τούτοις, η προσφεύγουσα έχει πανεπιστη-μιακή μόρφωση, ηθικές αρχές και υψηλό βιοτικό επίπεδο. Για όλο το διάστημα που έζησαν μαζί ως οικογένεια μέχρι να φύγει από την συζυγική στέγη, [η προσφεύγουσα] επεδείκνυε ενδιαφέρον και φρόντιζε την κόρη της, την οποία αναμφίβολα αγαπά υπερβολικά."
Λαμβάνοντας υπ' όψη τις ως άνω περιστάσεις και το συμφέρον του παι-διού, το δικαστήριο αποφάσισε ότι το παιδί θα έπρεπε να μένει με την μη-τέρα του μία φορά την εβδομάδα και μερικές ημέρες κατά την διάρκεια των σχολικών αργιών (Απόφαση Αριθ. 21171/ 1997).
18. Στις 2.8.1997, η προσφεύγουσα πέρασε την ημέρα με την κόρη της.
19. Στις 6.8.1997 ο πρώην σύζυγος της προσφεύγουσας ζήτησε από το δικαστήριο να αναθεωρήσει την απόφαση Αριθ. 21171/1997. Η συζήτηση έγινε στις 8.8.1997. Στις 9.8.1997 το παιδί οδηγήθηκε στο σπίτι της μητέ-ρας, αλλά αρνήθηκε να μείνει μαζί της. Στις 11.8.1997 το δικαστήριο επι-κύρωσε την προηγουμένη ρύθμιση των δικαιωμάτων επικοινωνίας, αλλά μείωσε τον αριθμό των ημερών που το παιδί θα έμενε με την μητέρα του κατά την διάρκεια των θερινών διακοπών, λαμβάνοντας υπ' όψη το πρό-γραμμα διακοπών που είχε κάνει ο πατέρας του παιδιού και οι παππούδες από την πλευρά του πατέρα. Το δικαστήριο διαπίστωσε ότι η προσφεύ-γουσα είναι ένα πολύ μορφωμένο πρόσωπο, "με ηθικές αρχές" και ότι "α-γαπούσε την κόρη της" (Απόφαση Αριθ. 22372/1997).
20. Στις 23 Αυγούστου το παιδί οδηγήθηκε στο σπίτι της μητέρας του, αλλά και πάλι αρνήθηκε να μείνει μαζί της. Η προσφεύγουσα και το παιδί οδηγήθηκαν στο Αστυνομικό Τμήμα Συντάγματος όπου υπό αδιευκρίνιστες συνθήκες, η προσφεύγουσα κλώτσησε την κόρη της και της ξερίζωσε τούφες από τα μαλλιά.
21. Στις 27 Αυγούστου και 23 Σεπτεμβρίου 1997, ο πρώην σύζυγος της προσφεύγουσας ζήτησε αναθεώρηση των αποφάσεων Αριθ. 21171/1997 και 22372/1997. Ζήτησε επίσης να ανασταλούν προσωρινά τα δικαιώματα επικοινωνίας της προσφεύγουσας. Ο δικαστής δέχθηκε τις αιτήσεις του και ανέστειλε τα δικαιώματα επικοινωνίας χωρίς όμως να ακούσει την προ-σφεύγουσα.
22. Στις 24.9.1997, η προσφεύγουσα προσέφυγε κατά της διαταγής αναστολής των δικαιωμάτων επικοινωνίας. Στις 29.9.1997 ο δικαστής α-πέρριψε την προσφυγή της (Απόφαση Αριθ. 26451/1997).
23. Στις 11.12.1997 το Πρωτοδικείο δήλωσε ότι ήταν ουσιώδες για το παιδί να έχει επαφή με την μητέρα και ότι ήταν καθήκον του πατέρα να δι-ευκολύνει αυτή την επαφή. Διαπίστωσε ότι η απροθυμία του παιδιού να δει την μητέρα του οφείλετο στην συμπεριφορά του πατέρα, ο οποίος είχε αναμίξει το παιδί στις δικές του διαφορές και τα δικά του προβλήματα με την προσφεύγουσα (Απόφαση Αριθ. 34780/1997).
24. Στις 16.12.1997 η προσφεύγουσα κοινοποίησε μία πρόσκληση προς τον πρώην σύζυγό της, καλώντας τον να συμμορφωθεί με την απόφαση Αριθ. 34780/1997, αλλά χωρίς αποτέλεσμα.
25. Στο μεταξύ, η προσφεύγουσα ζήτησε από τον εισαγγελέα του δικα-στηρίου ανηλίκων να παρέμβει ώστε να διευκολυνθεί η επικοινωνία της με την κόρη της. Στις 30.12.1997 ο εισαγγελέας παρέπεμψε το θέμα στο Ψυ-χιατρικό Τμήμα του Νοσοκομείου Παίδων Αθηνών, όπου μία ψυχίατρος ε-ξέτασε και τους δύο γονείς και το παιδί. Στην από 25.6.1998 έκθεσή της, η ψυχίατρος σημείωσε: "Ήταν δύσκολο να συναντήσω την μητέρα η οποία ακύρωνε τα ραντεβού" και ανέφερε: "Για να ανακουφιστούν τα ψυχολογι-κά προβλήματα [του παιδιού], είναι αναγκαίο να ανακτήσει σχέσεις με την μητέρα του και να διατηρεί τακτική επαφή μαζί της". Η ψυχίατρος επίσης πρότεινε συγκεκριμένα μέτρα για να εξασφαλιστεί η ευημερία του παιδιού (όπως π.χ. ψυχολογική αξιολόγηση των γονέων και ατομική ψυχοθεραπεία του παιδιού τουλάχιστον μία φορά την εβδομάδα). Η έκθεση της ψυχιά-τρου διαβιβάσθηκε στον εισαγγελέα ο οποίος δεν έκανε καμμία περαιτέρω ενέργεια. Οι αρχές αρνήθηκαν να δώσουν στην προσφεύγουσα αντίγραφο της έκθεσης με τον ισχυρισμό ότι ήταν εμπιστευτική. Η προσφεύγουσα έλαβε αντίγραφο μόνον στις 22.2.2002.
26. Στις 3.1.1998, ο πρώην σύζυγος της προσφεύγουσας οδήγησε την κόρη του στο σπίτι της προσφεύγουσας, αλλά εκείνη αρνήθηκε να μείνει με την μητέρα της.
27. Στις 12.5.1998 η προσφεύγουσα ζήτησε από το δικαστήριο να δη-λώσει επισήμως ότι ο πρώην σύζυγός της την είχε εκουσίως εμποδίσει να έχει επικοινωνία με το παιδί από τις 9.8.1997 έως τις 19.4.1998. Στις 26.2.1999 το δικαστήριο απέρριψε το αίτημα της προσφεύγουσας με το αι-τιολογικό ότι το παιδί δεν ήθελε να δει την μητέρα του, και ότι ο πατέρας δεν ήταν υπεύθυνος για την έλλειψη επαφής (Απόφαση Αριθ. 493/1999).
28. Στις 3.5.1999 η προσφεύγουσα άσκησε έφεση. Στις 12.2.2001 το εφετείο απέρριψε την έφεση. Έκρινε ότι η προσφεύγουσα δεν ήταν ικανή να έχει επικοινωνία με την κόρη της λόγω της παντελούς άρνησης της κό-ρης να δει την μητέρα της, γεγονός που ήταν αποτέλεσμα των αισθημάτων απελπισίας που είχε η κόρη μετά την αναχώρηση της προσφεύγουσας από την οικογενειακή εστία. Ο πατέρας του παιδιού έκανε ό,τι μπορούσε για να επανενώσει την οικογένεια. Ακόμη, η προσφεύγουσα ζούσε σχεδόν μο-
— 9 — νίμως στο εξωτερικό και ήταν ως εκ τούτου αδύνατον να συναντά την κό-ρη της μία φορά την εβδομάδα. Το συμφέρον του παιδιού προείχε και η ψυχολογική του υγεία δεν θα έπρεπε με κανένα τρόπο να υποβληθεί σε άλλη δοκιμασία (Απόφαση Αριθ. 971/2001).
29. Στις 25.6.2001 η προσφεύγουσα άσκησε αναίρεση. Η υπόθεση συ-ζητήθηκε στις 15.1.2002. Στις 6.3.2002 το Συμβούλιο της Επικρατείας απέρριψε την αίτηση της προσφεύγουσας ως αβάσιμη (Απόφαση Αριθ. 429/2002).
Γ. Ποινική διαδικασία
30. Στις 16.2.1998 η προσφεύγουσα υπέβαλε μήνυση κατά του πρώην συζύγου της ισχυριζόμενη ότι εκείνος εμπόδιζε την επικοινωνία της με την κόρη της. Στις 10.5.1999 το Μονομελές Πλημμελειοδικείο Αθηνών αθώω-σε τον πρώην σύζυγο της προσφεύγουσας (Απόφαση Αριθ. 55770/1999), κρίνοντας συγκεκριμένα:
"Το παιδί αντιδρά σε κάθε επαφή με την μητέρα του, αφού εκείνη το εγκατέλειψε στο Μπρίστολ τον Δεκέμβριο 1999, όταν το παιδί εί-χε πάει εκεί για να την δει. Χαρακτηριστικό παράδειγμα της κατά-στασης είναι το περιστατικό της 23.8.1997 όταν [η προσφεύγουσα] επιτέθηκε στην κόρη της στο Αστυνομικό Τμήμα Συντάγματος, την κλώτσησε και της ξερίζωσε μαλλιά (βλ. το πιστοποιητικό από το βι-βλίο συμβάντων της αστυνομίας). Ο [πρώην σύζυγος της προ-σφεύγουσας] ουδέποτε εμπόδισε την κόρη του να δει την μητέρα της, ούτε την προέτρεψε να αποφεύγει την μητέρα της."
31. Εν συνεχεία αυτής της αποφάσεως, η προσφεύγουσα κατέθετε μή-νυση κατά του πρώην συζύγου της κάθε φορά που εκείνος δεν συμμορφωνόταν με την απόφαση του δικαστηρίου. Ο πατέρας επίσης κατέθεσε διάφορες μηνύσεις κατά της προσφεύγουσας. Αυτή την στιγμή εκκρεμούν περισσότερες από τριάντα πέντε ποινικές δίκες.
Ο ΝΟΜΟΣ
Ι. ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΣ ΓΙΑ ΠΑΡΑΒΙΑΣΗ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 8 ΤΗΣ ΣΥΜΒΑΣΕΩΣ
32. Η προσφεύγουσα παραπονείται ότι οι Ελληνικές αρχές παρέλειψαν να προστατεύσουν την οικογενειακή ζωή της με την κόρη της. Βασίσθηκε στο Άρθρο 8 της Συμβάσεως που προβλέπει τα εξής:
1. Παν πρόσωπον δικαιούται εις τον σεβασμόν της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής του, της κατοικίας του και της αλληλογραφίας του.
2. Δεν επιτρέπεται να υπάρξη επέμβασις δημοσίας αρχής εν τη ασκήσει του δικαιώματος τούτου, εκτός εάν η επέμβασις αύτη προ-βλέπεται υπό του νόμου και αποτελεί μέτρον το οποίον, εις μίαν δημοκρατικήν κοινωνίαν, είναι αναγκαίον δια την εθνικήν ασφάλειαν, την δημοσίαν ασφάλειαν, την οικονομικήν ευημερίαν της χώρας, την προάσπισιν της τάξεως και την πρόληψιν ποινικών πα-ραβάσεων, την προστασίαν της υγείας ή της ηθικής, ή την προστασίαν των δικαιωμάτων και ελευθεριών άλλων.
Α. Επιχειρηματολογία ενώπιον του Δικαστηρίου
1. Η προσφεύγουσα
33. Η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι η υπόθεσή της εξέφευγε από τα όρια μιας διαφοράς ιδιωτικού δικαίου και είχε άμεση σχέση με τον πυρήνα της θετικής υποχρέωσης του Κράτους να διευκολύνει την επανένωσή της με την κόρη της. Ισχυρίσθηκε ότι πέρα από την απόφασή της να σταματή-σει να ζει με τον πρώην σύζυγό της δεν υπήρχε τίποτε στον χαρακτήρα της και την συμπεριφορά της που θα μπορούσε, έστω και με την αυστηρότερη κρίση, να δικαιολογήσει την αποξένωσή της από το παιδί της. Η αποξένω-ση ήταν αποτέλεσμα μιας σειράς πράξεων και παραλείψεων του Ελληνικού κράτους. Σχετικώς, η προσφεύγουσα παραπονείται ότι τα Ελληνικά δικαστήρια δεν προώθησαν την ταχεία επανένωσή της με το παιδί τις κατά το αρχικό στάδιο της διαδικασίας. Το γεγονός αυτό είχε κρίσιμη επίπτωση σε όλη την υπόθεση δεδομένου ότι ο πρώην σύζυγός της και οι συγγενείς του εκμεταλλεύτηκαν αυτό το χρονικό διάστημα για να ολοκληρώσουν τον ε-πιδιωκόμενο σκοπό τους, ήτοι την αποξένωσή της από την κόρη της. Ακό-μη, παραπονείται ότι τα δικαιώματα επικοινωνίας είχαν ανασταλεί δύο φο-ρές από τον δικαστή χωρίς κανένα λόγο. Τέλος, αλλά περισσότερο απ' όλα, παραπονείται ότι οι αποφάσεις των δικαστηρίων σχετικά με τα δικαιώματα επικοινωνίας με την κόρη της παρέμειναν γράμμα κενό διότι ο πρώην σύζυγός της εμπόδιζε συστηματικά την επαφή της με την κόρη της, χρησιμοποιώντας ως δικαιολογία την άρνηση της κόρης να δει την μητέρα της. Οι εθνικές αρχές δεν έλαβαν υπ' όψη τους την απροθυμία του πατέρα να συμφωνήσει σε κάποιας μορφής συνεργασία. Η παράλειψη αυτή ενήργησε δυσμενώς για την προσφεύγουσα και αντίθετα προς το συμφέρον του παι-διού.
34. Η προσφεύγουσα συμφώνησε ότι σε τέτοιου είδους υποθέσεις το συμφέρον του παιδιού είναι υψίστης σημασίας και τόνισε ότι σεβόταν απολύτως τις επιθυμίες της κόρης της. Παραδέχθηκε ότι τα δικαιώματά της πρέπει να αναγνωριστούν και εφαρμοστούν μόνον στον βαθμό που συμπί-πτουν με το συμφέρον της κόρης της. Εν τούτοις, παρατήρησε ότι δεδο-μένων των σοβαρών επιπτώσεων που έχει για το παιδί η έλλειψη επικοινωνίας με ένα από τους γονείς, η απροθυμία θα πρέπει να είναι γνήσια και η βούληση του παιδιού απαλλαγμένη από κάθε χειραγώγηση. Η προσφεύ-γουσα πιστεύει ότι οι δύο αυτές προϋποθέσεις δεν ικανοποιούνται στην περίπτωσή της.
35. Εν πάση περιπτώσει, η προσφεύγουσα τόνισε ότι πάντα τα δικαστή-ρια έκριναν ότι το συμφέρον της κόρης της ήταν να έχει επαφή μαζί της. Αυτό επίσης επιβεβαιώθηκε από την ψυχιατρική έκθεση της 25.6.1998. Η προσφεύγουσα λυπάται για το γεγονός ότι παρ' ότι η έκθεση αυτή ήταν η μόνη αξιόπιστη έκθεση (δεδομένου ότι είχε καταρτισθεί από ένα ανεξάρτη-το εμπειρογνώμονα και βασιζόταν σε εξέταση και των δύο γονέων και του παιδιού), ουδέποτε ελήφθη υπ' όψη από τις Ελληνικές αρχές. Δήλωσε ότι η έκθεση που είχε συνταχθεί το 1997 από τους τρεις εμπειρογνώμονες είχε υποδειχθεί από τον πρώην σύζυγό της και ήταν εντελώς προκατειλημμένη και αναξιόπιστη. Εν τούτοις, ακόμη και αυτοί είχαν συστήσει μόνον προ-σωρινό χωρισμό του παιδιού από την μητέρα του.
36. Έτσι, η προσφεύγουσα ισχυρίσθηκε ότι πολλές φορές είχε εξετάσει προσεκτικά και είχε λάβει σοβαρά υπ' όψη τις επιθυμίες του παιδιού. Εν τούτοις, κατά την άποψή της, οι επιθυμίες αυτές δεν θα έπρεπε να έχουν αποφασιστική σημασία όταν ετίθετο θέμα εκτέλεσης των αποφάσεων που της χορηγούσαν δικαιώματα επικοινωνίας. Σχετικώς παραπονέθηκε ότι ό-ταν αποφάσιζαν εάν θα έπρεπε να εφαρμόσουν τα δικαιώματα επικοινωνίας της, τα Ελληνικά δικαστήρια επανεξέταζαν σε αδικαιολόγητο βαθμό το θέ-μα των επιθυμιών του παιδιού και το χρησιμοποιούσαν ως δικαιολογία για να μην λαμβάνουν μέτρα για εκτέλεση των σχετικών αποφάσεων. Ενεργώντας κατ' αυτόν τον τρόπο, οι αρμόδιες αρχές δημιούργησαν μια εντελώς παράλογη κατάσταση: από την μία πλευρά δέχονταν ότι παρά την α-προθυμία του παιδιού, το συμφέρον του ήταν να έχει επαφή με την μητέρα του, ενώ από την άλλη δέχονταν ότι εξ αιτίας της απροθυμίας του παιδιού να συναντήσει την μητέρα του, δεν θα έπρεπε να ληφθούν μέτρα για εκτέλεση των αποφάσεων. Κατ' αυτόν τον τρόπο διαιώνισαν μια κατάσταση που ήταν αντίθετη με το συμφέρον του παιδιού, και ως εκ τούτου παραβί-ασαν τα δικαιώματα της προσφεύγουσας.
37. Κατά την άποψη της προσφεύγουσας, οι Ελληνικές αρχές αμέλησαν να καταβάλουν τις προσπάθειες που ευλόγως θα αναμένονταν από αυτές ώστε να γίνουν σεβαστά τα δικαιώματά της. Μεταξύ άλλων, θα έπρεπε να είχαν λάβει εξαναγκαστικά μέτρα κατά του πρώην συζύγου, του οποίου η συμπεριφορά ήταν η βασική αιτία την αδυναμίας της να έχει τακτική επαφή με την κόρη της. Η προσφεύγουσα ισχυρίσθηκε ότι κανένας οργανωμένος μηχανισμός για παροχή βοήθειας σε παρόμοιες περιπτώσεις δεν υφίσταται στην Ελλάδα.
2. Η κυβέρνηση
38. Η κυβέρνηση παρατήρησε ότι η θετική υποχρέωση του καθ' ου Κράτους, η οποία ενυπάρχει στον αποτελεσματικό σεβασμό της οικογενεια-κής ζωής, δεν ήταν απόλυτη. Αναφερόμενη στην νομολογία του Δικαστη-ρίου, παραδέχθηκε ότι τα εθνικά μέτρα που εμποδίζουν την απόλαυση αμοιβαίας επικοινωνίας μεταξύ γονέως και παιδιού, συνιστούν επέμβαση στα δικαιώματα βάσει του Άρθρου 8 της Συμβάσεως. Η επέμβαση συνιστά πα-ραβίαση των εν λόγω διατάξεων εκτός εάν είναι "προβλεπόμενη υπό του νόμου", επιδιώκει θεμιτό σκοπό ή θεμιτούς σκοπούς κατά την παράγραφο 2 του Άρθρου 8, και θα μπορούσε να θεωρηθεί ως μέτρο "αναγκαίον εις μίαν δημοκρατικήν κοινωνίαν". Η κυβέρνηση περαιτέρω τόνισε ότι η εκτί-μηση εάν η άρνηση στον μη έχοντα την επιμέλεια γονέα να έχει επικοινω-νία με το παιδί ήταν σύμφωνη με το Άρθρο 8, γινόταν με γνώμονα το συμφέρον του παιδιού.
39. Όσον αφορά την προκειμένη υπόθεση, η κυβέρνηση δήλωσε ότι οι Ελληνικές αρχές δεν είχαν καμμία επέμβαση στην άσκηση του δικαιώματος της προσφεύγουσας να έχει επικοινωνία με την κόρη της. Αντιθέτως, όλες οι ενέργειες των αρμοδίων αρχών αποσκοπούσαν στην διευκόλυνση της επανένωσης της προσφεύγουσας με το παιδί της. Το δικαίωμα της προσφεύγουσας να έχει επικοινωνία με το παιδί της ουδέποτε παραβλέφθηκε. Συγκεκριμένα, παρά το γεγονός ότι η προσφεύγουσα δεν είχε την επιμέ-λεια, η επαφή της με την κόρη της είχε ρυθμιστεί με δικαστικές αποφάσεις κατά τρόπον απολύτως ικανοποιητικό, ήτοι το παιδί επρόκειτο να περνάει κάθε σαββατοκύριακο και μερικές ημέρες κατά τις σχολικές διακοπές με την μητέρα του. Οι αποφάσεις εκδόθηκαν σε εύλογο χρονικό διάστημα, βασίσθηκαν σε πολλαπλά αποδεικτικά στοιχεία, και ήσαν πλήρως αιτιολογημένες. Σχετικώς, η κυβέρνηση τόνισε ότι τα παραπάνω θέματα είχαν διεξοδικά εξετασθεί σε περισσότερες από δέκα δίκες. Ακόμη, συνολικώς, η προσφεύγουσα είχε επαρκώς συμμετάσχει στην διαδικασία λήψης αποφά-σεων.
40. Η κυβέρνηση περαιτέρω ισχυρίζεται ότι οι δύο αποφάσεις αναστο-λής των δικαιωμάτων επικοινωνίας της προσφεύγουσας (τον Αύγουστο και τον Σεπτέμβριο 1997) είχαν εκδοθεί για να προστατευθεί η ψυχική υγεία του παιδιού, το οποίο, λίγες ημέρες πριν εκδοθούν αυτές οι αποφάσεις, εί-χε αρνηθεί, υπό συνθήκες ιδιαίτερης έντασης, να μείνει με την μητέρα του. Σχετικώς, η κυβέρνηση τόνισε ότι ήταν αναμφισβήτητο ότι το παιδί είχε υποστεί υπερβολική ένταση και η ψυχολογική και συναισθηματική υγεία του ήσαν σε κίνδυνο. Ήταν λοιπόν αναγκαίο να γίνουν σεβαστές οι επιθυ-μίες του και να αποφευχθεί περαιτέρω επιβλαβής και αδικαιολόγητη πίεση. 41. Η κυβέρνηση είπε, καταλήγοντας, ότι η συνεχής άρνηση του παιδιού να συναντήσει την μητέρα του ήταν ο μόνος λόγος που δεν είχαν πραγματοποιηθεί οι ρυθμίσεις για επικοινωνία. Θα ήταν πέρα από τις θετικές υποχρεώσεις του Κράτους βάσει του Άρθρου 8 της Συμβάσεως θα λάβει μέτρα για να εξαναγκάσει το παιδί να συναντήσει την μητέρα του. Ως εκ τούτου, ακόμη και εάν υποτεθεί ότι υπήρξε επέμβαση στο δικαίωμα της προσφεύγουσας για σεβασμό της οικογενειακής ζωής της, αυτή ήταν δικαιολογημένη βάσει της παραγράφου 2 του Άρθρου 8
Β. Η εκτίμηση του Δικαστηρίου
42. Το Δικαστήριο επαναλαμβάνει ότι από την έννοια της οικογένειας στην οποία στηρίζεται το Άρθρο 8, έπεται ότι ένα παιδί που γεννιέται από μία έγγαμη σχέση, είναι αυτοδικαίως μέλος της σχέσης. Συνεπώς, από την στιγμή της γέννησης του παιδιού και από αυτό το γεγονός ακριβώς, υφίσταται μεταξύ του παιδιού και των γονέων του ένας δεσμός που συνιστά "οικογενειακή ζωή", τον οποίο δεν μπορούν να διαλύσουν επισυμβαίνοντα περιστατικά παρά μόνον σε εξαιρετικές περιστάσεις (Gül κατά Ελβετίας, απόφαση της 19.2.1996, Εκθέσεις Αποφάσεων 1996-Ι, σσ. 173-174, § 32, Ahmut κατά Ολλανδίας, απόφαση της 28.11.1996, Εκθέσεις 1996-VI, σ. 2030, § 60). Δεν ισχυρίστηκε κανείς ότι στην προκειμένη υπόθεση συνέ-τρεχαν τέτοιες εξαιρετικές περιστάσεις. Τοιουτοτρόπως το Δικαστήριο θεωρεί αναμφισβήτητο γεγονός ότι η σχέση μεταξύ της προσφεύγουσας και της κόρης της συνιστούν "οικογενειακή ζωή" με την έννοια του Άρθρου 8 § 1 της Συμβάσεως.
43. Ούτως εχόντων των πραγμάτων, πρέπει να κριθεί εάν υπήρξε πα-ράλειψη σεβασμού της οικογενειακής ζωής της προσφεύγουσας. Το Δικα-στήριο επαναλαμβάνει ότι ουσιώδης αποστολή του Άρθρου 8 είναι η προστασία του ατόμου από αυθαίρετη επέμβαση από τις δημόσιες αρχές. Μπορεί επιπροσθέτως να ενυπάρχουν θετικές υποχρεώσεις στον αποτελε-σματικό "σεβασμό" της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής. Οι υποχρεώσεις αυτές μπορεί να συνεπάγονται την λήψη μέτρων προοριζόμενων να εξα-σφαλίσουν τον σεβασμό στην οικογενειακή ζωή έστω και στην σφαίρα των σχέσεων μεταξύ ατόμων, στα οποία περιλαμβάνονται τόσο η πρόβλεψη ε-νός κανονιστικού πλαισίου ενός μηχανισμού εκδίκασης και εκτέλεσης που θα προστατεύει τα δικαιώματα του ατόμου, όσο και την λήψη κατάλληλων μέτρων όπου αυτό απαιτείται (Glaser κατά Ηνωμένου Βασιλείου, Αριθ. 32346/96, § 63, 19.9.2000). Τα όρια μεταξύ των θετικών και αρνητικών υποχρεώσεων του Κράτους βάσει αυτής της διάταξης δεν είναι πάντοτε ευ-κρινή. Και όμως, οι εφαρμοστέες αρχές είναι παρόμοιες. Και στις δύο πε-ριπτώσεις, πρέπει να δίδεται προσοχή στην δίκαιη ισορροπία που πρέπει να επιτυγχάνεται μεταξύ των ανταγωνιστικών συμφερόντων του ατόμου και της κοινωνίας στο σύνολό της, στην οποία περιλαμβάνονται και οι τρίτοι ενδιαφερόμενοι. Και στις δύο περιπτώσεις επίσης, το Κράτος έχει ένα ορισμένο περιθώριο εκτίμησης (X, Y and Z κατά Ηνωμένου Βασιλείου, απόφαση της 22.4.1997, Εκθέσεις 1997-ΙΙ, σσ. 631-632, § 41).
44. Όσον αφορά την υποχρέωση του Κράτους να λαμβάνει θετικά μέτρα, το Δικαστήριο επανειλημμένως έχει δεχθεί ότι το Άρθρο 8 περιλαμβάνει και ένα δικαίωμα που έχουν οι γονείς να λαμβάνονται μέτρα ώστε να επανασυνδέονται με τα παιδιά τους, και μία υποχρέωση των εθνικών αρχών να λαμβάνουν αυτά τα μέτρα. Αυτό ισχύει όχι μόνον στις περιπτώσεις που γίνεται υποχρεωτική ανάθεση της επιμέλειας ενός παιδιού σε δημόσιο όργανο και την εφαρμογή μέτρων φροντίδας, αλλά επίσης και σε περιπτώσεις που υπάρχουν διενέξεις όσον αφορά την επικοινωνία και την κατοικία του παιδιού μεταξύ των γονέων και άλλων μελών της οικογένειας του παιδιού (Hokkanen κατά Φιλανδίας, απόφαση της 23.9.1994, Σειρά Α, Αριθ. 299, σ. 20 § 55).
45. Εν τούτοις η υποχρέωση των εθνικών αρχών να λαμβάνουν μέτρα για να διευκολύνεται η επανασύνδεση δεν είναι απόλυτη, δεδομένου ότι η επανασύνδεση ενός γονέα με παιδιά που έχουν ζήσει ένα διάστημα με τον άλλο γονέα μπορεί να μην γίνει αμέσως και ίσως και να απαιτηθούν προ-καταρκτικά μέτρα. Η φύση και η έκταση αυτών των προκαταρκτικών μέτρων θα εξαρτηθούν από τις περιστάσεις κάθε υπόθεσης, αλλά η κατανόηση και η συνεργασία όλων των ενδιαφερομένων είναι πάντοτε σημαντικός παράγων. Ενώ οι εθνικές αρχές πρέπει να κάνουν ό,τι μπορούν για να διευκολύνουν αυτή την συνεργασία, κάθε υποχρέωση επιβολής εξαναγκαστικών μέτρων σε μία τέτοια διαδικασία πρέπει να είναι περιορισμένη δεδομένου ότι τα συμφέροντα καθώς και τα δικαιώματα και οι υποχρεώσεις όλων των ενδιαφερομένων πρέπει να λαμβάνονται υπ' όψη, και ιδιαιτέρως τα συμφέροντα του παιδιού και τα δικαιώματά του βάσει του Άρθρου 8 της Συμβάσεως. Στην περίπτωση που η επαφή με τον γονέα φαίνεται ότι απειλεί τα συμφέροντα ή επεμβαίνει σε αυτά τα δικαιώματα, τότε καλούνται οι εθνικές αρχές να επιτύχουν μία δίκαιη ισορροπία μεταξύ τους (Ignacollo-Zenide κατά Ρουμανίας, Αριθ. 31679/96, § 94, ΕΔΑΔ 2000-Ι).
46. Η παρούσα υπόθεση εξαρτάται λοιπό από το ερώτημα εάν οι Ελληνικές αρχές έλαβαν όλα τα μέτρα για να δώσουν την δυνατότητα στην προσφεύγουσα να διατηρήσει και να αναπτύξει την οικογενειακή ζωή με την κόρη της αφού χώρισε από τον σύζυγό της. Σχετικώς, το Δικαστήριο παρατηρεί ότι παρά το γεγονός ότι στην προσφεύγουσα είχαν χορηγηθεί δικαιώματα επικοινωνίας, εκείνη αδυνατούσε να δει την κόρη της ή να κα-θιερώσει τακτική επαφή μαζί της. Η προσφεύγουσα κατηγορεί κυρίως τις εθνικές αρχές για την αποτυχία τους να κάνουν οτιδήποτε σχετικά με την συμπεριφορά του πρώην συζύγου της, τον οποίον θεωρεί υπεύθυνο για την απροθυμία της κόρης της να την δει.
47. Το Δικαστήριο επαναλαμβάνει σχετικώς ότι η αμοιβαία απόλαυση της επαφής μεταξύ γονέα και παιδιού είναι θεμελιώδες στοιχείο της οικογενειακής ζωής, έστω και εάν η σχέση μεταξύ των γονέων έχει διακοπεί, και τα εθνικά μέτρα που τυχόν εμποδίζουν αυτή την απόλαυση επαφής, συνι-στούν επέμβαση στο δικαίωμα που προστατεύεται από το Άρθρο 8 της Συμβάσεως (Johansen κατά Νορβηγίας, απόφαση της 7.8.1996, Εκθέσεις 1996-ΙΙΙ, σσ. 1001-02, § 52, Bronda κατά Ιταλίας, απόφαση της 9.6.1998, Εκθέσεις 1998- IV, σ. 1489, § 51, Elsholz κατά Γερμανίας [GC], Αριθ. 25735/94, § 43, ΕΔΑΔ-VIII). Εξετάζοντας εάν η μη εφαρμογή των ρυθμί-σεων επικοινωνίας συνιστούσαν έλλειψη σεβασμού προς την οικογενειακή ζωή της προσφεύγουσας, το Δικαστήριο πρέπει να επιτύχει μια ισορροπία μεταξύ των διαφόρων συμφερόντων που υπάρχουν, ήτοι τα συμφέροντα της κόρης της προσφεύγουσας, τα συμφέροντα της προσφεύγουσας και το γενικό συμφέρον εξασφάλισης του κράτους δικαίου (Nuutinen κατά Φιλανδίας, Αριθ. 32842/96, § 129, ΕΔΑΔ 2000-VIII).
48. Όσον αφορά το συμφέρον του παιδιού, το Δικαστήριο παρατηρεί ότι δεν είναι αρμόδιο να πει πώς τα εθνικά δικαστήρια θα έπρεπε να αξιολογή-σουν το ζήτημα. Εν τούτοις, εντύπωση του προκαλεί το γεγονός ότι καμ-μία περαιτέρω ενέργεια δεν έγινε από τις αρμόδιες αρχές, παρά το γεγονός ότι η ψυχίατρος που εξέτασε και τους δύο γονείς και το παιδί ρητώς ανέ-φερε στην έκθεσή της ότι το παιδί έπασχε από ψυχολογικά προβλήματα και συνέστησε να διατηρεί τακτική επαφή με την μητέρα (βλ. παράγραφο 25 ανωτέρω).
49. Όσον αφορά τα συμφέροντα της προσφεύγουσας, το Δικαστήριο παρατηρεί ότι τα εθνικά δικαστήρια εξέδωσαν δύο αποφάσεις (στις 27 Αυγούστου και στις 23 Σεπτεμβρίου 1997) οι οποίες ανέστελλαν προσωρινά τα δικαιώματα επικοινωνίας, χωρίς να ακούσουν την δική της άποψη. Τα δικαιώματα επικοινωνίας ανεστάλησαν λίγο μετά την χορήγησή τους από το Πρωτοδικείο, ήτοι σε μια στιγμή ιδιαίτερα κρίσιμη για να μπορέσει ένα εννιάχρονο παιδί να επανασυνδεθεί με την μητέρα του και να αποκτήσει τακτική επαφή με εκείνη. Το Δικαστήριο περαιτέρω παρατηρεί ότι η έκθε-ση που συνέταξε το Ψυχιατρικό Τμήμα του Νοσοκομείου Παίδων Αθηνών στις 25.6.1998 δεν δόθηκε στην προσφεύγουσα παρά μόνον στις 22.2.2002, ήτοι περίπου τρεισήμισι χρόνια μετά. Το Δικαστήριο επανα-λαμβάνει σχετικώς ότι έχει υψίστη σημασία να δίνεται η δυνατότητα στους γονείς να αναπτύσσουν όλα τα επιχειρήματά τους υπέρ της επαφής τους με το παιδί, και να έχουν πρόσβαση σε όλες τις σχετικές πληροφορίες που έχουν στην διάθεσή τους τα εθνικά δικαστήρια (Sahin κατά Γερμανίας [GC], Αριθ. 30943/96, § 71, 8.7.2003). Το Δικαστήριο περαιτέρω παρα-τηρεί ότι κανείς από τους τρεις ψυχολόγους που συνέταξαν την ιατρική έκθεση τις 26.6.1997 δεν εξέτασε την προσφεύγουσα πριν καταλήξουν στα συμπεράσματά τους. Συνεπώς, στην προκειμένη υπόθεση, η προσφεύγουσα δεν συμμετέσχε στην διαδικασία λήψης αποφάσεων σε βαθμό που να μπορέσει να προστατεύσει επαρκώς τα συμφέροντά της (Hoppe κατά Γερμανίας, Αριθ. 28422/95, § 52, 5.12.2002). Τοιουτοτρόπως, δεν α-πολάμβανε των σχετικών διαδικαστικών εγγυήσεων που θα της επέτρεπαν να αμφισβητήσει αποτελεσματικά την αναστολή των δικαιωμάτων επικοι-νωνίας της.
50. Έχοντας υπ' όψη τα ανωτέρω και το περιθώριο εκτίμησης του καθ'ου Κράτους, το Δικαστήριο δεν ικανοποιείται ότι η διαδικαστική προ-σέγγιση που υιοθέτησαν τα εθνικά δικαστήρια ήταν εύλογη υπό τις περιστάσεις, ή ότι τους παρέσχε επαρκές υλικό ώστε να λάβουν μια αιτιολογη-μένη απόφαση επί του θέματος της επικοινωνίας με την κόρη της προ-σφεύγουσας.
Ως εκ τούτου υπήρξε παραβίαση του Άρθρου 8 της Συμβάσεως.
ΙΙ. ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 41 ΤΗΣ ΣΥΜΒΑΣΕΩΣ
51. Το Άρθρο 41 της Συμβάσεως προβλέπει:
"Εάν το δικαστήριο κρίνει ότι υπήρξε παραβίαση της Σύμβασης ή των Πρωτοκόλλων της, και αν το εσωτερικό δίκαιο του Υψηλού Συμβαλλόμενου Μέρους δεν επιτρέπει παρά μόνο ατελή εξάλειψη των συνεπειών της παραβίασης αυτής, το Δικαστήριο χορηγεί, εφό-σον είναι αναγκαίο, στον παθόντα δίκαιη ικανοποίηση."
Α. Βλάβη
51. Η προσφεύγουσα ζητεί αποζημίωση λόγω ηθικής βλάβης που υπέστη εξ αιτίας της αποξένωσής της από την κόρη της. Δεν προσδιορίζει ποσό.
53. Η κυβέρνηση δήλωσε ότι τα Ελληνικά δικαστήριο σε κανένα στάδιο της δίκης δεν αρνήθηκαν να εφαρμόσουν τα δικαιώματα επικοινωνίας της προσφεύγουσας. Τοιουτοτρόπως, δεν υπάρχει αιτιώδης συνάφεια μεταξύ του αιτήματος της προσφεύγουσας για δίκαιη ικανοποίηση και της διαδικα-σίας που ακολουθήθηκε από τις Ελληνικές αρχές. Η κυβέρνηση πιστεύει ότι εάν διαπιστωθεί παραβίαση, αυτό θα αποτελέσει δίκαιη ικανοποίηση της προσφεύγουσας στην παρούσα υπόθεση.
54. Το δικαστήριο θεωρεί ότι υπό τις περιστάσεις η προσφεύγουσα θα πρέπει να είχε αισθήματα απογοήτευσης, ανασφάλειας και αγωνίας τα οποία δεν μπορούν να αποζημιωθούν επαρκώς από μόνη την διαπίστωση της παραβίασης. Κάνοντας έναν δίκαιο υπολογισμό, όπως απαιτείται από το Άρθρο 41, το Δικαστήριο επιδικάζει στην προσφεύγουσα το ποσό των 10.000 ευρώ ως αποζημίωση για ηθική βλάβη.
Β. Έξοδα και δαπάνες
55. Η προσφεύγουσα ζητεί 4.900 ευρώ για τα έξοδα και τις δαπάνες της ενώπιον των Ελληνικών δικαστηρίων. Ακόμη ζητεί 19.008 ευρώ για έξοδα και δαπάνες για την διαδικασία ενώπιον του Δικαστηρίου. Συγκεκριμένα, δήλωσε ότι συμφώνησε να πληρώσει στον δικηγόρο της το ως άνω ποσό υπό αίρεση, που αντιστοιχεί σε 108 ώρες εργασίας προς ωριαία αμοιβή 176 ευρώ, εάν η προσφυγή ευδοκιμήσει. Η προσφεύγουσα επίσης ζητεί 140 ευρώ για έξοδα όπως ταχυδρομικά, φωτοτυπικά και τηλεφωνικά.
56. Η κυβέρνηση ισχυρίσθηκε ότι δεν υπάρχει αιτιώδης συνάφεια μετα-ξύ του ποσού που ζητείται για τις εγχώριες διαδικασίες και της ισχυριζόμε-νης παραβίασης του Άρθρου 8 της Συμβάσεως. Εν πάση περιπτώσει, η προσφεύγουσα δεν προσκόμισε κανένα αποδεικτικό στοιχείο για τα έξοδα και τις δαπάνες που πραγματοποίησε ενώπιον των Ελληνικών δικαστηρίων, το συνολικό ποσό που ζητεί είναι υπερβολικό. Η κυβέρνηση περαιτέρω δήλωσε ότι οι δικηγορικές αμοιβές για την διαδικασία ενώπιον του Δικα-στηρίου είναι υπερβολική, και ότι η συμφωνία μεταξύ της προσφεύγουσας και του δικηγόρου της δεν ήταν δεσμευτική για το Δικαστήριο. Ισχυρίστηκε ότι ένα συνολικό ποσό όχι πλέον των 6.000 ευρώ θα ήταν επαρκές για τα νομικά έξοδα.
57. Το Δικαστήριο κρίνει ότι τα έξοδα και οι δαπάνες κατά την διαδικασία στην Ελλάδα και στο Στρασβούργο για την πρόληψη ή την επανόρθωση της κατάστασης που είναι αντίθετη στο Άρθρο 8 της Συμβάσεως, πραγματοποιήθηκαν κατ' ανάγκη. Ως εκ τούτου πρέπει να αποζημιωθούν στον βαθμό που δεν υπερβαίνουν ένα εύλογο επίπεδο (βλ. μεταξύ άλλων Igna-collo-Zenide κατά Ρουμανίας, ο.π. § 121).
58. Υπό τις περιστάσεις, το Δικαστήριο κρίνει σωστό να επιδικάσει στην προσφεύγουσα το ποσό των 6.000 ευρώ για έξοδα και δαπάνες.
Γ. Τόκος υπερημερίας
59. Το Δικαστήριο θεωρεί σωστό να βασιστεί ο τόκος υπερημερίας στο οριακό επιτόκιο δανεισμού της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, προσαυξημένο κατά τρεις ποσοστιαίες μονάδες.
ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ, ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΟΜΟΦΩΝΩΣ
1. Κρίνει ότι υπήρξε παραβίαση του Άρθρου 8 της Συμβάσεως,
2. Κρίνει
(α) ότι το καθ'ου Κράτος οφείλει να πληρώσει στην προσφεύγουσα, εντός τριών μηνών από την ημερομηνία κατά την οποία η απόφαση θα καταστεί οριστική, σύμφωνα με το Άρθρο 44 § 2 της Συμβάσεως, τα ακόλουθα ποσά:
(ι) € 10.000 (δέκα χιλιάδες ευρώ) για ηθική βλάβη,
(ιι) € 6.000 (έξη χιλιάδες ευρώ) για έξοδα και δαπάνες,
(ιιι) κάθε φόρο που βαρύνει αυτά τα ποσά,
(β) ότι από την λήξη της ως άνω τρίμηνης προθεσμίας και μέχρις ολοσχερούς εξοφλήσεως, θα επιβάλλεται απλός τόκος επί των ως άνω ποσών με επιτόκιο ίσο με το οριακό επιτόκιο δανεισμού της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, κατά την διάρκεια της υπερημερί-ας, προσαυξημένο κατά τρεις ποσοστιαίες μονάδες. 3. Απορρίπτει το υπόλοιπο μέρος της απαίτησης της προσφεύγουσας για δίκαιη ικανοποίηση.
Συνετάγη στην Αγγλική και κοινοποιήθηκε εγγράφως στις 5 Φε-βρουαρίου 2004, βάσει του Κανονισμού 77 §§ 2 και 3 των Κανονισμών του Δικαστηρίου.
Søren NIELSEN Peer LORENZEN
Αναπληρωτής Γραμματεύς Πρόεδρος
ΑΠΟΦΑΣΗ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ (προσφυγή υπ. αρ. 60457/2000) Κοσμοπούλου κατά Ελλάδος.
Στη περίπτωση αυτή, η μητέρα, έχοντας χάσει την επιμέλεια των παιδιών, υπέστη αποξένωση και το δικαστήριο καταδίκασε την Ελλάδα σε 10.000 ευρώ για ηθική βλάβη και 6000 ευρώ για έξοδα. Επίσης ότι άλλο σε φόρους που σίγουρα μπορεί να θεωρηθεί και το γεγονός ότι δεν μπορούσε να δηλώσει στη φορολογική της δήλωση τα παιδιά εξ’αιτίας των ελληνικών νόμων. Τα παιδιά είχαν υποστεί το Σύνδρομο Γονικής Αποξένωσης (PAS: Parental Alienation Syndrome).
Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (Πρώτο Τμήμα), συνεδρίασε ως Chamber με την εξής σύνθεση: Κος P. LORENZEN, Πρόεδρος, Κος Χ. Λ. ΡΟΖΑΚΗΣ, Κος G. BONELLO, Κα F. TULKENS, Κα N. VAJIĆ, Κα E. STEINER,
Κος K. HAJIYEV, δικαστές ,Κος S. NIELSEN, Αναπληρωτής Γραμματεύς του Τμήματος.
Αφού συνεδρίασε κατ' ιδίαν στις 10 Οκτωβρίου 2002 και στις 15 Ιανουαρίου 2004, Εκδίδει την ακόλουθη απόφαση, την οποία έλαβε την τελευταία των ως άνω ημερομηνιών:
Η ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
1. Η υπόθεση ξεκίνησε με μία προσφυγή (υπ' αριθμόν 60457/00) που κατετέθη στο Δικαστήριο κατά της Ελληνικής Δημοκρατίας δυνάμει του Άρθρου 34 της Συμβάσεως για την Προστασία των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των Θεμελιωδών Ελευθεριών ("η Σύμβαση") από μία Ελληνίδα πολίτη, την κ Ελένη Κοσμοπούλου ("η προσφεύγουσα") στις 16 Αυγούστου 2000.
2. Η προσφεύγουσα εκπροσωπήθηκε από τον κ Σ. Τσακιράκη, δικηγόρο Αθηνών. Η Ελληνική κυβέρνηση ("η κυβέρνηση") εκπροσωπήθηκε από τους εκπροσώπους του Agent, Κύριο Μ. Απέσσο, Νομικό Σύμβουλο του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, και Κυρία Σ. Τρεκλή, Δικαστική Αντιπρόσωπο του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους.
3. Η προσφεύγουσα παραπονείται μεταξύ άλλων για παραβίαση του δικαιώματος οικογενειακής ζωής που εγγυάται το Άρθρο 8 της Συμβάσεως.
4. Η αίτηση ανατέθηκε στο Δεύτερο Τμήμα του Δικαστηρίου (Κανονισμός 52 § 1 των Κανονισμών του Δικαστηρίου). Εντός αυτού του Τμήματος συγκροτήθηκε το Chamber που θα εξέταζε την υπόθεση (Άρθρο 27 § 1 της Συμβάσεως) όπως ορίζει ο Κανονισμός 26 § 1 των Κανονισμών του Δικαστηρίου.
5. Την 1 Νοεμβρίου 2001 το Δικαστήριο άλλαξε την σύνθεση των Τμημάτων του (Κανονισμός 25 § 1). Η υπόθεση ανατέθηκε στο νεοσυστα-θέν Πρώτο Τμήμα (Κανονισμός 52 § 1).
6. Με την από 10 Οκτωβρίου 2002 απόφαση, το Δικαστήριο κήρυξε την προσφυγή παραδεκτή.
7. Η προσφεύγουσα και η Κυβέρνηση κατέθεσαν παρατηρήσεις επί της ουσίας (Κανονισμός 59 § 1).
ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ
8. Η προσφεύγουσα γεννήθηκε το 1965 και ζει στην Αθήνα.
9. Στις 25.4.1987 παντρεύτηκε και στις 23.1.1988 γέννησε μία κόρη.
10. Στις 19.11.1996 η προσφεύγουσα έφυγε από την συζυγική στέγη και πήγε στην Αγγλία, αφήνοντας την κόρη της με τον άντρα της.
Α. Διαδικασία για την επιμέλεια της κόρης της προσφεύγουσας
11. Στις 6.2.1997 ο σύζυγος της προσφεύγουσας κατέθεσε μία προσωρινή αίτηση στο Πρωτοδικείο Αθηνών ζητώντας την έκδοση απόφασης προσωρινής επιμέλειας. Την 1.3.1997 η προσφεύγουσα κατέθεσε μία α-νταίτηση για προσωρινή επιμέλεια.
12. Στις 2.5.1997 το Πρωτοδικείο εξέδωσε μία προσωρινή απόφαση και ανέθεσε την επιμέλεια στον πατέρα (απόφαση Αριθ. 11208/1997).
13. Στις 12.1.1998 το δικαστήριο εξέδωσε οριστική απόφαση και ανέθεσε την επιμέλεια στον πατέρα (απόφαση Αριθ. 1/1998). Η προσφεύγουσα άσκησε έφεση η οποία απερρίφθη από το Εφετείο Αθηνών στις 29.2.2000 (απόφαση Αριθ. 1559/2000). Η προσφεύγουσα δεν άσκησε αναίρεση κατ' αυτής της αποφάσεως.
Β. Διαδικασία για την επικοινωνία
14. Στο μεταξύ, στις 9 και 23.5.1997, η προσφεύγουσα και ο σύζυγός της ξεχωριστά υπέβαλαν αιτήσεις στο Πρωτοδικείο Αθηνών για την έκδοση προσωρινής απόφασης σχετικά με την επικοινωνία. Η εκδίκαση της αίτηση της προσφεύγουσας, που είχε αρχικώς προσδιοριστεί για τις 28.5.1997, αναβλήθηκε για τις 9.7.1997 για να συνεκδικαστεί με την αίτηση του πα-τέρα.
15. Στις 6.6.1997, η προσφεύγουσα κατέθεσε μία δεύτερη αίτηση, με την οποία ζητούσε από τον πρώην σύζυγό της να φέρει το παιδί στην οικία της. Την ίδια ημέρα, ο δικαστής εξέδωσε μία απόφαση που έδινε προσωρι-νό δικαίωμα επικοινωνίας κάθε Σάββατο από τις 10 π.μ. έως τις 2 μ.μ. Το Σάββατο 7.6.1997 ο πρώην σύζυγος της προσφεύγουσας δεν συμμορφώ-θηκε με την απόφαση. Στις 9.6.1997 ζήτησε από το δικαστήριο να ακυρώσει την προσωρινή απόφαση του δικαστή, πράγμα το οποίο έγινε στις 10.6.1997 (απόφαση Αριθ. 15142/1997).
16. Σε μία ιατρική έκθεση με ημερομηνία 26.6.1997, τρεις ψυχολόγοι που είχαν εξετάσει το παιδί και τον πατέρα, αλλά όχι την μητέρα, ανέφε-ραν ότι το παιδί έπασχε "από φυσική παραμέληση και εγκατάλειψη από την μητέρα του, άρνηση αγάπης και στοργής, και αδιαφορία για τις επιτυχίες και τις δραστηριότητες με τις οποίες ασχολείτο". Κατέληγαν ότι εάν υπήρ-χε "μία απόσταση προσωρινά από την μητέρα του, αυτό θα βοηθούσε να ηρεμήσουν τα αρνητικά αισθήματα του παιδιού".
17. Μετά την συζήτηση της 9.7.1997, το Πρωτοδικείο εξέδωσε την α-πόφαση της 30.7.1997. Συγκεκριμένα δέχθηκε:
"Στις 19.11.1996, μετά την διάλυση της συζυγικής σχέσης μεταξύ των διαδίκων, [η προσφεύγουσα] έφυγε από την συζυγική στέγη ... και εγκαταστάθηκε προσωρινά στο Μπρίστολ της Αγγλίας, χωρίς να δώσει σημείο ζωής μέχρι τις 17.12.1996. Δεν επικοινώνησε με την κόρη της, η οποία διαρκώς έκλαιγε και αναζητούσε την μητέρα της, αδυνατώντας να καταλάβει τον λόγο της μακράς απουσίας της. Όταν το παιδί επισκέφθηκε την μητέρα του στις 17.12.1996 στο ξε-νοδοχείο όπου έμενε στο Μπρίστολ, [η προσφεύγουσα] την άφησε μόνη της στο δωμάτιο και έφυγε, αφήνοντας το παιδί σε κατάσταση έντονου φόβου και ανασφάλειας... Σημειωτέον επίσης ότι στις αρ-χές Μαΐου 1997, η προσφεύγουσα, που είχε ήδη επιστρέψει στην Ελλάδα, συνοδευόμενη από την μητέρα της, επισκέφθηκε το σχο-λείο της κόρης της για να συναντήσει τους δασκάλους. Όταν η κό-ρη της την είδε στο προαύλιο, έτρεξε μακριά φοβισμένη, ζητώντας από τους δασκάλους να την βοηθήσουν και να την προστατεύσουν από την μητέρα της. Εν τούτοις, η προσφεύγουσα έχει πανεπιστη-μιακή μόρφωση, ηθικές αρχές και υψηλό βιοτικό επίπεδο. Για όλο το διάστημα που έζησαν μαζί ως οικογένεια μέχρι να φύγει από την συζυγική στέγη, [η προσφεύγουσα] επεδείκνυε ενδιαφέρον και φρόντιζε την κόρη της, την οποία αναμφίβολα αγαπά υπερβολικά."
Λαμβάνοντας υπ' όψη τις ως άνω περιστάσεις και το συμφέρον του παι-διού, το δικαστήριο αποφάσισε ότι το παιδί θα έπρεπε να μένει με την μη-τέρα του μία φορά την εβδομάδα και μερικές ημέρες κατά την διάρκεια των σχολικών αργιών (Απόφαση Αριθ. 21171/ 1997).
18. Στις 2.8.1997, η προσφεύγουσα πέρασε την ημέρα με την κόρη της.
19. Στις 6.8.1997 ο πρώην σύζυγος της προσφεύγουσας ζήτησε από το δικαστήριο να αναθεωρήσει την απόφαση Αριθ. 21171/1997. Η συζήτηση έγινε στις 8.8.1997. Στις 9.8.1997 το παιδί οδηγήθηκε στο σπίτι της μητέ-ρας, αλλά αρνήθηκε να μείνει μαζί της. Στις 11.8.1997 το δικαστήριο επι-κύρωσε την προηγουμένη ρύθμιση των δικαιωμάτων επικοινωνίας, αλλά μείωσε τον αριθμό των ημερών που το παιδί θα έμενε με την μητέρα του κατά την διάρκεια των θερινών διακοπών, λαμβάνοντας υπ' όψη το πρό-γραμμα διακοπών που είχε κάνει ο πατέρας του παιδιού και οι παππούδες από την πλευρά του πατέρα. Το δικαστήριο διαπίστωσε ότι η προσφεύ-γουσα είναι ένα πολύ μορφωμένο πρόσωπο, "με ηθικές αρχές" και ότι "α-γαπούσε την κόρη της" (Απόφαση Αριθ. 22372/1997).
20. Στις 23 Αυγούστου το παιδί οδηγήθηκε στο σπίτι της μητέρας του, αλλά και πάλι αρνήθηκε να μείνει μαζί της. Η προσφεύγουσα και το παιδί οδηγήθηκαν στο Αστυνομικό Τμήμα Συντάγματος όπου υπό αδιευκρίνιστες συνθήκες, η προσφεύγουσα κλώτσησε την κόρη της και της ξερίζωσε τούφες από τα μαλλιά.
21. Στις 27 Αυγούστου και 23 Σεπτεμβρίου 1997, ο πρώην σύζυγος της προσφεύγουσας ζήτησε αναθεώρηση των αποφάσεων Αριθ. 21171/1997 και 22372/1997. Ζήτησε επίσης να ανασταλούν προσωρινά τα δικαιώματα επικοινωνίας της προσφεύγουσας. Ο δικαστής δέχθηκε τις αιτήσεις του και ανέστειλε τα δικαιώματα επικοινωνίας χωρίς όμως να ακούσει την προ-σφεύγουσα.
22. Στις 24.9.1997, η προσφεύγουσα προσέφυγε κατά της διαταγής αναστολής των δικαιωμάτων επικοινωνίας. Στις 29.9.1997 ο δικαστής α-πέρριψε την προσφυγή της (Απόφαση Αριθ. 26451/1997).
23. Στις 11.12.1997 το Πρωτοδικείο δήλωσε ότι ήταν ουσιώδες για το παιδί να έχει επαφή με την μητέρα και ότι ήταν καθήκον του πατέρα να δι-ευκολύνει αυτή την επαφή. Διαπίστωσε ότι η απροθυμία του παιδιού να δει την μητέρα του οφείλετο στην συμπεριφορά του πατέρα, ο οποίος είχε αναμίξει το παιδί στις δικές του διαφορές και τα δικά του προβλήματα με την προσφεύγουσα (Απόφαση Αριθ. 34780/1997).
24. Στις 16.12.1997 η προσφεύγουσα κοινοποίησε μία πρόσκληση προς τον πρώην σύζυγό της, καλώντας τον να συμμορφωθεί με την απόφαση Αριθ. 34780/1997, αλλά χωρίς αποτέλεσμα.
25. Στο μεταξύ, η προσφεύγουσα ζήτησε από τον εισαγγελέα του δικα-στηρίου ανηλίκων να παρέμβει ώστε να διευκολυνθεί η επικοινωνία της με την κόρη της. Στις 30.12.1997 ο εισαγγελέας παρέπεμψε το θέμα στο Ψυ-χιατρικό Τμήμα του Νοσοκομείου Παίδων Αθηνών, όπου μία ψυχίατρος ε-ξέτασε και τους δύο γονείς και το παιδί. Στην από 25.6.1998 έκθεσή της, η ψυχίατρος σημείωσε: "Ήταν δύσκολο να συναντήσω την μητέρα η οποία ακύρωνε τα ραντεβού" και ανέφερε: "Για να ανακουφιστούν τα ψυχολογι-κά προβλήματα [του παιδιού], είναι αναγκαίο να ανακτήσει σχέσεις με την μητέρα του και να διατηρεί τακτική επαφή μαζί της". Η ψυχίατρος επίσης πρότεινε συγκεκριμένα μέτρα για να εξασφαλιστεί η ευημερία του παιδιού (όπως π.χ. ψυχολογική αξιολόγηση των γονέων και ατομική ψυχοθεραπεία του παιδιού τουλάχιστον μία φορά την εβδομάδα). Η έκθεση της ψυχιά-τρου διαβιβάσθηκε στον εισαγγελέα ο οποίος δεν έκανε καμμία περαιτέρω ενέργεια. Οι αρχές αρνήθηκαν να δώσουν στην προσφεύγουσα αντίγραφο της έκθεσης με τον ισχυρισμό ότι ήταν εμπιστευτική. Η προσφεύγουσα έλαβε αντίγραφο μόνον στις 22.2.2002.
26. Στις 3.1.1998, ο πρώην σύζυγος της προσφεύγουσας οδήγησε την κόρη του στο σπίτι της προσφεύγουσας, αλλά εκείνη αρνήθηκε να μείνει με την μητέρα της.
27. Στις 12.5.1998 η προσφεύγουσα ζήτησε από το δικαστήριο να δη-λώσει επισήμως ότι ο πρώην σύζυγός της την είχε εκουσίως εμποδίσει να έχει επικοινωνία με το παιδί από τις 9.8.1997 έως τις 19.4.1998. Στις 26.2.1999 το δικαστήριο απέρριψε το αίτημα της προσφεύγουσας με το αι-τιολογικό ότι το παιδί δεν ήθελε να δει την μητέρα του, και ότι ο πατέρας δεν ήταν υπεύθυνος για την έλλειψη επαφής (Απόφαση Αριθ. 493/1999).
28. Στις 3.5.1999 η προσφεύγουσα άσκησε έφεση. Στις 12.2.2001 το εφετείο απέρριψε την έφεση. Έκρινε ότι η προσφεύγουσα δεν ήταν ικανή να έχει επικοινωνία με την κόρη της λόγω της παντελούς άρνησης της κό-ρης να δει την μητέρα της, γεγονός που ήταν αποτέλεσμα των αισθημάτων απελπισίας που είχε η κόρη μετά την αναχώρηση της προσφεύγουσας από την οικογενειακή εστία. Ο πατέρας του παιδιού έκανε ό,τι μπορούσε για να επανενώσει την οικογένεια. Ακόμη, η προσφεύγουσα ζούσε σχεδόν μο-
— 9 — νίμως στο εξωτερικό και ήταν ως εκ τούτου αδύνατον να συναντά την κό-ρη της μία φορά την εβδομάδα. Το συμφέρον του παιδιού προείχε και η ψυχολογική του υγεία δεν θα έπρεπε με κανένα τρόπο να υποβληθεί σε άλλη δοκιμασία (Απόφαση Αριθ. 971/2001).
29. Στις 25.6.2001 η προσφεύγουσα άσκησε αναίρεση. Η υπόθεση συ-ζητήθηκε στις 15.1.2002. Στις 6.3.2002 το Συμβούλιο της Επικρατείας απέρριψε την αίτηση της προσφεύγουσας ως αβάσιμη (Απόφαση Αριθ. 429/2002).
Γ. Ποινική διαδικασία
30. Στις 16.2.1998 η προσφεύγουσα υπέβαλε μήνυση κατά του πρώην συζύγου της ισχυριζόμενη ότι εκείνος εμπόδιζε την επικοινωνία της με την κόρη της. Στις 10.5.1999 το Μονομελές Πλημμελειοδικείο Αθηνών αθώω-σε τον πρώην σύζυγο της προσφεύγουσας (Απόφαση Αριθ. 55770/1999), κρίνοντας συγκεκριμένα:
"Το παιδί αντιδρά σε κάθε επαφή με την μητέρα του, αφού εκείνη το εγκατέλειψε στο Μπρίστολ τον Δεκέμβριο 1999, όταν το παιδί εί-χε πάει εκεί για να την δει. Χαρακτηριστικό παράδειγμα της κατά-στασης είναι το περιστατικό της 23.8.1997 όταν [η προσφεύγουσα] επιτέθηκε στην κόρη της στο Αστυνομικό Τμήμα Συντάγματος, την κλώτσησε και της ξερίζωσε μαλλιά (βλ. το πιστοποιητικό από το βι-βλίο συμβάντων της αστυνομίας). Ο [πρώην σύζυγος της προ-σφεύγουσας] ουδέποτε εμπόδισε την κόρη του να δει την μητέρα της, ούτε την προέτρεψε να αποφεύγει την μητέρα της."
31. Εν συνεχεία αυτής της αποφάσεως, η προσφεύγουσα κατέθετε μή-νυση κατά του πρώην συζύγου της κάθε φορά που εκείνος δεν συμμορφωνόταν με την απόφαση του δικαστηρίου. Ο πατέρας επίσης κατέθεσε διάφορες μηνύσεις κατά της προσφεύγουσας. Αυτή την στιγμή εκκρεμούν περισσότερες από τριάντα πέντε ποινικές δίκες.
Ο ΝΟΜΟΣ
Ι. ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΣ ΓΙΑ ΠΑΡΑΒΙΑΣΗ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 8 ΤΗΣ ΣΥΜΒΑΣΕΩΣ
32. Η προσφεύγουσα παραπονείται ότι οι Ελληνικές αρχές παρέλειψαν να προστατεύσουν την οικογενειακή ζωή της με την κόρη της. Βασίσθηκε στο Άρθρο 8 της Συμβάσεως που προβλέπει τα εξής:
1. Παν πρόσωπον δικαιούται εις τον σεβασμόν της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής του, της κατοικίας του και της αλληλογραφίας του.
2. Δεν επιτρέπεται να υπάρξη επέμβασις δημοσίας αρχής εν τη ασκήσει του δικαιώματος τούτου, εκτός εάν η επέμβασις αύτη προ-βλέπεται υπό του νόμου και αποτελεί μέτρον το οποίον, εις μίαν δημοκρατικήν κοινωνίαν, είναι αναγκαίον δια την εθνικήν ασφάλειαν, την δημοσίαν ασφάλειαν, την οικονομικήν ευημερίαν της χώρας, την προάσπισιν της τάξεως και την πρόληψιν ποινικών πα-ραβάσεων, την προστασίαν της υγείας ή της ηθικής, ή την προστασίαν των δικαιωμάτων και ελευθεριών άλλων.
Α. Επιχειρηματολογία ενώπιον του Δικαστηρίου
1. Η προσφεύγουσα
33. Η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι η υπόθεσή της εξέφευγε από τα όρια μιας διαφοράς ιδιωτικού δικαίου και είχε άμεση σχέση με τον πυρήνα της θετικής υποχρέωσης του Κράτους να διευκολύνει την επανένωσή της με την κόρη της. Ισχυρίσθηκε ότι πέρα από την απόφασή της να σταματή-σει να ζει με τον πρώην σύζυγό της δεν υπήρχε τίποτε στον χαρακτήρα της και την συμπεριφορά της που θα μπορούσε, έστω και με την αυστηρότερη κρίση, να δικαιολογήσει την αποξένωσή της από το παιδί της. Η αποξένω-ση ήταν αποτέλεσμα μιας σειράς πράξεων και παραλείψεων του Ελληνικού κράτους. Σχετικώς, η προσφεύγουσα παραπονείται ότι τα Ελληνικά δικαστήρια δεν προώθησαν την ταχεία επανένωσή της με το παιδί τις κατά το αρχικό στάδιο της διαδικασίας. Το γεγονός αυτό είχε κρίσιμη επίπτωση σε όλη την υπόθεση δεδομένου ότι ο πρώην σύζυγός της και οι συγγενείς του εκμεταλλεύτηκαν αυτό το χρονικό διάστημα για να ολοκληρώσουν τον ε-πιδιωκόμενο σκοπό τους, ήτοι την αποξένωσή της από την κόρη της. Ακό-μη, παραπονείται ότι τα δικαιώματα επικοινωνίας είχαν ανασταλεί δύο φο-ρές από τον δικαστή χωρίς κανένα λόγο. Τέλος, αλλά περισσότερο απ' όλα, παραπονείται ότι οι αποφάσεις των δικαστηρίων σχετικά με τα δικαιώματα επικοινωνίας με την κόρη της παρέμειναν γράμμα κενό διότι ο πρώην σύζυγός της εμπόδιζε συστηματικά την επαφή της με την κόρη της, χρησιμοποιώντας ως δικαιολογία την άρνηση της κόρης να δει την μητέρα της. Οι εθνικές αρχές δεν έλαβαν υπ' όψη τους την απροθυμία του πατέρα να συμφωνήσει σε κάποιας μορφής συνεργασία. Η παράλειψη αυτή ενήργησε δυσμενώς για την προσφεύγουσα και αντίθετα προς το συμφέρον του παι-διού.
34. Η προσφεύγουσα συμφώνησε ότι σε τέτοιου είδους υποθέσεις το συμφέρον του παιδιού είναι υψίστης σημασίας και τόνισε ότι σεβόταν απολύτως τις επιθυμίες της κόρης της. Παραδέχθηκε ότι τα δικαιώματά της πρέπει να αναγνωριστούν και εφαρμοστούν μόνον στον βαθμό που συμπί-πτουν με το συμφέρον της κόρης της. Εν τούτοις, παρατήρησε ότι δεδο-μένων των σοβαρών επιπτώσεων που έχει για το παιδί η έλλειψη επικοινωνίας με ένα από τους γονείς, η απροθυμία θα πρέπει να είναι γνήσια και η βούληση του παιδιού απαλλαγμένη από κάθε χειραγώγηση. Η προσφεύ-γουσα πιστεύει ότι οι δύο αυτές προϋποθέσεις δεν ικανοποιούνται στην περίπτωσή της.
35. Εν πάση περιπτώσει, η προσφεύγουσα τόνισε ότι πάντα τα δικαστή-ρια έκριναν ότι το συμφέρον της κόρης της ήταν να έχει επαφή μαζί της. Αυτό επίσης επιβεβαιώθηκε από την ψυχιατρική έκθεση της 25.6.1998. Η προσφεύγουσα λυπάται για το γεγονός ότι παρ' ότι η έκθεση αυτή ήταν η μόνη αξιόπιστη έκθεση (δεδομένου ότι είχε καταρτισθεί από ένα ανεξάρτη-το εμπειρογνώμονα και βασιζόταν σε εξέταση και των δύο γονέων και του παιδιού), ουδέποτε ελήφθη υπ' όψη από τις Ελληνικές αρχές. Δήλωσε ότι η έκθεση που είχε συνταχθεί το 1997 από τους τρεις εμπειρογνώμονες είχε υποδειχθεί από τον πρώην σύζυγό της και ήταν εντελώς προκατειλημμένη και αναξιόπιστη. Εν τούτοις, ακόμη και αυτοί είχαν συστήσει μόνον προ-σωρινό χωρισμό του παιδιού από την μητέρα του.
36. Έτσι, η προσφεύγουσα ισχυρίσθηκε ότι πολλές φορές είχε εξετάσει προσεκτικά και είχε λάβει σοβαρά υπ' όψη τις επιθυμίες του παιδιού. Εν τούτοις, κατά την άποψή της, οι επιθυμίες αυτές δεν θα έπρεπε να έχουν αποφασιστική σημασία όταν ετίθετο θέμα εκτέλεσης των αποφάσεων που της χορηγούσαν δικαιώματα επικοινωνίας. Σχετικώς παραπονέθηκε ότι ό-ταν αποφάσιζαν εάν θα έπρεπε να εφαρμόσουν τα δικαιώματα επικοινωνίας της, τα Ελληνικά δικαστήρια επανεξέταζαν σε αδικαιολόγητο βαθμό το θέ-μα των επιθυμιών του παιδιού και το χρησιμοποιούσαν ως δικαιολογία για να μην λαμβάνουν μέτρα για εκτέλεση των σχετικών αποφάσεων. Ενεργώντας κατ' αυτόν τον τρόπο, οι αρμόδιες αρχές δημιούργησαν μια εντελώς παράλογη κατάσταση: από την μία πλευρά δέχονταν ότι παρά την α-προθυμία του παιδιού, το συμφέρον του ήταν να έχει επαφή με την μητέρα του, ενώ από την άλλη δέχονταν ότι εξ αιτίας της απροθυμίας του παιδιού να συναντήσει την μητέρα του, δεν θα έπρεπε να ληφθούν μέτρα για εκτέλεση των αποφάσεων. Κατ' αυτόν τον τρόπο διαιώνισαν μια κατάσταση που ήταν αντίθετη με το συμφέρον του παιδιού, και ως εκ τούτου παραβί-ασαν τα δικαιώματα της προσφεύγουσας.
37. Κατά την άποψη της προσφεύγουσας, οι Ελληνικές αρχές αμέλησαν να καταβάλουν τις προσπάθειες που ευλόγως θα αναμένονταν από αυτές ώστε να γίνουν σεβαστά τα δικαιώματά της. Μεταξύ άλλων, θα έπρεπε να είχαν λάβει εξαναγκαστικά μέτρα κατά του πρώην συζύγου, του οποίου η συμπεριφορά ήταν η βασική αιτία την αδυναμίας της να έχει τακτική επαφή με την κόρη της. Η προσφεύγουσα ισχυρίσθηκε ότι κανένας οργανωμένος μηχανισμός για παροχή βοήθειας σε παρόμοιες περιπτώσεις δεν υφίσταται στην Ελλάδα.
2. Η κυβέρνηση
38. Η κυβέρνηση παρατήρησε ότι η θετική υποχρέωση του καθ' ου Κράτους, η οποία ενυπάρχει στον αποτελεσματικό σεβασμό της οικογενεια-κής ζωής, δεν ήταν απόλυτη. Αναφερόμενη στην νομολογία του Δικαστη-ρίου, παραδέχθηκε ότι τα εθνικά μέτρα που εμποδίζουν την απόλαυση αμοιβαίας επικοινωνίας μεταξύ γονέως και παιδιού, συνιστούν επέμβαση στα δικαιώματα βάσει του Άρθρου 8 της Συμβάσεως. Η επέμβαση συνιστά πα-ραβίαση των εν λόγω διατάξεων εκτός εάν είναι "προβλεπόμενη υπό του νόμου", επιδιώκει θεμιτό σκοπό ή θεμιτούς σκοπούς κατά την παράγραφο 2 του Άρθρου 8, και θα μπορούσε να θεωρηθεί ως μέτρο "αναγκαίον εις μίαν δημοκρατικήν κοινωνίαν". Η κυβέρνηση περαιτέρω τόνισε ότι η εκτί-μηση εάν η άρνηση στον μη έχοντα την επιμέλεια γονέα να έχει επικοινω-νία με το παιδί ήταν σύμφωνη με το Άρθρο 8, γινόταν με γνώμονα το συμφέρον του παιδιού.
39. Όσον αφορά την προκειμένη υπόθεση, η κυβέρνηση δήλωσε ότι οι Ελληνικές αρχές δεν είχαν καμμία επέμβαση στην άσκηση του δικαιώματος της προσφεύγουσας να έχει επικοινωνία με την κόρη της. Αντιθέτως, όλες οι ενέργειες των αρμοδίων αρχών αποσκοπούσαν στην διευκόλυνση της επανένωσης της προσφεύγουσας με το παιδί της. Το δικαίωμα της προσφεύγουσας να έχει επικοινωνία με το παιδί της ουδέποτε παραβλέφθηκε. Συγκεκριμένα, παρά το γεγονός ότι η προσφεύγουσα δεν είχε την επιμέ-λεια, η επαφή της με την κόρη της είχε ρυθμιστεί με δικαστικές αποφάσεις κατά τρόπον απολύτως ικανοποιητικό, ήτοι το παιδί επρόκειτο να περνάει κάθε σαββατοκύριακο και μερικές ημέρες κατά τις σχολικές διακοπές με την μητέρα του. Οι αποφάσεις εκδόθηκαν σε εύλογο χρονικό διάστημα, βασίσθηκαν σε πολλαπλά αποδεικτικά στοιχεία, και ήσαν πλήρως αιτιολογημένες. Σχετικώς, η κυβέρνηση τόνισε ότι τα παραπάνω θέματα είχαν διεξοδικά εξετασθεί σε περισσότερες από δέκα δίκες. Ακόμη, συνολικώς, η προσφεύγουσα είχε επαρκώς συμμετάσχει στην διαδικασία λήψης αποφά-σεων.
40. Η κυβέρνηση περαιτέρω ισχυρίζεται ότι οι δύο αποφάσεις αναστο-λής των δικαιωμάτων επικοινωνίας της προσφεύγουσας (τον Αύγουστο και τον Σεπτέμβριο 1997) είχαν εκδοθεί για να προστατευθεί η ψυχική υγεία του παιδιού, το οποίο, λίγες ημέρες πριν εκδοθούν αυτές οι αποφάσεις, εί-χε αρνηθεί, υπό συνθήκες ιδιαίτερης έντασης, να μείνει με την μητέρα του. Σχετικώς, η κυβέρνηση τόνισε ότι ήταν αναμφισβήτητο ότι το παιδί είχε υποστεί υπερβολική ένταση και η ψυχολογική και συναισθηματική υγεία του ήσαν σε κίνδυνο. Ήταν λοιπόν αναγκαίο να γίνουν σεβαστές οι επιθυ-μίες του και να αποφευχθεί περαιτέρω επιβλαβής και αδικαιολόγητη πίεση. 41. Η κυβέρνηση είπε, καταλήγοντας, ότι η συνεχής άρνηση του παιδιού να συναντήσει την μητέρα του ήταν ο μόνος λόγος που δεν είχαν πραγματοποιηθεί οι ρυθμίσεις για επικοινωνία. Θα ήταν πέρα από τις θετικές υποχρεώσεις του Κράτους βάσει του Άρθρου 8 της Συμβάσεως θα λάβει μέτρα για να εξαναγκάσει το παιδί να συναντήσει την μητέρα του. Ως εκ τούτου, ακόμη και εάν υποτεθεί ότι υπήρξε επέμβαση στο δικαίωμα της προσφεύγουσας για σεβασμό της οικογενειακής ζωής της, αυτή ήταν δικαιολογημένη βάσει της παραγράφου 2 του Άρθρου 8
Β. Η εκτίμηση του Δικαστηρίου
42. Το Δικαστήριο επαναλαμβάνει ότι από την έννοια της οικογένειας στην οποία στηρίζεται το Άρθρο 8, έπεται ότι ένα παιδί που γεννιέται από μία έγγαμη σχέση, είναι αυτοδικαίως μέλος της σχέσης. Συνεπώς, από την στιγμή της γέννησης του παιδιού και από αυτό το γεγονός ακριβώς, υφίσταται μεταξύ του παιδιού και των γονέων του ένας δεσμός που συνιστά "οικογενειακή ζωή", τον οποίο δεν μπορούν να διαλύσουν επισυμβαίνοντα περιστατικά παρά μόνον σε εξαιρετικές περιστάσεις (Gül κατά Ελβετίας, απόφαση της 19.2.1996, Εκθέσεις Αποφάσεων 1996-Ι, σσ. 173-174, § 32, Ahmut κατά Ολλανδίας, απόφαση της 28.11.1996, Εκθέσεις 1996-VI, σ. 2030, § 60). Δεν ισχυρίστηκε κανείς ότι στην προκειμένη υπόθεση συνέ-τρεχαν τέτοιες εξαιρετικές περιστάσεις. Τοιουτοτρόπως το Δικαστήριο θεωρεί αναμφισβήτητο γεγονός ότι η σχέση μεταξύ της προσφεύγουσας και της κόρης της συνιστούν "οικογενειακή ζωή" με την έννοια του Άρθρου 8 § 1 της Συμβάσεως.
43. Ούτως εχόντων των πραγμάτων, πρέπει να κριθεί εάν υπήρξε πα-ράλειψη σεβασμού της οικογενειακής ζωής της προσφεύγουσας. Το Δικα-στήριο επαναλαμβάνει ότι ουσιώδης αποστολή του Άρθρου 8 είναι η προστασία του ατόμου από αυθαίρετη επέμβαση από τις δημόσιες αρχές. Μπορεί επιπροσθέτως να ενυπάρχουν θετικές υποχρεώσεις στον αποτελε-σματικό "σεβασμό" της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής. Οι υποχρεώσεις αυτές μπορεί να συνεπάγονται την λήψη μέτρων προοριζόμενων να εξα-σφαλίσουν τον σεβασμό στην οικογενειακή ζωή έστω και στην σφαίρα των σχέσεων μεταξύ ατόμων, στα οποία περιλαμβάνονται τόσο η πρόβλεψη ε-νός κανονιστικού πλαισίου ενός μηχανισμού εκδίκασης και εκτέλεσης που θα προστατεύει τα δικαιώματα του ατόμου, όσο και την λήψη κατάλληλων μέτρων όπου αυτό απαιτείται (Glaser κατά Ηνωμένου Βασιλείου, Αριθ. 32346/96, § 63, 19.9.2000). Τα όρια μεταξύ των θετικών και αρνητικών υποχρεώσεων του Κράτους βάσει αυτής της διάταξης δεν είναι πάντοτε ευ-κρινή. Και όμως, οι εφαρμοστέες αρχές είναι παρόμοιες. Και στις δύο πε-ριπτώσεις, πρέπει να δίδεται προσοχή στην δίκαιη ισορροπία που πρέπει να επιτυγχάνεται μεταξύ των ανταγωνιστικών συμφερόντων του ατόμου και της κοινωνίας στο σύνολό της, στην οποία περιλαμβάνονται και οι τρίτοι ενδιαφερόμενοι. Και στις δύο περιπτώσεις επίσης, το Κράτος έχει ένα ορισμένο περιθώριο εκτίμησης (X, Y and Z κατά Ηνωμένου Βασιλείου, απόφαση της 22.4.1997, Εκθέσεις 1997-ΙΙ, σσ. 631-632, § 41).
44. Όσον αφορά την υποχρέωση του Κράτους να λαμβάνει θετικά μέτρα, το Δικαστήριο επανειλημμένως έχει δεχθεί ότι το Άρθρο 8 περιλαμβάνει και ένα δικαίωμα που έχουν οι γονείς να λαμβάνονται μέτρα ώστε να επανασυνδέονται με τα παιδιά τους, και μία υποχρέωση των εθνικών αρχών να λαμβάνουν αυτά τα μέτρα. Αυτό ισχύει όχι μόνον στις περιπτώσεις που γίνεται υποχρεωτική ανάθεση της επιμέλειας ενός παιδιού σε δημόσιο όργανο και την εφαρμογή μέτρων φροντίδας, αλλά επίσης και σε περιπτώσεις που υπάρχουν διενέξεις όσον αφορά την επικοινωνία και την κατοικία του παιδιού μεταξύ των γονέων και άλλων μελών της οικογένειας του παιδιού (Hokkanen κατά Φιλανδίας, απόφαση της 23.9.1994, Σειρά Α, Αριθ. 299, σ. 20 § 55).
45. Εν τούτοις η υποχρέωση των εθνικών αρχών να λαμβάνουν μέτρα για να διευκολύνεται η επανασύνδεση δεν είναι απόλυτη, δεδομένου ότι η επανασύνδεση ενός γονέα με παιδιά που έχουν ζήσει ένα διάστημα με τον άλλο γονέα μπορεί να μην γίνει αμέσως και ίσως και να απαιτηθούν προ-καταρκτικά μέτρα. Η φύση και η έκταση αυτών των προκαταρκτικών μέτρων θα εξαρτηθούν από τις περιστάσεις κάθε υπόθεσης, αλλά η κατανόηση και η συνεργασία όλων των ενδιαφερομένων είναι πάντοτε σημαντικός παράγων. Ενώ οι εθνικές αρχές πρέπει να κάνουν ό,τι μπορούν για να διευκολύνουν αυτή την συνεργασία, κάθε υποχρέωση επιβολής εξαναγκαστικών μέτρων σε μία τέτοια διαδικασία πρέπει να είναι περιορισμένη δεδομένου ότι τα συμφέροντα καθώς και τα δικαιώματα και οι υποχρεώσεις όλων των ενδιαφερομένων πρέπει να λαμβάνονται υπ' όψη, και ιδιαιτέρως τα συμφέροντα του παιδιού και τα δικαιώματά του βάσει του Άρθρου 8 της Συμβάσεως. Στην περίπτωση που η επαφή με τον γονέα φαίνεται ότι απειλεί τα συμφέροντα ή επεμβαίνει σε αυτά τα δικαιώματα, τότε καλούνται οι εθνικές αρχές να επιτύχουν μία δίκαιη ισορροπία μεταξύ τους (Ignacollo-Zenide κατά Ρουμανίας, Αριθ. 31679/96, § 94, ΕΔΑΔ 2000-Ι).
46. Η παρούσα υπόθεση εξαρτάται λοιπό από το ερώτημα εάν οι Ελληνικές αρχές έλαβαν όλα τα μέτρα για να δώσουν την δυνατότητα στην προσφεύγουσα να διατηρήσει και να αναπτύξει την οικογενειακή ζωή με την κόρη της αφού χώρισε από τον σύζυγό της. Σχετικώς, το Δικαστήριο παρατηρεί ότι παρά το γεγονός ότι στην προσφεύγουσα είχαν χορηγηθεί δικαιώματα επικοινωνίας, εκείνη αδυνατούσε να δει την κόρη της ή να κα-θιερώσει τακτική επαφή μαζί της. Η προσφεύγουσα κατηγορεί κυρίως τις εθνικές αρχές για την αποτυχία τους να κάνουν οτιδήποτε σχετικά με την συμπεριφορά του πρώην συζύγου της, τον οποίον θεωρεί υπεύθυνο για την απροθυμία της κόρης της να την δει.
47. Το Δικαστήριο επαναλαμβάνει σχετικώς ότι η αμοιβαία απόλαυση της επαφής μεταξύ γονέα και παιδιού είναι θεμελιώδες στοιχείο της οικογενειακής ζωής, έστω και εάν η σχέση μεταξύ των γονέων έχει διακοπεί, και τα εθνικά μέτρα που τυχόν εμποδίζουν αυτή την απόλαυση επαφής, συνι-στούν επέμβαση στο δικαίωμα που προστατεύεται από το Άρθρο 8 της Συμβάσεως (Johansen κατά Νορβηγίας, απόφαση της 7.8.1996, Εκθέσεις 1996-ΙΙΙ, σσ. 1001-02, § 52, Bronda κατά Ιταλίας, απόφαση της 9.6.1998, Εκθέσεις 1998- IV, σ. 1489, § 51, Elsholz κατά Γερμανίας [GC], Αριθ. 25735/94, § 43, ΕΔΑΔ-VIII). Εξετάζοντας εάν η μη εφαρμογή των ρυθμί-σεων επικοινωνίας συνιστούσαν έλλειψη σεβασμού προς την οικογενειακή ζωή της προσφεύγουσας, το Δικαστήριο πρέπει να επιτύχει μια ισορροπία μεταξύ των διαφόρων συμφερόντων που υπάρχουν, ήτοι τα συμφέροντα της κόρης της προσφεύγουσας, τα συμφέροντα της προσφεύγουσας και το γενικό συμφέρον εξασφάλισης του κράτους δικαίου (Nuutinen κατά Φιλανδίας, Αριθ. 32842/96, § 129, ΕΔΑΔ 2000-VIII).
48. Όσον αφορά το συμφέρον του παιδιού, το Δικαστήριο παρατηρεί ότι δεν είναι αρμόδιο να πει πώς τα εθνικά δικαστήρια θα έπρεπε να αξιολογή-σουν το ζήτημα. Εν τούτοις, εντύπωση του προκαλεί το γεγονός ότι καμ-μία περαιτέρω ενέργεια δεν έγινε από τις αρμόδιες αρχές, παρά το γεγονός ότι η ψυχίατρος που εξέτασε και τους δύο γονείς και το παιδί ρητώς ανέ-φερε στην έκθεσή της ότι το παιδί έπασχε από ψυχολογικά προβλήματα και συνέστησε να διατηρεί τακτική επαφή με την μητέρα (βλ. παράγραφο 25 ανωτέρω).
49. Όσον αφορά τα συμφέροντα της προσφεύγουσας, το Δικαστήριο παρατηρεί ότι τα εθνικά δικαστήρια εξέδωσαν δύο αποφάσεις (στις 27 Αυγούστου και στις 23 Σεπτεμβρίου 1997) οι οποίες ανέστελλαν προσωρινά τα δικαιώματα επικοινωνίας, χωρίς να ακούσουν την δική της άποψη. Τα δικαιώματα επικοινωνίας ανεστάλησαν λίγο μετά την χορήγησή τους από το Πρωτοδικείο, ήτοι σε μια στιγμή ιδιαίτερα κρίσιμη για να μπορέσει ένα εννιάχρονο παιδί να επανασυνδεθεί με την μητέρα του και να αποκτήσει τακτική επαφή με εκείνη. Το Δικαστήριο περαιτέρω παρατηρεί ότι η έκθε-ση που συνέταξε το Ψυχιατρικό Τμήμα του Νοσοκομείου Παίδων Αθηνών στις 25.6.1998 δεν δόθηκε στην προσφεύγουσα παρά μόνον στις 22.2.2002, ήτοι περίπου τρεισήμισι χρόνια μετά. Το Δικαστήριο επανα-λαμβάνει σχετικώς ότι έχει υψίστη σημασία να δίνεται η δυνατότητα στους γονείς να αναπτύσσουν όλα τα επιχειρήματά τους υπέρ της επαφής τους με το παιδί, και να έχουν πρόσβαση σε όλες τις σχετικές πληροφορίες που έχουν στην διάθεσή τους τα εθνικά δικαστήρια (Sahin κατά Γερμανίας [GC], Αριθ. 30943/96, § 71, 8.7.2003). Το Δικαστήριο περαιτέρω παρα-τηρεί ότι κανείς από τους τρεις ψυχολόγους που συνέταξαν την ιατρική έκθεση τις 26.6.1997 δεν εξέτασε την προσφεύγουσα πριν καταλήξουν στα συμπεράσματά τους. Συνεπώς, στην προκειμένη υπόθεση, η προσφεύγουσα δεν συμμετέσχε στην διαδικασία λήψης αποφάσεων σε βαθμό που να μπορέσει να προστατεύσει επαρκώς τα συμφέροντά της (Hoppe κατά Γερμανίας, Αριθ. 28422/95, § 52, 5.12.2002). Τοιουτοτρόπως, δεν α-πολάμβανε των σχετικών διαδικαστικών εγγυήσεων που θα της επέτρεπαν να αμφισβητήσει αποτελεσματικά την αναστολή των δικαιωμάτων επικοι-νωνίας της.
50. Έχοντας υπ' όψη τα ανωτέρω και το περιθώριο εκτίμησης του καθ'ου Κράτους, το Δικαστήριο δεν ικανοποιείται ότι η διαδικαστική προ-σέγγιση που υιοθέτησαν τα εθνικά δικαστήρια ήταν εύλογη υπό τις περιστάσεις, ή ότι τους παρέσχε επαρκές υλικό ώστε να λάβουν μια αιτιολογη-μένη απόφαση επί του θέματος της επικοινωνίας με την κόρη της προ-σφεύγουσας.
Ως εκ τούτου υπήρξε παραβίαση του Άρθρου 8 της Συμβάσεως.
ΙΙ. ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 41 ΤΗΣ ΣΥΜΒΑΣΕΩΣ
51. Το Άρθρο 41 της Συμβάσεως προβλέπει:
"Εάν το δικαστήριο κρίνει ότι υπήρξε παραβίαση της Σύμβασης ή των Πρωτοκόλλων της, και αν το εσωτερικό δίκαιο του Υψηλού Συμβαλλόμενου Μέρους δεν επιτρέπει παρά μόνο ατελή εξάλειψη των συνεπειών της παραβίασης αυτής, το Δικαστήριο χορηγεί, εφό-σον είναι αναγκαίο, στον παθόντα δίκαιη ικανοποίηση."
Α. Βλάβη
51. Η προσφεύγουσα ζητεί αποζημίωση λόγω ηθικής βλάβης που υπέστη εξ αιτίας της αποξένωσής της από την κόρη της. Δεν προσδιορίζει ποσό.
53. Η κυβέρνηση δήλωσε ότι τα Ελληνικά δικαστήριο σε κανένα στάδιο της δίκης δεν αρνήθηκαν να εφαρμόσουν τα δικαιώματα επικοινωνίας της προσφεύγουσας. Τοιουτοτρόπως, δεν υπάρχει αιτιώδης συνάφεια μεταξύ του αιτήματος της προσφεύγουσας για δίκαιη ικανοποίηση και της διαδικα-σίας που ακολουθήθηκε από τις Ελληνικές αρχές. Η κυβέρνηση πιστεύει ότι εάν διαπιστωθεί παραβίαση, αυτό θα αποτελέσει δίκαιη ικανοποίηση της προσφεύγουσας στην παρούσα υπόθεση.
54. Το δικαστήριο θεωρεί ότι υπό τις περιστάσεις η προσφεύγουσα θα πρέπει να είχε αισθήματα απογοήτευσης, ανασφάλειας και αγωνίας τα οποία δεν μπορούν να αποζημιωθούν επαρκώς από μόνη την διαπίστωση της παραβίασης. Κάνοντας έναν δίκαιο υπολογισμό, όπως απαιτείται από το Άρθρο 41, το Δικαστήριο επιδικάζει στην προσφεύγουσα το ποσό των 10.000 ευρώ ως αποζημίωση για ηθική βλάβη.
Β. Έξοδα και δαπάνες
55. Η προσφεύγουσα ζητεί 4.900 ευρώ για τα έξοδα και τις δαπάνες της ενώπιον των Ελληνικών δικαστηρίων. Ακόμη ζητεί 19.008 ευρώ για έξοδα και δαπάνες για την διαδικασία ενώπιον του Δικαστηρίου. Συγκεκριμένα, δήλωσε ότι συμφώνησε να πληρώσει στον δικηγόρο της το ως άνω ποσό υπό αίρεση, που αντιστοιχεί σε 108 ώρες εργασίας προς ωριαία αμοιβή 176 ευρώ, εάν η προσφυγή ευδοκιμήσει. Η προσφεύγουσα επίσης ζητεί 140 ευρώ για έξοδα όπως ταχυδρομικά, φωτοτυπικά και τηλεφωνικά.
56. Η κυβέρνηση ισχυρίσθηκε ότι δεν υπάρχει αιτιώδης συνάφεια μετα-ξύ του ποσού που ζητείται για τις εγχώριες διαδικασίες και της ισχυριζόμε-νης παραβίασης του Άρθρου 8 της Συμβάσεως. Εν πάση περιπτώσει, η προσφεύγουσα δεν προσκόμισε κανένα αποδεικτικό στοιχείο για τα έξοδα και τις δαπάνες που πραγματοποίησε ενώπιον των Ελληνικών δικαστηρίων, το συνολικό ποσό που ζητεί είναι υπερβολικό. Η κυβέρνηση περαιτέρω δήλωσε ότι οι δικηγορικές αμοιβές για την διαδικασία ενώπιον του Δικα-στηρίου είναι υπερβολική, και ότι η συμφωνία μεταξύ της προσφεύγουσας και του δικηγόρου της δεν ήταν δεσμευτική για το Δικαστήριο. Ισχυρίστηκε ότι ένα συνολικό ποσό όχι πλέον των 6.000 ευρώ θα ήταν επαρκές για τα νομικά έξοδα.
57. Το Δικαστήριο κρίνει ότι τα έξοδα και οι δαπάνες κατά την διαδικασία στην Ελλάδα και στο Στρασβούργο για την πρόληψη ή την επανόρθωση της κατάστασης που είναι αντίθετη στο Άρθρο 8 της Συμβάσεως, πραγματοποιήθηκαν κατ' ανάγκη. Ως εκ τούτου πρέπει να αποζημιωθούν στον βαθμό που δεν υπερβαίνουν ένα εύλογο επίπεδο (βλ. μεταξύ άλλων Igna-collo-Zenide κατά Ρουμανίας, ο.π. § 121).
58. Υπό τις περιστάσεις, το Δικαστήριο κρίνει σωστό να επιδικάσει στην προσφεύγουσα το ποσό των 6.000 ευρώ για έξοδα και δαπάνες.
Γ. Τόκος υπερημερίας
59. Το Δικαστήριο θεωρεί σωστό να βασιστεί ο τόκος υπερημερίας στο οριακό επιτόκιο δανεισμού της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, προσαυξημένο κατά τρεις ποσοστιαίες μονάδες.
ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ, ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΟΜΟΦΩΝΩΣ
1. Κρίνει ότι υπήρξε παραβίαση του Άρθρου 8 της Συμβάσεως,
2. Κρίνει
(α) ότι το καθ'ου Κράτος οφείλει να πληρώσει στην προσφεύγουσα, εντός τριών μηνών από την ημερομηνία κατά την οποία η απόφαση θα καταστεί οριστική, σύμφωνα με το Άρθρο 44 § 2 της Συμβάσεως, τα ακόλουθα ποσά:
(ι) € 10.000 (δέκα χιλιάδες ευρώ) για ηθική βλάβη,
(ιι) € 6.000 (έξη χιλιάδες ευρώ) για έξοδα και δαπάνες,
(ιιι) κάθε φόρο που βαρύνει αυτά τα ποσά,
(β) ότι από την λήξη της ως άνω τρίμηνης προθεσμίας και μέχρις ολοσχερούς εξοφλήσεως, θα επιβάλλεται απλός τόκος επί των ως άνω ποσών με επιτόκιο ίσο με το οριακό επιτόκιο δανεισμού της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, κατά την διάρκεια της υπερημερί-ας, προσαυξημένο κατά τρεις ποσοστιαίες μονάδες. 3. Απορρίπτει το υπόλοιπο μέρος της απαίτησης της προσφεύγουσας για δίκαιη ικανοποίηση.
Συνετάγη στην Αγγλική και κοινοποιήθηκε εγγράφως στις 5 Φε-βρουαρίου 2004, βάσει του Κανονισμού 77 §§ 2 και 3 των Κανονισμών του Δικαστηρίου.
Søren NIELSEN Peer LORENZEN
Αναπληρωτής Γραμματεύς Πρόεδρος
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
